Afgelopen dinsdag deed zich naar aanleiding van de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie een incident voor in het Antwerpse Xaveriuscollege: enkele scholieren ‘met een moslimachtergrond’ trokken de regenboogvlag af die op de speelplaats was opgehangen en spuwden erop, omdat die ‘beledigend’ zou zijn voor hun religie.

Het is niet de eerste keer dat homohaat opborrelt bij de moslimjeugd, net op de dag van de diversiteit. Men herinnert zich een ander incident in Oudenaarde, een jaar geleden, toen een scholier werd gemolesteerd en de regenboogvlag in de Schelde werd gekieperd onder de kreten ‘Allahu Akbar’.

Voor de regenboogliefhebbers zelf is dat een vervelende kwestie: het zijn in regel linksdraaiende aanhangers van de multicultuur en bestrijders van de zogenaamde islamofobie, terwijl nu net de aanhangers van die godsdienst hun vlag, én de principes erachter, verscheuren. De directeur van het college minimaliseert de feiten en weigert zelfs van een ‘incident’ te spreken. Men zal in gesprek gaan met deze jongeren, en de betekenis van de regenboogkleuren beter uitleggen in de daartoe bestemde lessen maatschappijleer.

Paradox van de tolerantie

Prima idee, maar is dat dan niet gebeurd? Of is de directeur gezwicht voor de intimidatie van leerlingen en hun achterban, en zijn eigenlijk de leerkracht en de leerlingen die de vlag ophingen de pineut? Het lijkt op dit laatste. Meteen zitten we weer in de welbekende paradox van de tolerantie: men kan zo verdraagzaam zijn ten opzichte van levensbeschouwingen, dat het principe van de tolerantie zelf in gevaar komt.

De filosoof Karl Popper (1902-1994) sprak in dat opzicht duidelijke taal: ‘If we extend unlimited tolerance even to those who are intolerant, if we are not prepared to defend a tolerant society against the onslaught of the intolerant, then the tolerant will be destroyed, and tolerance with them.’ (Als we onbeperkte tolerantie hanteren tegenover de intoleranten, als we niet bereid zijn om een tolerante samenleving te verdedigen tegen de aanval van de intoleranten, dan zullen de toleranten en de tolerantie vernietigd worden.)

Misschien kan dit citaat van pas komen als de kwestie aan de orde is in de klas. Helaas zit de holebi-beweging zelf met een paradox opgescheept: ze positioneert zich politiek vrijwel uitsluitend op de linkerzijde, terwijl net aan die kant het meest aan moslimpamperen wordt gedaan. Uit electorale overwegingen uiteraard. De holebi’s – of wat tegenwoordig de LGBTQ-gemeenschap heet – leggen hun politieke eieren bij een ideologie die helemaal niet meer bevrijdend of emancipatorisch is, maar net het tegenovergestelde. Namelijk een ideologie van de onvrijheid en de (zelf)censuur, het welbekende politiek correcte denken dat vooral zere tenen wil vermijden en het slachtofferdiscours oppookt van allerlei ‘identiteiten’.

Dat levert dus af en toe kortsluitinkjes op. En dan duiken ‘diversiteitsexperts’ op, genre artiest-chocolatier Jaouad Alloul, die begrip heeft voor de opflakkering van homohaat ‘bij jongeren die zichzelf nog zoeken en slachtoffer zijn van andere vormen van discriminatie’. Lees: gay-bashing mag, als je je zelf slachtoffer voelt.

De Diyanet moskeeën laten zich in Vlaanderen niet zomaar opzij duwen

De rekkelijke rechtstaat

Dat, beste directeur Peeters, is de reden waarom uw leerlingen die regenboogvlag verscheuren: het komt uiteraard vanuit hun achtergrond, hun thuisreligie, maar het is hen ook aangepraat door onze eigen politiek correcte lankmoedigheid, en de overtreffende trap ervan, de woke-ideologie. De Europese verlichtingstraditie en haar waarden komen in de scholen nauwelijks nog aan bod. Ze zijn namelijk allemaal te ‘wit’, te koloniserend: het bedje van zelfhaat dat de woke-beweging spreidt is perfect op maat van de anti-liberale denkbeelden die door een bepaalde subcultuur worden gepropageerd.

Dezelfde discussie ontspint zich rond het nieuwe Vlaamse ‘erkenningsdecreet van lokale geloofsgemeenschappen’, dat een einde wil maken aan de buitenlandse bevoogding van moskeeën, vooral de Turkse, die via de Diyanet-koepel sterke banden hebben met het Erdogan-regime. Deze koepel trekt nu naar het Grondwettelijk Hof om de vernietiging van het decreet te eisen, onder het argument van de godsdienstvrijheid. Veel kans dat ze nog gelijk krijgen ook. Hoe rekkelijk kan een rechtstaat zijn.

Idem dito met dat andere hangijzer, de moslimfundamentalistische school Plura C in Genk, waarvoor minister Ben Weyts de erkenning weigerde op advies van de Staatsveiligheid: onrustwekkende banden met extremistische genootschappen. De school trok naar de Raad van State, die Weyts terugfloot. Onze wetten en heel de rechtstaat zijn gewoon niet berekend op totalitaire bedreigingen zoals we die vandaag kennen. Terecht houden Weyts en Demir het been stijf. Maar er is de scheiding der machten, in een shariastaat onbestaande. Helaas is wie hier aan de alarmbel trekt een slechte democraat, en bewijst de legalisering van het moslimextremisme hoe breeddenkend we wel zijn. Andermaal: de Popperiaanse paradox blijft smeulen.

wiki

Ooit was het Xaveriuscollege een prestigieuze Jezuïtenschool

Wake-upcall

Maar dus die regenboogvlag. Ik heb er nooit veel mee op gehad, net omdat ‘diversiteit’ een blind containerbegrip is waar je mee moet opletten naar religieus extremisme toe. En omdat zij die met die vlag zwaaien wat te argeloos op de woke-car springen, die het intellectueel landschap alles behalve diverser maakt. En och ja, transgenders, zolang zij er zich goed bij voelen, en ik er grappen over mag maken, honi soit qui mal y pense.

Men moet nu maar eens precies zeggen waar die regenboogvlag voor staat, en hoe wij culturen of religiën inschatten die ‘diversiteit’ zo enthousiast beleven dat ze denken die vlag te mogen vertrappelen.

Het misverstand in het Xaveriuscollege is echter betekenisvol, als men het ook durft op te lossen: men moet nu maar eens precies zeggen waar die regenboogvlag voor staat, en hoe wij culturen of religiën inschatten die ‘diversiteit’ zo enthousiast beleven dat ze denken die vlag te mogen vertrappelen. Ik wil als gediplomeerd filosoof het lespakket samenstellen en voldoende levensbeschouwelijk stofferen.

Komaan, directeur, uw school was ooit hét prestigieuze Jezuïetencollege in Antwerpen, waar uiteenlopende stemmen als Hugo Schiltz, Mark Grammens, Hugo De Ridder, Ludo Abicht, en Walter Zinzen kennis gemaakt hebben met de klassieken, de Europese verlichtingscultuur en het christelijk humanisme. Als men dit opgeeft en vervangt door een dictatuur van belhamels, voorspel ik dat die fameuze vlag binnenkort definitief zal opgeborgen worden. U noemt het voorval zelf in de pers een wake-upcall. Welaan dan. Wake up.

Xaveriuscollege

Moslims en de regenboogvlag: een periodiek kortsluitinkje