Het is U allicht al opgevallen dat de maximumsnelheden op veel plaatsen plots 20 kilometer per uur lager liggen. In het Leuvense leidde een en ander zelfs tot een petitie omdat je je daar plots, op brede en rustige wegen aan een snelheidslimiet van 30 kilometer per uur moet houden. ‘Tenenkrullend irritant’, heet het.

Operatie slak

Je zou het operatie slak kunnen noemen. Ze is vanzelfsprekend verdedigbaar aangezien ze de vervuiling zal reduceren en in de loop der jaren ook veel fysiek en mentaal leed zal voorkomen of verminderen. Anderzijds geldt ook: het opleggen van nog lagere snelheden zou nog meer leed voorkomen. En nog meer als we bijvoorbeeld motoren verbieden op de openbare weg.

Ook het afschaffen van een, zelfs puur medisch gezien, gevaarlijke en regelmatig dodelijke sport als wielrennen valt te verdedigen. Of wat te denken van een helmplicht voor fietsers of van het uitdossen van autobestuurders als rallypiloten? Lach niet: een helm en vuurwerende kledij in de auto zouden levens redden.

In Vlaanderen alleen al, kunnen we trouwens ook vele duizenden doden per jaar verhinderen door, vanaf een bepaalde leeftijd, kanker-, hoge bloeddruk- en cholesterol screenings te verplichten. En ga zo maar door. Waarom doen we dat dan allemaal niet? Omdat er natuurlijk nog tal van andere overwegingen zijn, waaronder de menselijke autonomie: het recht om je leven zelf te leiden, zonder al teveel inmenging van anderen.

EU-dictaat

Operatie slak is, alweer, de uitvoering van een EU-plan. In dit geval een parlementaire resolutie: zero verkeersdoden tegen 2050. Al was er eerder ook al de Stockholm Declaration.

Het is op zich een bijna even dwaas objectief als het Chinese zero covid beleid. Trouwens, tegen 2050 zal de verdere opkomst van de ‘slimme’, steeds meer autonome en elektrische wagen sowieso voor een drastische verlaging van zowel vervuiling als verkeersslachtoffers zorgen.

Regeldiarree

Een EU-bouwstop tegen 2050 is om dezelfde reden overbodig: een nakende negatieve groei van de Europese bevolking gaat vanaf de tweede helft van deze eeuw sowieso leiden tot een gestage inkrimping van de bebouwing (behoudens regelrechte massa-immigratie). Ook dat is dus een drastische en peperdure oplossing voor een probleem dat vanzelf opgelost zou raken.

De bouw- of betonstop gaat trouwens ook nog eens uit van een valse tegenstelling tussen ‘gebouwen’ en ‘ecologie’. Alsof wonen en natuur niet samen kunnen gaan. Maar ja: al die duurbetaalde beleidsniveaus, politici en administraties moeten nu eenmaal hun al dan niet verlichte ding doen. Dus bedelven ze ons onder een niet aflatende diarree van peperdure plannen en regeltjes.

De EU vindt het bovendien niet eens nodig om ons van de wenselijkheid van al haar projecten en plannen te proberen overtuigen: Ze leggen alles keer op keer, zonder de minste uitleg van bovenaf op. Alsof we kleuters zijn.

Gezichtsherkenning

Denk maar aan de cookies-richtlijn of aan de, voor dicht bebouwde streken als Vlaanderen en Nederland, bijzonder problematische, abrupte en versnelde afbouw van stikstof emissies.* En er zit nog veel meer in de pijplijn. Wat dacht U van de automatische snelheidsbegrenzer die er aankomt voor nieuwe automodellen en, vanaf 2024, voor alle nieuwe auto’s? Leuk? U zult er in elk geval dubbel en dik voor betalen.

Dan is er ook nog de verplichte technische keuring voor motoren, een uitvoering van een andere EU-richtlijn. Om nog niet te spreken over de plannen voor een digitale ID en een Europese surveillance via een systeem van gezichtsherkenning.

En ik geef U op een blaadje: zelfs dit is nog maar het begin van de niet aflatende EU-betutteling. Wie zegt bijvoorbeeld dat de digitale euro niet uitmondt in nog meer surveillance en zelfs het afkalven van de vrijheid om vrij over ons vermogen te beschikken?

Electorale afstraffing?

Voor of tegen wie moeten mensen stemmen die operatie slak of het EU-stikstof beleid electoraal willen afstraffen? Ik durf te wedden dat zelfs Vlaams EU-apologeet Hendrik Vos het antwoord op die vraag schuldig zal moeten blijven.

Of hoe kunnen we een hopeloos machts- en mediageile EU-ambtenaar als madame Von der Leyen, de Guy Verhofdstadt van de Duitse politiek, buiten bonjouren? Haar mediageniek aanbod van ‘versnelde’ toetreding van Oekraïne tot de EU is een onwaarschijnlijke echo van de even valse als fatale belofte, op de NAVO-top van 2008, dat Georgië en Oekraïne op termijn toegelaten zouden worden tot de NAVO en doet denken aan het EU vaccin contract fiasco.

Is de EU een democratie?

De vraag werd al vaker gesteld: is de EU wel een democratie? Of is het veeleer een auto-en lobbycratie? Besturen Europese volkeren zichzelf via die EU? Of krijgen ze veeleer een beleid gedicteerd door een autocratische entiteit? Het antwoord is natuurlijk dubbel. Ja, zelfs Von der Leyen werd door democratisch verkozen politici gedropt aan het hoofd van de EU-commissie (en haar benoeming werd goedgekeurd door het EU-parlement).

Anderzijds staat het ook als een paal boven water dat de door corruptie geplaagde EU ronduit nefast is voor de kwaliteit van de Europese democratieën. Daarvoor is haar beleid veel te ondoorzichtig en dus schier immuun voor electorale toetsing.

Verwatering van de macht

Gezien de enorme heterogeniteit van het EU-kiespubliek leidt een overheveling van macht naar de EU trouwens sowieso tot een verwatering van de macht van individuele Europese ‘demoi’ of naties (ook al zijn natuurlijk niet alle EU-regels even afdwingend). Symptomatisch, in dit verband, is dat ‘Europese’ verkiezingen maar matige interesse opwekken en veelal gebruikt worden om over nationale thematieken te stemmen.

Neen, een Vlexit is niet de oplossing, daarmee gooi je de baby weg met het badwater. Wat we wel zouden kunnen doen, is een referendum houden in de hele EU over hoe het verder moet met die instelling.

Moeten we het beruchte democratische deficit van de EU niet veeleer oplossen door terug te keren naar de bescheiden EEG of iets wat daarop lijkt? In plaats van het steeds groter te maken door die EU steeds meer macht te geven of te laten usurperen? De vraag stellen is ze wat mij betreft beantwoorden.

Zeker, de EU en haar talloze politieke en mainstream media acolieten in de lidstaten gaan een dergelijke ‘kleuterraadpleging’ nooit toestaan. Maar zoals het spreekwoord zegt: (ondemocratische) hoogmoed komt voor de val. Of de revolutie.

* Dat de stikstof emissies geleidelijk verder omlaag moeten, kan zeker verdedigd worden, ook al dalen ze al dertig jaar en ook al gaan ze, dankzij de groene transitie, de komende jaren sowieso verder dalen. De abrupte manier waarop dit drastische beleid opgelegd en doorgevoerd wordt, is daarentegen veel minder verdedigbaar, om niet te zeggen ronduit wraakroepend.

Zero verkeersdoden

De Europese Unie: een losgeslagen autocratie