Trump en Clinton are taking it home

De afgelopen weken namen de voorverkiezingen gas terug, er waren enkele kleine staten met minder gedelegeerden die gingen stemmen. Nu zijn de laatste staten aan de beurt, met New York als eerste afgelopen dinsdag en met de hoofdprijs Californië als laatste op 7 juni.

Beiden deden wat ze moesten doen: winnen met een groot verschil. Trump won 60% van de stemmen en Hillary won 58% van de stemmen. Voor beiden de uitkomst van het meest positieve scenario.

Het gaat over gedelegeerden

Aangezien de meeste staten afgestapt zijn van het winner-takes-all systeem, waarbij alle gedelegeerden worden toegekend aan de winnaar, duurt het proces van de voorverkiezingen nu langer dan vroeger. Bij de Democraten worden alle gedelegeerden proportioneel toegekend en heb je veel supergedelegeerden, die kunnen stemmen naar eigen goeddunken. Het gaat hier dan vooral over politici en partijbonzen. Goed voor ongeveer een 20% van het aantal gedelegeerden.
Bij de Republikeinen is het allemaal wat ingewikkelder, met dat verschil dat er veel minder ‘supergedelegeerden’ zijn, een vijftal procent. Hier stemmen sommige staten proportioneel, anderen hebben een winner-takes-all of per kiesdistrict in de staat. Sommige staten maken ook een verschil tussen de voorverkiezing en het aanduiden va de gedelegeerden, waar er allerlei manoeuvres kunnen plaatsvinden waarbij verliezers soms met meer gedelegeerden gaan lopen dan de winnaar. Het is dit proces wat Donald Trump de afgelopen weken hekelde. Maar hoe staan Trump en Clinton er nu voor?

Democraten

Hillary heeft de nominatie in feite al lang op zak. Het grote aantal supergedelegeerden dat haar steunt, zorgt ervoor dat Sanders nooit een echte kans maakte. Sanders heeft er haar echter wel voor laten werken. Wat een zondagswandeling zou worden, werd een kleine helletocht waarbij Bernie Sanders het voor Clinton toch moeilijk maakt. Niemand had voorspeld dat Sanders zijn linkse boodschap zo populair zou worden. Een boodschap die vooral studenten aansprak, het progressivisme is nergens sterker dan aan Amerikaanse universiteiten. Maar ook blanke arbeiders, een groep die al lang vergeten is door de progressieve elite.
Sanders heeft er wel voor gezorgd dat Clinton naar links is moeten opschuiven. Ze zal binnenkort terug wat meer richting het centrum moeten evolueren.

Republikeinen

Het is echter nergens interessanter als bij de Republikeinen. Dat is allemaal te danken aan één man; Donald Trump. De vastgoedmagnaat heeft op zijn eentje de volledige Amerikaanse politiek op stelten gezet. Trump heeft de nominatie echter nog niet beet, hij heeft het nadeel dat het Republikeinse veld groot was en dat ook lang gebleven is. Het – veelal – proportioneel toekennen van de gedelegeerden heeft ervoor gezorgd dat hij moeilijk aan een meerderheid (1237) van het aantal gedelegeerden komt.

Trump heeft nu 845 gedelegeerden, terwijl zijn naaste achtervolger Ted Cruz er 559 heeft. Ondertussen mogen we ook niet vergeten dat ‘one-state-wonder’ John Kasich ook nog steeds in de race zit. De man maakt geen kans en zal zelfs niet verkiesbaar zijn in de eerste ronde op de conventie. Hij heeft nog steeds minder gedelegeerden dan Marco Rubio, die zijn kandidatuur al meer dan een maand geleden heeft geschorst.

Cruz is ook bijna mathematisch uitgeschakeld, en dan rest de vraag of Trump er in zal slagen om de 1237 gedelegeerden binnen te halen in de eerste stemronde op de Republikeinse Conventie? Het zou kunnen, maar het zal nipt zijn. De komende weken worden heel belangrijk. Volgende week komen er heel wat staten uit het noordoosten aan de beurt, een plek waar Trump goed scoort en waar hij mooie overwinningen zal behalen.
De vraag is echter wat er zal gebeuren op dinsdag 3 mei, wanneer Indiana op het menu staat. Het probleem is dat er op dit moment geen enkele poll is voor Indiana en het is dus moeilijk in te schatten is wie er zal winnen. De staat is een winner-takes all staat met 57 gedelegeerden. Onderweg zijn er nog verschillende voorverkiezingen en de laatste dag, 7 juni, kan Trump onder andere nog Californië binnenhalen met 172 gedelegeerden en New Jersey met 51 gedelegeerden. Het kan dus zeker nog voor Trump.

Interne memo’s van Trumps campagneteam geven aan dat ze 1400 gedelegeerden verwachten in de eerste stemronde en hij dus daar al de nominatie pakt. Hij zal er in elk geval dicht bij zijn.

Wat gebeurt er als Trump het niet haalt

Waar men in de media de afgelopen weken al veel op gezinspeeld heeft, is een conventie waar Trump het niet zou halen in de eerste ronde. Ted Cruz denkt dat hij dat kan halen, maar het Republikeinse establishment denkt  aan – eerder, droomt van – iemand anders. In de Vlaamse pers werd de naam van de gouverneur van South Carolina, Nikki Haley, geopperd. Mitt Romney heeft er alvast ook zin in.
Volgens mij is dat praat van mensen die te lang in de politiek rondlopen of opgesloten zitten in een ivoren toren. Zomaar denken dat iemand die stadia vult met zijn speeches en meer dan tien miljoen stemmen haalt in een maandenlange voorverkiezing en dat je die dan gewoon even kan wegzetten voor iemand die misschien zelf geen kandidaat geweest is? Het zou het toppunt zijn van arrogantie en leiden tot het openen van een doos van pandora.

Trump zou dan een eigen campagne kunnen starten, hoewel verschillende staten hebben een ‘zure verliezer’-regel, waardoor dat een heel moeilijk proces is. Ondertussen is Trump zich meer presidentieel aan het gedragen, matigt hij zijn toon en heeft hij zijn campagneteam versterkt met enkele establishmentfiguren. De man maakt zich klaar om de nominatie binnen te halen.

Foto (c) Reporters