Over falende centrale banken en rammelende modellen
foto ©
Ivan Van de Cloot over de enige taak van centrale bankiers, het gebrek aan openheid bij de overheid en de dubieuze inzet van modellen.
In deze uitzending van Doorbraak TV is hoofdeconoom van Stichting Merito Ivan Van de Cloot te gast.
Winny Matheeussen en Ivan Van de Cloot bespreken de rol van centrale bankiers en stellen vast dat ze die niet naar behoren vervullen. Waar de centrale banken als enige taak hebben om de inflatie onder controle te houden en zo de koopkracht te bewaken, lijken centrale bankiers andere prioriteiten te leggen. Zoals de rente laag houden om de overheden toe te staan hun schulden aan te houden. Hiermee ondermijnen ze het vertrouwen in centrale banken. En net dat wantrouwen geeft een psychologische boost aan de inflatiespiraal.
Ivan Van de Cloot klaagt de gebrekkige kennis van de economische geschiedenis bij centrale bankiers en beleidsmakers aan. De crisis van de jaren ’70 zou ons in staat moeten stellen om lessen te trekken: een orthodoxe houding van centrale bankiers mét ruggengraat is noodzakelijk om het inflatiespook te bedwingen.
Geen goed bestuur zonder transparantie
Van falend beleid van centrale bankiers naar gebrek aan goed bestuur is maar een kleine stap. Van de Cloot neemt de weigering van minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) om zijn e-mailverkeer rond de coronacrisis vrij te geven als voorbeeld van ondeugdelijk bestuur.
Om goed bestuur te verwezenlijken is het noodzakelijk het beleid te controleren. Openbaarheid van bestuur is dan onontbeerlijk. Dat Vandenbroucke schermt met de pandemie die nog niet geëindigd is terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie al vijf maanden geleden verklaarde dat ze voorbij is, tart alle verbeelding. Dat in het parlement niemand dat aangrijpt om Vandenbrouckes uitleg naar de prullenmand te verwijzen, is wraakroepend.
Zowel het parlement als ultiem politiek controleorgaan als de burger moeten zich meer beroepen op openbaarheid van bestuur. Het opvragen van informatie moet meer ingeburgerd raken, zoals in Nederland. Want daar hebben WOB-verzoeken al veel aan het licht gebracht. Het feit dat de wet op openbaarheid van bestuur in België niets voorstelt en de Vandenbrouckes van deze wereld toelaat om elk verzoek naast zich neer te leggen, is een wraakroepende schande. Over het gevoerde coronabeleid en de manier waarop er met geld werd gesmeten, blijven veel vragen onbeantwoord.
Modellen en beleid
Om af te sluiten hebben we het over het gevaar van de inzet van modellen voor beleid. Politici verstoppen zich graag achter modellen die hun beleid lijken te onderbouwen en schermen op die manier met ‘De Wetenschap’. Maar vaak zitten die modellen vol vooroordelen en zijn ze ontworpen om bepaalde gewenste uitkomsten op te leveren. Modellen zitten vol beperkingen en dat moet benadrukt worden. Hun onbeperkte inzet leidt tot rampen.
Bekijk hieronder de volledige aflevering:
Winny Matheeussen (1973) noemt zichzelf misantroop, hondenvriend en bergzitter.
Een decaan van de KU Leuven verspreidde een oproep om Israël te boycotten. Dat zorgde voor onvrede binnen de universiteit.