Dans niet met kokosnoten

Het ingeslapen Bacup, een Noord-Engels industriestadje van weleer, kwam in het oog van een stormpje te staan na een foto op Twitter. Labourkandidaat Will Straw plaatste een selfie waarop hij met de folkloristische dansgroep ‘Britannia Coconut Dancers’ prijkte. De al 150 jaar oude volksdansgroep tooit zich, zoals de naam het al doet vermoeden, met kokosnoten aan handen en knieën om dan met klompen aan de voeten Monty Python-gewijs een dans uit te voeren, die wat doet denken aan het billengeklets uit de Alpen. Om het plaatje compleet te maken dragen ze kilts en een tulband en, daar knelt het schoentje, schilderen hun gezicht zwart. Op die manier verwelkomen ze jaarlijks de lente met Pasen.

Zodra Will Straw, de zoon van oud-minister Jack Straw, de foto plaatste, dook er protest op. Critici vonden het hele plaatje beledigend, omdat volgens hen blanken die zich zwart schilderen dit vaak doen als een kwetsende parodie op zwarten en hun cultuur. De dansgroep verweert zich daarentegen door er op te wijzen dat het kostuum dateert uit het tijdperk van de mijnindustrie in de regio. Het zou ook refereren aan Noord-Afrikaanse piraten die zich ooit vestigden in Engeland. Als reactie op het protest haastte het zetelende Tory-parlementslid, Jake Berry, zich om ook een selfie te posten op Twitter met de Coconut Dancers. Vorig jaar werden de kokosnootdansers al gekweld door het gemeentebestuur van Bacup. Dat argumenteerde toen dat de toestroom van nieuwsgierigen de veiligheid van de gemeente in gevaar bracht. Het gemeentebestuur gaf daarmee uiting aan de heersende reglementitis in het Verenigd Koninkrijk, maar was vooral bang voor beschuldigingen van racisme.

De jonge Straw verdedigt dit erfgoed en roept de critici op om de eigen geschiedenis te verdedigen in plaats van aan te vallen. ‘Terwijl vele kleine gemeenten in heel Groot-Brittannië worstelen om hun identiteit te bewaren tegen een vloedgolf van ketens, gokkantoren en fast food outlets, biedt Bacup’s jaarlijkse dans een venster naar het verleden. Het zijn deze oude tradities die deze gemeenschappen een gedeelde identiteit bieden in onze en in de toekomende tijd. Hopelijk doen de Coconutters nog jaren verder.’

De volksdansers vroegen al bescherming aan bij UNESCO, in de hoop om als cultureel erfgoed erkend te worden.

Voor de geïnteresseerden: de Britannia Coconut Dancers

Foto: (c) Reporters