De pennenvriendjes en het Verhaal van Vuurke-Stook van Vlaanderen
Blijkbaar zag Vlaanderen er 38.000 jaar geleden uit zoals Het Verdronken Land van Saefthinge nu, minus de Antwerpse haven op de achtergrond.
foto © Wiki
De pennenvriendjes hebben niets tegen opiniërende journalisten in kwaliteitsgazetjes. Maar ze moeten niet zò van de pot gerukte dingen schrijven.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementElke week nemen ze zich voor om mekaar eens te wijzen op iets positiefs in de media. Elke week mislukt hun poging jammerlijk. De pennenvriendjes bieden u dan ook in alle piëteit hun excuses aan voor wat u nu weer dreigt te gaan lezen.
Beste Erwinderthaler Vanmol,
Op zondag 1 januari keken 1.104.000 mensen geweldig lineair naar aflevering 1 van Het Verhaal Van Vlaanderen. Linerair of ‘analoog’ kijken, wil zeggen: niet uitgesteld. Dus gewoon op ouderwetse wijze naar een programma kijken terwijl het uitgezonden wordt. Zoiets was heel gewoon in de jaren ’80, maar het komt vandaag steeds minder voor. Ongeveer zoals een puber zonder depressie of gendercrisis. Maar dat geheel terzijde. Zoveel kijkers scoren – met een marktaandeel van meer dan 40%! – is niet vanzelfsprekend. Vraag dat maar aan Conner Rousseau die voor 2 man en een paardenkop doodsangsten uitstond met zijn hoofd in een bak sprinkhanen bij Fear Factor.
Reeds vooraf heerste er enige commotie in de gazetten omtrent de diverse subsidies voor Het Verhaal van Vlaanderen, waarbij enerzijds de kranten van Mediahuis vonden dat het ging om schandalige Vlaamse reactionaire nazi-propaganda en anderzijds de kranten van DPG Media meenden dat het goed besteed geld was voor een zinnig en leerzaam programma. Zelf ben ik ook eerder geneigd tot die laatste visie.
Aflevering 1 begon al meteen heel slim. Vanuit Limburg reisde Tom Waes 38.000 jaar terug in de tijd. Waarom vanuit Limburg, hoor ik u vragen? Denk toch eens na. Op zo’n lange tijdreis scheelt dat toch al gauw een paar decennia, slimmeke!
Toen kwam Tom terecht in een soort Zwin/Verdronken land van Saefthinge/Hedwigepolderproject, noem het voor mijn part: ‘het land van Waes’, waar hij de homo sapiens, alias de ‘moderne mens’ verwelkomde. Zo modern vond ik die nu ook weer niet. Ze hadden zelfs nog geen Nokia 3310.
Er volgde een spannend moment toen de homo sapiens plots oog in oog kwam te staan met de neanderthaler. Ik dacht: nu komt het: de allereerste kaakslag voor Vlaanderen ooit! Maar helaas, dat liep af met een sisser.
Blijft de vraag: was de toenmalige homo sapiens een Vlaming? Hij stookte in ieder geval een houtvuurtje, wat hem inderdaad typisch Vlaams maakt. Sterker nog: Tom Waes had net benadrukt dat er in het landschap geen bomen waren, dus ondanks een stookverbod van de natuur zelve, stak onze oer-Vlaming toch zijn kachel aan. Hoe Vlaams wil je het hebben?
Iets later vertelde Tomtesterom dan weer dat de homo sapiens – in tegenstelling tot de neanderthaler – het vermogen bezat om samen te werken. Wellicht waren het dus toch geen echte Vlamingen.
Ik kijk alvast uit naar de volgende afleveringen met het antwoord op vele historische vragen. Wanneer maakte Ambiorix zijn eerste schoen? Waarom trok Karel De Kale nooit naar Turkije voor een goedkope haartransplantatie? Om hoe laat begonnen de Brugse Metten? Zat er oorspronkelijk al kaas op een Habsburger? En welke programma’s waren er zoal te zien op het Kanaal Gent-Terneuzen?
Beste homo Stefrectis
Dat het hele opzet van Het Verhaal van Vlaanderen meer zure oprispingen ging veroorzaken dan een reeks Koken met batterijzuur stond in de sterren geschreven. En sterren zijn behoorlijk groot, dus er kan heel wat in geschreven worden. Nooit hebben we enig protest gehoord bij programma’s als ‘The voice van Vlaanderen’, ‘Vlaanderen vakantieland’, ‘De bossen van Vlaanderen’, ‘Vlaamse Hollywoodvrouwen’ of ‘Bake-off Vlaanderen’.
Maar voor het eerst is er nu een programma met inhoud én de naam ‘Vlaanderen’ in de titel. ‘Dat is sluikse indoctrinatie’, volgens onweldenkend links. Blijkbaar hebben ze daar ervaring in de materie want bij mij was die gedachte niet meteen opgekomen. Dat op aanschouwelijke wijze in beeld brengen van een geschiedenis die de bewoners op deze lap grond delen, zou wel eens kunnen uitmonden in gevoelens van eigenwaarde en trots op de handelingen der vroede voorvaderen. De gruwel!
Stel u voor Stef dat de burger zich plots al te goed begint te voelen.
Zoals de burger die de energie-saga aan zich voorbij liet gaan en gewoon investeerde in een gezellige houtstoof. Wel die burger is een massamoordenaar als je De Standaard moet geloven.
Niet alleen zijn houtkachels een ramp voor het klimaat, ze verstikken en vergiftigen onze huizen en onze bewoners. Ze werken mee aan ‘ecologische destructie’ en ze produceren 750 keer meer fijne stofdeeltjes dan een zware vrachtwagen. En alsof dat nog niet genoeg is, duwt zo’n kachel ook nog eens benzeen, methanal en polyaromatische koolwaterstof door de neus van de onverlaat die de deur van zijn knetterend kacheltje durft te openen.
Het mag duidelijk zijn Stef. Zo’n kachel is des duivels en de bezitters ervan dienen te branden in een uitstootneutraal hellevuur. Tenzij je de staat bent. Dan mag je hout opfikken zoveel je wil. Je noemt het dan niet ‘monsterachtige megakachel’ maar ‘biomassa-centrale’ en dan mag het! Dan is het duurzame energie.
Dat ze ons duurzaam bij de kloten hebben, dàt weet ik Stef!
Beste burger Vanmol,
Ergens tussen de neanderthaler en de homo sapiens moet nog een derde mensensoort ontstaan zijn. De zogenaamde ‘Brinckman’. De Brinckman bevindt zich weliswaar op aarde, maar leeft toch in een heel eigen tijd/ruimtecontinuüm dat niets gemeen heeft met dat van de homo sapiens. Toch heeft de Brinckman een mening over de homo sapiens en diens politieke gedrag. Sterker nog: één van die Brinckmannen, luisterend naar de naam Bart, schrijft er geregeld over in De Standaard, zoals vorige zaterdag over het succes van Vlaams Belang.
Ik citeer letterlijk, maar ga even zitten want anders kan je niet van je stoel vallen: ‘Over de oorzaken van dat succes zijn al boeken volgeschreven. Aan de kloof met de burger ligt het zeker niet. Die versmalde met de jaren en lijkt vandaag soms onbestaande.’
Hallo, Erwin? Je hebt je niet te hard bezeerd, hoop ik? Je las het nochtans goed: volgens Brinckman Bart is er geen kloof met de burger. Toen ik dat las, begon ik toch te twijfelen of de Brinckman wel echt op dezelfde planeet rondloopt als de burger. Of ligt het aan een grapje van de genetische evolutie waardoor Brinckmanhersenen de realiteit sterk verwrongen – ja zelfs omgekeerd – waarnemen?
Geen kloof met de burger? Dus de burger wil graag minder energiebevoorradingszekerheid, meer belastingen, meer migratie, minder koopkracht, minder zeggenschap, een verbod op diesel- en benzinewagens en bemoeienissen met al zijn privé-keuzes over verwarming, reizen en wat er op zijn bord ligt?
Ik begrijp dat men de Brinckman omzichtig moet benaderen. Men kan hem wellicht niet zomaar weghonen of op staande voet ontslaan wegens het schrijven van de meest pertinent onzin sinds ‘De Blauwbilgorgel‘ van Cees Buddingh. Men kent immers zijn kracht niet. De evolutie haalt soms wrede grappen uit met onze soort, Erwin. Wij zullen ons dus maar beperken tot het droef schudden van ons zwaar beproefde hoofd.
Beste hallucinogene vriend,
Wanneer ik zo’n Brinckman zie, dan moet ik denken aan zijn evenknie ( dat rijmt ): Bart Eeckhout. Wanneer het erop aankomt stukken te schrijven die meer lijken op een LSD-trip dan op een analyse, zijn ze aan mekaar gewaagd. Bart & Bart, de ‘chemical twins’ van de landelijke pers.
Op 29 december, oké het is al even geleden, twitterde de Eeckhout Bart dat hij haast ter plekke astma opliep, toen hij die dag onder een deken van houtsmog door de straten moest ploeteren omdat de luchtvochtigheid samen met de windstilheid hem het ademen onmogelijk maakte.
Menig twitteraar – die wél nog leeft in het ding dat wij ‘realiteit’ noemen – keek met volle verbazing door het vensterraam waar hij zag dat alles wat niet verankerd was het luchtruim koos, opgeschept door een net-niet-orkaan. Geen kat (het dier) die zich nog buiten waagde en de vogels klemden zich aan boomkruinen als waren ze het slachtoffer van de ondertussen verboden vogellijm. Oké, ik overdrijf een weinig om humor-technische redenen, maar windstoten tot 60 km/u kun je bezwaarlijk ‘windstil’ noemen.
Weet je wat het is Stef? ‘Vuurke-stook doen’ geeft veel teveel autonomie aan de burger. Wie een klein bosje heeft zou zomaar met zijn snoeihout in zijn verwarming kunnen voorzien en aldus kunnen ontsnappen aan de roofoverval die wij energiebeleid noemen. Dat màg natuurlijk niet gebeuren! Daarom proberen Bart & Bart en alle andere overheidsschalmeien u een schuldgevoel aan te praten over alles wat de overheid onwelgevallig is.
Stoken tegen de kachel. Die mannen kunnen dat. Maar hout snijden, ho maar!
Tot volgende woke, kachelpook!
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
Tom Lamont (Vlaams Belang): ‘Een moratorium op de sluiting van bedrijven zal multinationals en kleine starters ontmoedigen te investeren in onze regio.’