De pennenvriendjes gaven rondjes op decadente knalfuif met Wouter B. en Annelies V.

De media volgen, er was ooit een tijd dat dat nog redelijk plezant was. Maar nu? Gelukkig hoeft u niet alles te lezen, dat doen de pennenvriendjes wel voor u. Wekelijks houden ze mekaar, en meteen ook u, nauwgezet op de hoogte in deze correspondentierubriek. 

Beste Ernstige Erwin,

Ken je de uitdrukking: het lachen vergaat mij? Doorgaans heb ik daar weinig last van, maar de actualiteit wordt me nu toch iets te dystopisch. Ik heb die er al eens op aangesproken: ‘Stomme actualiteit! Ik kan amper nog met u lachen!’. Maar tot op heden kreeg ik geen antwoord.

Ok, ik probeer toch eens: Abdesalem Lassoued droeg tijdens die aanslag een fluo vestje. Mooi. Veiligheid voor alles!  Hm… Niet grappig, zeker?

Wacht, hier nog een poging. De Morgen kopt: ‘Het narratief leeft op dat moslims in Gaza jarenlang door het Westen genegeerd werden.’ Grmpf. Als je weet dat alleen al de Europese commissie sinds 2007 zo’n 6 miljard euro steun gaf aan de Palestijnse gebieden, en als je  dat ‘negeren’ kan noemen, gelieve mij dan ook zwaar te negeren.

Nope, nog altijd niet echt grappig. Kan jij beter?

Beste Stef,

Het is nu eenmaal niet makkelijk satire te bedrijven in tijden waarin het nieuws ofwel te bespottelijk is om er nog satire over te maken of te gruwelijk om er een onderwerp van te maken. 

Wel grappig is dat we blijkbaar een Belgische variant van de Nederlandse BoerBurgerBeweging krijgen, al heten ze hier BoerBurgerBelangen. Naar eigen zeggen willen ze breder gaan dan stikstof en landbouw. Afgaande op de foto’s moet dat probleemloos lukken.

En ze zien het meteen groot, ze willen een verkozene in elke provincie. Een ambitie die zelfs de partij van de premier niet meer heeft. Ze hebben natuurlijk alle troeven in handen. Een ploeg van 11 miljoen (in oude Belgische franken) en een stemmentrekker in iedere loods.

Beste uitbundige Erwin,

Even terug naar vorige zaterdag. In Genk heeft de politie een moeilijke nacht. Herhaaldelijk moeten ze uitrukken naar café Camargue in de Stationsstraat. Het etablissement noemt zichzelf ‘Buurtkroeg’ op Facebook, maar aan de foto’s te zien wordt er ook wel eens de horlepiep gedanst. Ook deze zaterdag bleek de sfeer in de  Camargue feestelijk en baldadig. En wie ‘feestelijk en baldadig’ zegt, die zegt natuurlijk meteen ook: ‘Wouter Beke!’ Iedereen weet: geef Wouter een half glas 0,0% pils en die verandert in een béést. En wie sprong daar nog op tafel om te twerken? Was dat niet Annelies Verlinden?

Buren belden uiteraard naar de politie. Maar zodra die weer vertrok, ging het volume in de kroeg weer omhoog. Wat is dat met onze politici? Als ze niet hun patatjes afgieten tegen politiecombi’s of agenten uitmaken voor profiteurs die te veel betaald krijgen voor wat ze maar doen, dan gaan woeste Wouter ‘kan-dat-een-Beke-luider’ en Annelies Ambiance wel agenten pesten. Als wij dat deden, Erwin, dan kregen we een gratis overnachting aangeboden in ‘den Amigo’. Maar ja, in de politiek heb je geen amigos.

Yo Dj Durnez!

Dat we dat nog mogen meemaken, een tsjeef-rave. Dj Horlepiep en de zeven kwezelkens gaven van jetje. De vrolijke-vrienden-medley van Nonkel Bob was nog niet uitgestorven of daar knalde alweer voor de tien de keer ’t Smidje’ van Laïs door de luidsprekers. Nicole De Moor had voordien ‘al die willen te kaap’ren varen’ uit de playlist laten schrappen omdat mannen met baarden wat gevoelig liggen, ongeacht ze Jan, Piet, Joris of Abdeslam heten.

Uit goede bron werd ook vernomen dat er scheldwoorden richting opgetrommelde ordediensten geroepen werden. ‘Belegen beunhazen’, riep Sammy Mahdi! ‘Ongewassen onverlaten’, kreet Hilde Crevits. ‘Schamele schobbejakken’, tierde een uitzinnige Wouter Beke. ‘Onpluizige heikneuters’, brulde Annelies Verlinden, die de techniek van de alliteratie nog niet helemaal onder de knie had, evenals de kunst van het schelden tout court.

Al bij al bleek het feestje niet lang daarna afgelopen en konden de deelnemers nog een stukje Tik Tak meepikken voor het slapengaan.

Beste nouveau-riche Vanmol,

Wij wisten het al, maar vorig weekend kreeg ook de Morgen door dat wij bij Doorbraak Dagobert Duck-gewijs baden in het geld, ons gul geschonken door industriëlen die menig schaapje op het droge hebben.

Dat is uiteraard groot nieuws. Nooit eerder in de geschiedenis van de media wereldwijd waren er welstellenden die geld investeerden in een krant, een tijdschrift, een radio- of tv-station of pakweg DPG-media waar De Morgen toe behoort. Ok, de familie Van Thillo, is ook niet buitengewoon armlastig, maar het zou bijzonder flauw zijn van ons om dat hier ter sprake te brengen, dus doen we dat ook niet.

Jij en ik weten ook dat Doorbraak andere tijden heeft gekend. Vroeger moesten wij op redactievergaderingen zelf een emmer meebrengen want stromend water was al sinds mensenheugenis afgesloten en van elektriciteit konden we enkel dromen. Des winters verlichtten wij onze uitgeleefde lokalen met glimwormen, want kaarsen waren te duur. Als we notities wilden maken, moesten we eerst papier scheppen van sprokkelhout en zagemeel. Menig collega is tijdens de werkuren simpelweg doodgevroren. Maar ach, wij wisten niet beter.

Wat een contrast met nu! Sinds een paar weken stroomt uit al onze kranen Dom Perignon, op het dak is een helihaven en Peter Goossens komt dagelijks een bewerkelijke doch voedzame lunch bereiden op basis van uitstervende diersoorten. Hoe rijk we nu precies zijn, weet ik ook niet goed, maar het is veelzeggend dat we sinds kort kantoren hebben in Monaco, Dubai en Barbados.

En toch, toch is al die rijkdom ook niet alles. Probeer je maar eens met een bedrijfs-Ferrari te houden aan zone 30!

Beste mede-kapitalist Stef,

Kijk eens aan, een mens steekt soms nog wat op bij de bedrukte media. Doorbraak heeft geldschieters! En ik die dacht dat we vooral uitschieters hadden. Die Doorbraak-peiling is niet goed bevallen, Stef. Ik heb daar meteen voor gewaarschuwd. Ten eerste klopte ze en ten tweede had ze invloed. En dan heb je het goed verkorven.

De bedrukte pers doet al jaren zo hard zijn stinkende best om premier De Croo te verkopen als de redder des vaderlands, dat zijn partij zich momenteel virtueel de kleinste mag noemen. Doorbraak doet één peiling en Jean-Marie Dedecker kiest eieren voor zijn Middelkerkse duiten en voegt zich bij de N-VA.

Maar laten we eens in ogenschouw nemen wat er verder nog over Doorbraak geschreven wordt. De geldschieters van ons geliefde magazine zijn personen met een donkerblauw ondernemersprofiel uit het hardwerkende Vlaanderen die – gevoelige lezers worden aangemaand even de ogen af te wenden – ‘hoog oplopen met een stabiele begroting en financiële zelfredzaamheid’.
Bij zulke mensen wil je als journalist toch niet dood gevonden worden! Neen, laat die mannen liever de De Grauwe-doctrine honoreren dat het zwarte gat van de begroting zichzelf wel zal opslokken. Een beetje zoals hun eigen geloofwaardigheid.