De pennenvriendjes geven negatief reisadvies: ‘Laat Gent aan moegetergde Gentenaar’

Het nieuws becommentariëren in een correspondentierubriek kan weerzinwekkend zijn. Vooral als een sanitair incident het nieuws maar blijft beheersen. Maar toch: de pennenvriendjes hebben het nog altijd niet zo moeilijk als de doorsnee Gentenaar onder het juk van zijn bestuur en de terreur van TikToktoerisme. 

Beste Erwin Vanschol,

Vergeet toch dat onnozele onderzoek naar die onbeduidende Bende Van Nijvel. Hou eens op met dat potsierlijke proces over die trieste terreuraanslagen in Brussel. En laat ons nu eens focussen op wat er écht toe doet. Watergate 2023! Er zijn inmiddels drie combi-plassers die zich hebben bekend gemaakt. Wat de bevolking nu verwacht is niets meer of minder dan een onderzoek tot op het bot!

‘Si on me laisse faire‘, vertrouwde de onderzoeksrechter mij toe, ‘dan rusten we niet tot we een dossier van minstens drie miljoen pagina’s hebben.’ Drie miljoen is de minimumnorm voor een gerechtelijk dossier in België, dat is algemeen geweten.

Maar het volk mort. Als we een Gele Mars op Brussel willen vermijden, dient onverwijld het nodige te gebeuren. We, the people, vragen robotfoto’s van de betrokken politiecombi’s. Wij willen namen, foto’s en adressen van de betrokken wateraars op het illustere verjaardagsbachanaal bij onze immer schuldbewuste minister Van Quickenborne.

Wij moeten ook het kleinste detail kennen. Daar hebben wij recht op. Dat is van belang voor ons vertrouwen in de democratie en de instellingen van dit land. Tegen welk onderdeel van de politiecombi hebben de watermannen juist geplast? En tot hoe hoog? Is er schade aan het voertuig in de vorm van corrosie of door zout aangevreten onderdelen? Was er sprake van uitlokking vanwege de combi in de vorm van een weg te plassen vlekje of vliegje op de carosserie? Hadden de verdachten asperges gegeten op het feest, wat de smaad aan de politie aanzienlijk erger zou maken?

Ook de verklaringen van de minister vragen nauwgezette opheldering. Hij opende de deur van de combi enkel om ze goed te sluiten. Ok, maar om wat voor slot ging het? En waarom had de minister er geen afstandsbediening van?

En dan die luchtgitaar die Van Quickenborne zogenaamd speelde, is die al teruggevonden? Zijn daar vingerafdrukken op? En waarom hebben we daar geen geluid van? Speelde de andere man ook luchtgitaar of een ander instrument? De fluit, bijvoorbeeld, ik noem maar wat.

Verder willen wij elk uur een update krijgen van de vorderingen in het proces. Zijn er al glazen kooien gebouwd om de verdachten te verhoren? Welke keiharde muziek zal de minister in de koptelefoon horen tijdens het vervoer van de gevangenis naar de rechtszaal? En vooral: zullen er voldoende mobiele toiletten zijn voor het talrijk toestromende (!) publiek? En worden dat Toi-Toi’s of Dixi’s? Zoveel vragen. Wat een opwindende tijd om in te leven!

Beste Stef Urinez,

Pipigate druppelt (!) nu ook langzaam de buitenlandse pers binnen. Vooral de Nederlandse media verkneukelen zich in de grootste Belgenmop sinds Leopold II in Engeland ging vragen of hij het tulpenland mocht annexeren. Het is ook weer allemaal heel raar. Ten eerste was het een – wat de Engelsen ‘sausagefest’ noemen – feestje waar geen enkele levendbarende van de menselijke soort aanwezig was. Ten tweede een hele rare ‘volledig in het wit’ dresscode. Het leek wel een lokale afdeling van de KKK. De Kortrijkse Klojo’s Klan of zoiets. Of werd het feestje gesponsord door de witte producten? Wie zal het zeggen?

Zelf ben ik een grote fan van de betere smoezen. Toen ik in het leger zat ben ik er ooit in geslaagd drie maanden aan elke vorm van fysieke training te ontsnappen door te zeggen dat het portretje van de commandant bijna klaar was en ik er beter nog even kon aan doorwerken in plaats van – echt heel jammer hoor – een dodenmars te ondernemen. Om maar te zeggen dat ik een smoes herken wanneer ik er een zie. En ik zeg u Stef, die van onze minister van Justitie zijn amper smoezen te noemen. Er bestaat hoog kwalitatief kristal dat minder doorzichtig is dan de smoezen van Quick.

Dat de minister komt aanzetten met een stevig verknipt en zeer korrelig filmpje van wat hij ter zijner verdediging ‘een setje luchtgitaar spelen’ noemt, wordt ten politiekantore op monkelend gelach onthaald met de mededeling dat ook zij beelden hebben, die wél scherp zijn en door de VRT als ‘bijzonder pijnlijk’ omschreven worden.

Ik zou de popcorn nog niet te ver opbergen, makker.

Erwin, maane joengne,

We hebben het wel eens vaker gehad over jouw minst favoriete Vlaamse stad, het lieflijke Gent. Uiteraard heb ik mij altijd afzijdig gehouden van je ordinaire schimpscheuten jegens Stropkesville, en zeker van je laffe beschuldigingen als zou de stad een woke walhalla zijn. Weer zo’n complottheorie, dacht ik dan, maar ik liet je razen, want mekaar laten razen is een essentieel onderdeel van de pennenvriendschap.

En toch. Misschien moet ik je nu toch een stukje tegemoet komen. Want er lijkt geen week voorbij te gaan zonder dat de stad zich onsympathiek in het nieuws werkt. Deze week kondigde de kei-liberale burgemeester Matthias De Clercq (hij met een overcomb, marginaler dan die van Jacques Vermeire als hij ‘Jeanke De Visser’ speelt) onderzoek aan naar een ‘lawaaiflitspaal.’ Een topprioriteit, noemde De Clercq het.

Alsof de stad nog niet vol genoeg staat met palen die elk voertuig flitsen met een snelheid hoger dan 1 km per uur. Nee, daar moeten hoognodig palen bij die voertuigen flitsen als ze meer dan 80 decibel geluid produceren. Dat kan een boomcar zijn, of een snerpende bromfiets of een ‘Ollander’ op een elektrische step. (Als ze konden: de Gentenaars zouden Nederland verbieden.)

Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat Gent steeds meer lijkt op een hypersensitief kind dat zijn oren bedekt als iemand een blad papier omdraait. Eerder waren er ook al klachten over het gerikketik van rolkoffers van en naar hotels. Wat is het volgende? Gasboetes voor hoesten in het historische centrum?

Van toeristen moeten de Gentenaars sowieso eigenlijk niet weten, las ik eergisteren nog. ‘Het voelt als Disneyland waar wij figuranten zijn.’ Gelukkig kan Gent in de strijd tegen zijn succes altijd rekenen op schepenen als de olijke levenskunstenaar Filip (Ik had anderhalve quinoakorrel en een schijfje biet als lunch. Een feestmaal!) Watteeuw. Ze gaan de taksen op vakantiewoningen verdubbelen, minder cruiseschepen toelaten, vermijden dat tourbussen de haltes van De Lijn gebruiken en dies meer.

Lovenswaardig, maar dat kan doortastender. Ik zeg: gooi die Leien dicht. Demp het kanaal Gent-Terneuzen. Blokkeer de E17 en de E40. Maak van de R4 een speelstraat. En als dat niet helpt: smijt die stomme Sint Baafs, dat belachelijke Belfort en dat gedrocht van een Gravensteen plat. Tot slot, als orgelpunt van dit plan, moet de stad zorgen dat er weer overal auto’s rijden zodat er geen toeristen kunnen wandelen. Ha!

Beste Stef,

Dat ik wel eens een scheut van het schimpende type durf lanceren richting de Arteveldestad heeft meer te maken met folkloristische motieven dan een daadwerkelijke afkeer. Ik zal nooit ontkennen dat Gent een waarlijk prachtige stad is, met een uiterst vriendelijke bevolking. De tegendraadse Gentenaars krijgen al mijn sympathie, tenslotte zijn zij de grootste slachtoffers van hun stadsbestuur.

Je kan natuurlijk mopperen dat ze dat stadsbestuur toch zelf gekozen hebben, maar iedereen met functionerende ogen zal moeten toegeven dat democratische afvaardiging hier ten lande evenveel voorstelt als een Indisch poepzakje op de maan, of nog erger, een smoes van Van Quickenborne.

De bende van Matthias De Sjerp heeft het andermaal goed bekeken. Niet alleen zijn de befaamde Gentse ‘knips’ een ware goudmijn qua verkeersboetes, dankzij de lawaaiflitspaal kunnen ze nu ook de foeterende Gentenaar dubbelop beboeten.

Of tierende Lena, de vriendin van Herman Brusselmans wanneer Herman weer eens te lui is om naar zijn nageslacht om te kijken. Het lijkt er wel op dat de succesauteur bij het afknippen van zijn lange haren ook een paar dingen een halve meter lager verwijderd heeft. Herman en zijn bijslaap bezetten schaamteloos het merendeel der bladzijden in de gespecialiseerde bv-bladen met eindeloos geëmmer over Herman’s enige Roman met inhoud en de onwil van Herman om die te verschonen. Het moet geleden zijn van de avonturen van Ignace Crombé en zijn Trisha dat een koppel nog zoveel plaatsvervangende schaamte wist op te wekken.

Het is zelfs zo erg dat die andere groene-blaadjes-knabbelaar, Al Pacino, en zijn 54 jaar jongere vriendin uit mekaar zijn. Al had hij zijn Noor ook met een Roman geschopt. Blijkbaar kreeg de Pacino bij elk gekibbel naar het hoofd gesmeten ‘dat hij steeds meer als Herman Brusselmans’ begon te klinken.

Erger nog: Noor Alfallah beschuldige Pacino regelrecht van plagiaat. ‘Je hebt niet alleen de naam van onze kleine gepikt bij Herman Brusselmans maar zelfs een hele film!’

Al Pacino: ‘Ik een film gepikt van Herman Brusselmans? Welke film dan?’ 

Noor Alfallah: (Gooit Story op tafel) ‘Scarface!’

Big hello to my little friend!