De pennenvriendjes niet op de afspraak met de nogal onfrisse geschiedenis

Wekelijks scannen de pennenvrienden Erwin Vanmol en Stef Durnez de media om mekaar en u te attenderen op bijzondere fenomenen in deze correspondentierubriek met grapdwang. 

Dapperste aller Vanmollen,

Ik geloof dat jij niet zo bang uitgevallen bent. Terugdeinzen voor een potentieel gevaarlijke situatie, da’s niks voor jou. Je woont tenslotte in Denderleeuw. Dat zegt al genoeg. Toch moeten wij – en zeker ik – onze meerdere zien in de koene helden uit het fel geplaagde land van Zelenski. Neem nu de Oekraïense commentator van het Eurovisiesongfestival. Die heeft deze week zijn commentaren geleverd bij de halve finales vanuit een schuilkelder!

Dan heb je toch écht ballen van staal: na al die oorlogsellende jezelf vrijwillig onderwerpen aan de marteling van  Eurovisiesongs! Wow. Als dat geen Nobelprijs voor de vrede verdient, dan weet ik het ook niet. En da’s nog niet alles: deze week werden ze in Kiev ook nog eens geteisterd door een metroconcert van Bono. Je weet wel: die van ‘verbeter de wereld, begin niet bij jezelf’. Ik weet niet of zijn optreden valt onder de noemer oorlogsmisdaad, maar het zou me niet verbazen.

Yo Durnez bloody Durnez!

In de jaren 80 had Veerle – de mijne, niet de uwe – een poster van U2 boven haar bed hangen. Haar kleine nichtje dacht dat ik op die poster stond. Volgens het wicht leek ik als twee druppels Ierse whisky op Bono. Dat zou wel kunnen kloppen want ik was toen ook een onuitstaanbare eikel.
Al was ik in die tijd nog volledig pro Bono. En fan van The Edge! Later zou Bono doorbreken met Live Aid en van de weeromstuit messiaans gedrag beginnen vertonen. Een beetje zoals Frank Vandenbroucke, maar dan zonder het sadisme. Bono is een ware wereldverbeteraar. Zo is hij grote voorstander van de herverdeling van de rijkdom, zolang het de zijne niet is. Zijn belastingen betaalt hij bij voorkeur zo minimaal mogelijk en vooral niet in Ierland zelf.

Wist je trouwens dat het aantal inwoners van Oekraïne na de exodus stabiel is gebleven dankzij een evenredige import van aandachtshoeren? Nadat de politieke horde naar ginder trok voor een fotomomentje is het nu aan de glimgilde der acteurs en muzikanten. Nooit te beroerd om een beetje te deugpronken tussen ruïnes, tenminste als het terug veilig is. Het mag niet verwonderen dat ook Bono hier weer de kroon spant. Hij heeft dan ook bakken ervaring. De figuranten in zijn clip ‘Miss Sarajevo’ hebben zelfs na 25 jaar nog geen halve Bosnische Mark gezien voor hun deelname. Zoals gezegd, de mens houdt niet van betalen. Maar hij zal bidden! Hij zal bidden voor de overwinning van Oekraïne. With or without Joe.

Dobriy Den, Erwinowitz,

We kunnen wel meeleven met de Oekraïners, maar de steeds blekere Vladimir Poetin heeft het ook niet gemakkelijk. Al zijn sympathieke oligarchen sterven onder mysterieuze omstandigheden, zijn troepen in Oekraïne zeuren over details als benzine, munitie en voedseltekorten, en dan viel ook nog eens de mooie luchtshow van 9 mei in het water. ‘Te slecht weer,’ zei een woordvoerder, wat een nogal doorzichtige smoes leek aangezien we op dat eigenste moment de helder blauwe lucht boven Moskou live konden zien op onze televisieschermen. Een paar dagen later kwam een wat plausibelere uitleg: ze waren bang voor sabotage. Als er een vliegtuig was neergeschoten, was dat een schande geweest.

Dat snap ik. Je kan nog zoveel opgeblonken soldaatjes laten paraderen en gigantische kanonfallussen voor laten rijden. Je kan een cirque du soleil-choreografie verzinnen met krijgsgevangenen en dolfijnen die voor de marine werken. Je zou zelfs een gigantische Lenin en Stalin holografisch kunnen laten dansen op ‘War, what is it good for’ van Edwin Starr. Maar als even later je doomsday plane in een vuurbal neerstort op de Pokrovkathedraal dan zal toch dàt de opener worden van het journaal. Zo gaat dat. De mensen zijn slecht, Erwin. Altijd maar focussen op het negatieve. Dat Dutroux ook een prijsbewuste klusser was, dat hoor je ook nooit meer, toch?

Beste turbulente vriend,

Eerlijk gezegd heb ik luchtshows nooit interessant gevonden. Teveel lawaai en te weinig alertheid van mijn kant. Over naar een euh… luchtiger onderwerp. Deze week was ik op de uitreiking van de Ultimas. Voorheen de Vlaamse Cultuurprijzen. Wat ik daar leerde, behalve het feit dat ik culturo’s haat met elke vezel van mijn lijf, is dat de documentairereeks Tegenwind de publieksprijs won.

Je kon meteen al bevroeden dat er een enorme ‘shitstorm’ van zou komen. En ja hoor de linksdraaienden ontgoochelden geen moment. In Knack zelf, medeorganisator van de prijzen, duwde ene Emmery Rien van woede haast zijn pen door het papier. Tim Verheyden mocht in ‘VRT Laat’ de reeks via ‘cherrypicking’ onderuit proberen halen. Maar de Afspraak sloeg alles. Phara had drie personen uitgenodigd die de serie niet bekeken hadden om er commentaar op te leveren. In het bijzonder Stephanie D’Hose, de vrouw die voor de afschaffing van de senaat ijverde tot ze er voorzitter mocht van worden.

D’Hose vond het niet kunnen dat een poppoll beslist over de verdeling van gemeenschapsgeld. We wisten al dat Open Vld zo liberaal is als de Democratische Republiek Noord-Korea democratisch. Maar dat ze de zuivere definitie van democratie niet herkende, stemt toch tot fronsen.

Rik Torfs – die de reeks blijkbaar wel zag – probeerde op bedaarde wijze toch enkele punten ter verdediging aan te brengen, met een schuimbekkende Dirk Draulans tot gevolg: ‘Alain Grootaers heeft mij verslagen bij De Slimste Mens, wel hij zit op een goed traject om de domste mens ter wereld te worden’ snoof de man die een cruise gaat doen voor het klimaat. Tom Lanoye deed daarop een geslaagde imitatie van iemand die van toeten noch blazen weet door zich luidop af te vragen wat Alain Grootaers daar allemaal mee te maken had. De serie niet bekeken  en zelfs niet weten wie de maker is. Dat zijn natuurlijk goede criteria om er een mening over te hebben. 

Rik Torfs bleef de hele tijd op erudiete en bedaarde wijze argument na argument aandragen, iets wat je niet ongestraft doet bij de VRT. Hopelijk zien we Rik nog terug. Ik ben blij dat hij geen oligarch is.

Waarde Erwappie,

Die woensdagse aflevering van De Afspraak, wat was me dat, zeg?

‘Alain Grootaers?!’ De immer goed geïnformeerde slagerszoon met elitair brilletje keek alsof hij zes kilo varkenslever rook die vier maanden lang in kartonnen dozen in de zon had staan rotten nadat iemand er onnoemelijke feiten mee pleegde.

‘Hij is de maker van de documentaire reeks’ probeerde Phara nog uit te leggen, maar Draulans was al roodaangelopen aan het brullen: ‘Ik heb deze documentaire uiteraard niet gezien maar ik vind alles wat ze er in zeggen schandalig en onwetenschappelijk en er zijn nog vuile Hollanders bij ook!’ De vrouwvriendelijkste aller biologen trilde dusdanig van woede dat er met grote spoed een MUG richting Reyerslaan moest vertrekken.

‘En het is een Spaans bedrijf’, poneerde Stephanie D’hose, trots dat ze NOG een niet-inhoudelijk argument had gevonden. ‘Een Spaans bedrijf, en ge weet wat ze van Spanjaarden zeggen!’ Waarop Phara nog probeerde uit te leggen dat Grootaers en Huisman al jaren in Spanje wonen, maar tevergeefs. ‘Franco-aanbidders en satanisten, allemaal! Met hun vuile calamares van varkensrectums en hun paella van dooie katten!’

Gelukkig was er Rik Torfs die, terwijl hij Draulans aan het reanimeren was, nuanceerde dat sommige calamares toch echt pijlinktvis bevatten en hoe enkele gasten van Tegenwind een zwemdiploma hadden en dus niet geheel ongeschoold zijn. ‘Ha!’ hoonde Lanoye: ‘En gij zijt ex-rector van een universiteit, ofwa? Daarbij, als ze nu eens hadden gezegd dat Poetin homoseksuelen kon genezen door ze in te spuiten met DNA van Hitler?! He?!!!

‘Dat hebben ze, geloof ik, niet helemaal zo gezegd in de reeks’, wierp Torfs nog tegen.

‘MAAR ZE HADDEN HET KUNNEN ZEGGEN!!!’ sneerde de grote auteur in CAPS LOCK. Waarmee hij eens te meer zijn superbe intelligentie aantoonde alsook de onweerlegbaarheid van zijn sublieme argumentatie.

Inmiddels verblijven wij nederig,

Tot volgende week!