De pennenvriendjes lazen weer onvermoeibaar alles wat ze maar in handen kregen deze week en maken zich daar vrolijk over in hun correspondentierubriek. Die rakkers, toch! Of zoals ze zelf zeggen: ‘Jaja, wij zijn er ons eentje!’ 

Beste Vooruit-vriend Vanmol,

Het waren moeilijke dagen voor Conner Rousseau. Want hoewel hij zijn uiterste best doet om dat te verbergen, blijft Vooruit natuurlijk wel voor een stukje een socialistische partij. En dus diende 1 mei gevierd met toespraken en pomp en omstandigheden. Na een brainstorm in een glas water had de Vooruit-met-de-geit-man wat leuke puntjes gesprokkeld om op te hameren. Basisbanen voor langdurig werklozen, beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd, grote vermogens harder belasten ten voordele van Deborah aan de kassa, meer middelen voor het onderwijs en alle Turken terug naar Marokko. (Ok, dat laatste is een mopje, maar de rest heeft hij echt gezegd.)

Helaas, ondanks een geniale 1 mei toespraak, werden Conner en co inzake media-aandacht helemaal in de hoek gedrumd door een ander feestje.

Misnoegd zaten Conner en kornuiten op 2 mei te pruilen. Maar de voorzitter zou de voorzitter niet zijn als hij niet weer een geniale inval had. ‘Bon,’ sprak hij, ‘dit is hoe we het volgend jaar gaan doen. Ik bestel zometeen een soundsystem bij Coolblue.’ Frank Vandenbroucke reageerde vol afgrijzen. ‘Je gaat toch niet weer dj spelen en roepen of de broekjes al nat zijn?’ Rousseau rolde met de ogen. ‘Laat mij uitspreken, Frank. Freya, jij bent van Gent dus je kent iets van industriële bouwvallen. Jij zoekt ons een verlaten site, bij voorkeur midden in een natuurgebied. Frank, jij bestelt bij Pfizer 60.000 ballonnen met lachgas. En let nu goed op: 2 dagen voor 1 mei sturen we berichtjes naar al onze leden met tijdstip en locatie. Alles blijft strikt geheim tot de media doorhebben dat we daar staan te feesten met 10.000 man! 1 mei 2024 zal in de geschiedenisboeken bekend staan als de dag van de Rousseau Rave!’

Allen juichten. ‘Limonade voor iedereen!’ riep Frank Vandenbroucke. Het bleef nog lang onrustig aan de Keizerslaan in Brussel.

Beste schimpscheut-Stef

Over illegale feestjes in het groen gesproken, de vaderlandse ecologisten maken niet hun beste week mee, heb ik zo de indruk. Eerst was het de aan fransdolheid lijdende eco-poedel Schlitz die via de achterdeur de bühne moest verlaten. Nu blijkt het kabinet van minister van overheidsbedrijven en ambtenarenzaken Petra De Sutter twee undercover infiltranten van Bpost te bevatten die zo undercover waren als een exhibitionistische nudist met ventilatiedwang.

Mevrouw De Sutter schrok zich een pruik toen ze hoorde dat die twee daar zaten en zomaar onderhandeld hadden met Bpost. Niet dat die twee geen resultaten boekten. Ze slaagden er toch maar in om de deal 40% voordeliger te doen uitkomen. In het voordeel van Bpost weliswaar. Hoe die daar in godsnaam terechtgekomen waren, dat wist Peet niet. Ok, ze had die zelf aangeworven en hen die taak toebedeeld maar toch… wat een raadsel!

Volgens de groenbeffers die we ook wel eens onze vaderlandse pers plegen te noemen, is er met het detacheren van experts naar kabinetten helemaal niks mis! Integendeel. Het bedrijf betaalt het loon van de trans-kabinetard dus het is net voordeliger! Dat hebben we met onze eigen ogen kunnen zien. Vier miljard teveel gerekend door Bpost! Vier miljard te-véél. Om wat oud papier rond te dragen. Voordelig dat dat is!

Nog zo’n voordelig contract en we kunnen het land heel voordelig op tweedehands.china zetten!

Beste Erwin Xin Ping,

Nu je toch over China begint, ik lees dat ze daar na een spionage-weerballon nu ook een militaire zeppelin laten bouwen. Blijkbaar houdt Xi JinPing heel erg van vintage en brocante. Je vraagt je af wat het volgende zal zijn dat hij gaat inzetten in zijn strijd om de wereldmacht. Gigantische katapulten? Een houten paard als geschenk voor het Pentagon? Mij zou het niks verbazen als hij straks ook nog het terracottaleger uit Xi’an naar het front stuurt. Beetje A.I. aan toevoegen en hoppa: knallen!

En nu iets totaal anders: recent dook een nieuw woord op in onze heropvoedingsbladen dagbladen: ‘voedselmoeras’. Een voedselmoeras is een omgeving waar je een overaanbod aan ongezonde voeding rondom je heen hebt. Nederland, bijvoorbeeld. Hoewel, misschien toch niet het beste voorbeeld.

Want niemand minder dan de goedheilige eerwaarde Barack Obama is op maandag 1 mei een hapje gaan eten in Nederland. Meer bepaald in restaurant 1612 te Noordbeemster. Hij koos voor een salade met geitenkaas. Dat is al bij al nog relatief gezond. Terwijl er ook gewoon kipsaté met pindasaus, mayo en patat op de kaart stond. Obama had die avond een intieme lezing in de Ziggo Dome in Amsterdam. Die was weliswaar niet helemaal uitverkocht, maar het zaaltje biedt dan ook plaats aan 17.000 toeschouwers. Toegangsprijzen starten aan 104 euro. Daar kan je al eens een slaatje met geitenkaas van gaan eten, in plaats van altijd maar weer een hamburger bij Five Guys. Yes, you can!

Hoi patatje oorlog!

Wat vertel je me daar? Den Obama is iets gaan eten bij den Hollander? Over een voedselmoeras gesproken! Niet dat ik het hem kwalijk neem. De laatste keer dat hij iets te bikken kreeg bij den Belg, was dat een racistische speculaas. Wat een afgang, Stef!
Daar sta je dan als leider van de vrije wereld met een dikke-lippen-koek in de gazetten. Neen,  ik neem hem niks kwalijk.

Wie bijvoorbeeld wel iets kwalijk genomen werd is Georges-Louis Bouchez. De fotogeniekste windbuil van de Wetstraat had het in zijn harses gekregen om zich in te schrijven voor een tv-format geheten ‘special forces’.

Georges-Louis had ooit al laten vallen dat hij zijn land niet enkel wilde dienen via de politiek maar ook als reservist. George-Louis schuwde vooraf ook de grote woorden niet. Dat hij over een grote mentale weerstand beschikte bijvoorbeeld, gehard door de danteske hel van de vaderlandse politiek.

Dat politici – net als journalisten – hun eigen leugens geloven is algemene kennis, dus toog blauwbaard ten oorlog. Het werd al snel duidelijk dat Bouchez niet gelogen had toen hij stelde dat hij zijn land op dezelfde manier militair wou dienen als hij dat deed in het politiek bedrijf. Georges-Louis blonk namelijk vooral uit in het departement ‘praatjes’. Voor de rest zette hij geen voet sneller dan de andere, stak hij geen poot uit en liet vooral de rest het zware werk opknappen.

Bouchez bleef de boel zo hard saboteren dat sommigen bij de regisseur gingen checken of ze niet per abuis aan De Mol meededen. Aangezien BV’s enkel naar zichzelf kijken op TV hadden die niet door dat dit de normale modus operandi is van onze MR-posterboy. ‘Je bent een dood gewicht voor de groep. Je betekent niks voor het team en je werkt het tegen.’ evalueerden de instructeurs. ‘Merci!‘ zei Bouchez die dacht dat het een compliment was.

De instructeurs wilden nog protesteren maar Bouchie was al lang naar de schmink-wagen om zijn manbun te fatsoeneren voor de tiende fotoshoot van de dag.

Tot volgende week, speciale forse!