De stippellijn tussen Vlaanderen en Wallonië

Hip hip hip hoera, Elisabeth van België is 18 jaar. Ze is bewindsrijp en ze kan het eerste vrouwelijke staatshoofd van een land zonder natie worden. De NV-A stuurde haar kat naar de verjaardag van de koningin in spe. Het was dat of een Bongo-bon voor gratis asielopvang als straks het Koningshuis geen huis meer heeft. Fedasil vroeg 14 miljoen extra budget om aan de Koninklijke Parklaan 1 tot 101 te Laken een doorsnee-opvang voor een koninklijk gezin zonder land te organiseren. Fedasil wacht grote investeringen want het optrekje in Laken telt maar liefst drie zwembaden en Fluppe I heeft vier kinderen. De badkamers zijn in zwart nero marmer en in deze tijden van ‘ontzwarting’ van onze woordenschat en volksgebruiken, wordt dit alles best veranderd naar het politiek correcte Bianco Branco marmer.

Groen lachen

Kloekhen Almaci lijdt haar tweede overwinningsnederlaag in een jaar tijd. Ze weet inmiddels hoe ze groen moet lachen wanneer het cameralichtje op rood springt. Met haar imitatie van de breedsmoelkikker leek ze één van die Koreaanse voetballers die na elke twee woorden zijn mondhoeken naar de oren trekt. Haar nipte overwinning was geen probleem want haar collega en uitdager Rzoska had hetzelfde programma; nou, het omgekeerde had mij verbaasd.

Q smurf, de gadgetsmurf van de liberalen, verliest dan weer zijn eerste hightech-referendum. De burgemeester wou één zondag per maand de auto’s uit het centrum bannen. De Kortrijkzanen willen hun commercieel centrum dan weer niet verdorren tot een betonnen woestijn waar solitaire fietsers als eenzame asfaltkamelen voorbij trekken. Gelukkig zijn de Kortrijkzanen slimmer dan hun burgemeester en bleef Q smurf in de Groeningebeek steken. Na de bekendmaking van zijn totale afgang stond hij zegevierend en breed lachend zijn fiasco voor de camera’s te expliqueren. ‘Ik ben een democraat en leg me bij de nederlaag neer,’ meesmuilde hij voor de verzamelde pers; nou het omgekeerde had me verbaasd.

Het kindvisum van domme Belgen

De zwaargewonde IS-strijder Adel Mezroui trok in 2017 de kaart van het kindvisum. Zijn oma meldde hem via WhatsApp dat een kind de sleutel tot onze sociale zekerheid was. Hij convoceerde onmiddellijk één van zijn IS-bruiden, verwijderde haar spiraaltje en maakte ze meteen zwanger. Halverwege 2018 juicht oma bij de geboorte van het kindvisum en een jaar later legt ze het voor aan twee naïeve advocaten op zoek naar gratis reclame. Ha ha, die domme Belgen, dat is veruit het makkelijkste en leukste visum om aan te vragen, jodelt Mezroui vanuit zijn Koerdisch opvangverblijf.

De zeven misdienaars die naar de pauselijke mijter van de hypocritijnzers dingen, horen het in Keulen donderen als een journalist het woord ‘Arco’ dropt. Broeder Geens en zuster Crevits snellen hen ter hulp met een lezing uit het Bijbelhoofdstuk ‘witte leugens’. De Arco-oplichting, met CVP-zegel van goedkeuring, mag beweging.net niet doen bewegen om hun miljardenspaarboekje aan te spreken voor het terugbetalen van hun slachtoffers. Dat zou heiligschennis en vloeken in de kerk zijn. Neen, het moet op de tafel van de regeringsvorming komen en uit de put van 11 miljard euro overheidstekort gelicht worden. Begrijpe wie begrijpen kan.

Leegloop van zinkend schip

De politiek hobbelt naarstig voort op keien van de Wetstraat. De regering van lopende zaken loopt harder dan een Spaanse diarree en de schatkist slaat een letaal lek waardoor het land sneller zinkt dan de Titanic. Redders Demotte en Bourgeois – met een Baywatchgehalte van Mutti Merkel – schieten ter hulp, maar voeren loden gordels in de plaats van zwembandjes aan. Gelukkig is er een vrouw die de vluchtende Charles Michel aan het roer wil vervangen. Proficiat Sophie om uw politieke carrière op te offeren voor de navigatiecalamiteiten van ijsbergkapitein Michel!

Paul Magneet en de PS bewandelen nieuwe paden. Voor het eerst hebben ze te maken met een Vlaamse tegenhanger die geen goesting heeft om federale cadeaumandaten uit te delen. De NV-A vertoont geen Pavlov-trek voor federale macht of centen, enkel een confederale pizza prikkelt hun smaakpapillen. Ook de druk van een mogelijk paarsgroene regering doet hen niet opkijken. De keuze voor NV-A is simpel: een federale oppositie of een confederale regering. De keuze voor de PS is simpel: met een paarsgroene beitel België verder opensplijten of een stippellijn spatiëren tussen Vlaanderen en Wallonië.