De verkiezingscampagne is nu écht begonnen

Terwijl de Groenen zich blauw ergeren aan de witte rook uit dieselwagens protesteren de gele hesjes voor te dure diesel. Die drijft de mensen naar rode diesel en wakkert het pleidooi aan voor taksvrije blauwe diesel. Een regenboog van miserie gecreëerd door de groene taliban. De groene beweging bestaat uit marihuana rokende hippies die schone lucht aanbidden, aangevuld met vrekken die een excuus hebben gevonden. Gierige hippies die enkel goedkope groenten en fruit eten, hout sprokkelen en verbranden, gesubsidieerde zonnepanelen installeren, met de gesubsidieerde fiets naar het werk rijden, en ga zo maar door. Ze willen de armoede weg uit onze maatschappij maar verdriedubbelen de elektriciteitsfactuur via groenestroomcertificaten en laten ons blauw betalen aan hoge taksen op diesel. Op geen enkel moment vertellen ze ons hoeveel hun klimaatdoelstelling ons zal kosten. De gele hesjes komen in Frankrijk net op straat omwille van de onbetaalbaarheid van de taksen die Macron oplegt om de klimaatdoelstellingen te halen.

Geen dieselwagens meer omwille van de uitstoot van fijn stof, maar vier uur hout verbranden in de open haard stoot meer fijn stof uit dan met een dieselwagen naar Moskou rijden. Na de Klimaatmars op Brussel zaten de groene jongens rond het kampvuur, lurkend aan hun jointje, de schone lucht in hun longen te bezingen. Groen rekruteert zijn zieltjes met een klimaat-angstpsychose gaande van: overstroming van West-Vlaanderen en Antwerpen door het smelten van de ijskap, een gasmaskermaatschappij door de uitstoot van fijn stof en een einde-van-de-wereldscenario met massa-extinctie zoals die van de dinosauriërs. De groenen zijn hypocrieter dan de CD&V, contradictorischer dan socialisten en populistischer dan Trump, maar binnen het electorale circus heeft de democratische poco-kiezers ze ingeslikt.

Het parlement van Babel

Le Circue De Marrakesch is van un parfum de crise naar een beerput van contestatie geëvolueerd. De regering, of wat er nog van rest, is verwikkeld in een politieke strijd waarbij de regeringspartijen elkaar de afgrond in sleuren zoals in een burlesk Belgisch Thelma en Louise-scenario. Alle traditionele partijen juichten vier jaar geleden nog dat N-VA het Vlaams Belang klein had gekregen. Maar na de stemming in het parlement over het VN-migratiepact is duidelijk dat ze nu liever een sterk Vlaams Belang in cordon sanitaire-boeien zien, dan een sterk N-VA met lauwerkrans. Dat na een parlementair debat de oppositie verontwaardigd is dat de regering niet valt is normaal, maar wanneer twee meerderheidspartijen zichtbaar teleurgesteld zijn omdat de regering niet gevallen is, is er een fundamenteel politiek probleem.

Flinke Francken is de groteske nar in het verhaal. Twee jaar lang gaf hij richtlijnen, schreef teksten en stuurde het Migratiepact, om nu finaal te zeggen dat het een slecht document is. Tot overmaat van ramp was communicatiestrateeg van N-VA, Joachim Pohlmann, de pollekes van De Wever kwijt en lanceerde hij een Trump-campagne. Grootmeester probleemschaken De Wever excuseerde zich als een balorige tiener en trok in een adem een rode kaart voor testosterontweeter Franken.

Peter De Roover werd dan maar het circus ingestuurd om bocht na bocht Alpe d’Huez te overstijgen. Geen evidente taak in het parlement van Babel, waar niemand naar elkaar luistert en niemand elkaars gebrabbel begrijpt. De Grondwet, de politieke principes, de ambtelijke procedures, het parlementair reglement en de internationale regels werden deze week door professoren, experten en politici anders gelezen en geïnterpreteerd. Linda De Win — die in haar Villa Politica sowieso nooit snapt waarover het gaat — werd nu interview na interview blonder. De grootste verliezer is zonder twijfel de politiek, een circus van een doodsstrijd waarbij niemand op de knop van de euthanasiemachine durft te drukken. In de regering moet alles in consensus geschieden, wel misschien kunnen MR, N-VA, Open Vld en CD&V gezamenlijk beslissen om de regering te doen vallen.

De omgekeerde Midas

Johan Vande Lanotte drukte wel op de knop van de politieke zelfmoordmachine en gaat met politiek pensioen. Hij zal de geschiedenis ingaan als de minister van Begroting die 25 miljard euro door de gootsteen liet verdwijnen, als peetvader van het Zilverfonds die geen zilverlingen maar schuldpapieren bevat, als promotor en verdediger van de groenstroomcertificaten die onze elektriciteitsfactuur lieten verdriedubbelen, als subsidiewerver voor de bodemloze put van het inmiddels failliete Electrawinds, als burgemeester van Oostende die de stadsschuld en werkeloosheid in zijn stad tot de hoogste van Vlaanderen bracht. Hij is zowat de omgekeerde Midas; alles wat Vande Lanotte aanraakte veranderde in waardeloze rommel. Eerlijkheid gebiedt mij om te vermelden dat hij wel één grote verdienste heeft. Hij sluisde belastinggeld naar de basketbalclub Oostende, waardoor Filou Oostende zeven keer op rij landskampioen werd. Proficiat Johan, je bent vereeuwigd door je politieke daden.

La nouvelle campagne est arrivé

De verkiezingscampagne is gestart: politieke partijen sturen oude krokodillen met pensioen en politici sluiten zich op in hun stellingen en zoeken naar de confrontatie. Tijdens beleidsjaren heersen de consensus en de gelijke gronden tussen partijen, maar tijdens verkiezingscampagnes zijn hét conflict en dé divergentie primair. In pre-electorale fase, waar we ons nu in bevinden, moet het water tussen partijen worden uitgediept. Siamese tweelingen moeten Jekyll en Hyde lijken op eenzelfde ideologische borstkas. Politieke partijen strijden ook om van hun thema, hét verkiezingsthema te maken. Groenen willen dat het thema schone lucht en klimaat wordt, socialisten willen dat het de hoge elektriciteitsfactuur en dieselprijzen wordt, N-VA en Vlaams Belang willen dat migratie en de Vlaamse identiteit het thema wordt. Het politieke circus van deze week is niets minder dan een chaotische, sibillijnse start van de verkiezingscampagne van 26 mei 2019.

Jasmijn Walldorf bekijkt voortaan elke zondagvoormiddag met een satirische bril de binnenlandse actualiteit van de voorbije zes dagen.