Een jaar na het begin van de Russische invasie klinkt vooral in linkse kringen de roep naar vredesonderhandelingen en het stoppen van de wapenleveringen aan Oekraïne steeds luider. De akoestische bron van deze roepstemmen ligt zonder twijfel in Duitsland. Daar onderhoudt links als vanouds uitstekende banden met de machthebbers in Moskou. Het zijn banden die nog uit de tijd van DDR, SED, KGB en andere beruchte afkortingen stammen. Van baardige vredesactivisten en stokoude Oost-Duitse bolsjewieken tot jonge migranten van Russisch-Duitse…
Niet ingelogd - Plus artikel - log in of neem een gratis maandabonnement
Uw Abonnement is (bijna) verlopen (of uw browser moet bijgewerkt worden)
Uw (proef)abonnement is verlopen (of uw browser weet nog niet van de vernieuwing)
Een jaar na het begin van de Russische invasie klinkt vooral in linkse kringen de roep naar vredesonderhandelingen en het stoppen van de wapenleveringen aan Oekraïne steeds luider. De akoestische bron van deze roepstemmen ligt zonder twijfel in Duitsland. Daar onderhoudt links als vanouds uitstekende banden met de machthebbers in Moskou.
Het zijn banden die nog uit de tijd van DDR, SED, KGB en andere beruchte afkortingen stammen. Van baardige vredesactivisten en stokoude Oost-Duitse bolsjewieken tot jonge migranten van Russisch-Duitse oorsprong en radicale strijders voor de arbeidersklasse; eenieder probeert zijn steentje bij te dragen aan een beter begrip voor de ‘speciale militaire operatie’ van Vladimir Poetin.
Dolgelukkig na demonstratie
Het voorlopig hoogtepunt van deze vredesbeweging vond op zaterdag 25 februari plaats met een massale demonstratie in Berlijn, georganiseerd door Alice Schwarzer, oprichter van het feministische tijdschrift Emma en Sahra Wagenknecht, voormalig vicevoorzitter van de partij Die Linke. Tegenover de pers verklaarde Schwarzer na afloop:
‘Ik ben dolgelukkig. Er was een heel vreedzame en vrolijke stemming, helemaal niet zoals bij een sekte. Geen partijen, geen sektes. Het waren gewoon mensen uit het midden van onze maatschappij die uit alle hoeken van Duitsland naar de hoofdstad waren gekomen om een signaal af te geven.’
Volgens de politie waren er rond 13 000 demonstranten op de been. De organisatie zelf sprak over minstens 50 000 aanwezigen die protesteerden voor een einde van de wapenleveringen.
Scholz met snorretje
In de stoet voerden de aanwezigen onder andere een houten tank mee met de vergelijking: 1812: Napoleon 1914: Kaiser Wilhem 1941: Hitler 2023: Scholz/Baerbock. Een vergelijking van huidige Duitse politici met de dictator van weleer is normaal gesproken weggelegd voor Russische voorstanders van de invasie. Zo kreeg ik een jaar geleden van een kennis uit de Donbas grappig bedoelde afbeeldingen doorgestuurd van de kanselier met een knullig getekend Hitler-snorretje. Maar in de creatieve uitingen van de demonstranten ‘uit het midden van de Duitse maatschappij’ zijn meer parallellen met de propaganda uit Moskou te vinden.
Geheel in lijn met de officiële Russische opinie verklaarde Schwarzer in haar rede het ‘belachelijk te vinden de Oekraïners wijs te maken dat ze de oorlog zouden kunnen winnen’. Ook noemde de 80-jarige feministe de demonstratie euforisch ‘het begin van een nieuwe burgerbeweging’.
Strijd tussen oligarchen
Al twee weken voor de demonstratie schreven de twee vrouwen op change.org hun ‘Manifest für Frieden’. Hierin waarschuwden ze de bondskanselier — zonder Hitlersnorretje — voor een escalatie door de wapenleveringen. Ook riepen ze op tot onmiddellijke vredesonderhandelingen.
Wagenknecht — echtgenote van voormalig SPD-voorman Oskar Lafontaine — zei in een talkshow op 9 februari eveneens dat Oekraïne de oorlog niet kan winnen. ‘De Russen hebben duidelijk gemaakt dat ze het niet zullen accpteren dat Oekraïne een voorpost van de VS wordt’, aldus de linkse politica die sinds 2004 een zetel in de Bondsdag heeft. Ze voegde er toen aan toe dat de oorlog snel gestopt moet worden en dat dit alleen met een diplomatiek initiatief mogelijk zal zijn. Als klap op de vuurpijl beweerde Wagenknecht dat Oekraïne niet de vrijheid verdedigt, maar in werkelijkheid een strijd voert tussen Oekraïense en Russische oligarchen.
Betaald door Joe Biden
Het ‘argument’ van oligarchen en de corrupte Oekraïense staat als ‘excuus’ voor de oorlog wordt met een grote voorliefde gebruikt door Russische kranten en aanverwante adepten voor waarheidzoekende lezers in het Westen. Ook het antiamerikanisme van Wagenknecht en Schwarzer is een hoofdbestanddeel van het leesvoer dat in zowel linkse als rechtse kringen welig tiert ter meerdere glorie van de ‘gerechtvaardigde kruistocht van Vladimir Poetin tegen de Amerikaanse overheersing’.
Men neme de moeite de commentaren onder mijn interviews en artikelen te lezen waarin men op luchtige wijze suggereert dat ik voor geld zou schrijven in opdracht van achtereenvolgens Joe Biden, de Amerikaanse wapenindustrie, George Soros, de NAVO en de CIA. Alleen Mickey Mouse werd vergeten. Ik zal er open over zijn. Onlangs heb ik inderdaad de vijver in mijn tuin moeten laten verbreden voor mijn nieuwe superjacht ‘Graceful’. Maar dit terzijde.
Anti Amerika
Haar bewering dat de Russische invasie van Oekraïne in feite alleen een strijd tussen oligarchen is, brengt ons terug bij de kern van Wagenknechts kijk op de wereld. In haar boek Die Selbstgerechten legt de 53-jarige Duitse van Iraanse afkomst de directe link tussen antiamerikanisme en haar ‘Kampf gegen die Oligarchen’. Ik citeer:
‘Het duidelijkst is dit te zien in de Verenigde Staten. Wanneer elke senator en zeker elke presidentskandidaat afhankelijk is van de vele miljoenen dollars van invloedrijke bedrijven en zeer rijke mensen om hun verkiezingscampagne te financieren, is corruptie in het systeem voorgeprogrammeerd. De voormalige president Jimmy Carter noemde de Verenigde Staten daarom — terecht — een oligarchie met onbegrensde politieke mogelijkheden.’
Woorden die ook in mijn optie een kern van waarheid bevatten. Net als de kritiek van Sahra Wagenknecht op de immigratiepolitiek van Merkel onder het motto ‘wir schaffen das’ en de compleet aan hun doel voorbij geschoten coronamaatregelen. Desalniettemin baseert haar nieuwe burgerbeweging Aufstand für Frieden zich op halve waarheden, niet te bewijzen insinuaties en uiterst suspecte medestanders.
Antirussische spiraal
Schwarzer en Wagenknecht gaan ervan uit dat een deal met Poetin — als die al bereikt zou kunnen worden — tot een blijvende vrede zou leiden. Dat het Russische leger Oekraïne zonder enige reden moordend en verkrachtend is binnengevallen, vegen zij eenvoudig als niet ter zake doende van de tafel.
Een vrede gebaseerd op voorwaarden die in het Kremlin zijn gesteld is geen vrede. Een dergelijke ‘overeenkomst’ zal de Russische strijdkrachten slechts een adempauze gunnen die zij gretig zullen gebruiken voor uitbreiding, herbevoorrading en hergroepering van manschappen en materieel. Om nog niet eens te spreken over de repressie tegen andersdenkenden die niet alleen in Rusland zelf, maar ook in de bezette gebieden tot een ongekend droevig hoogtepunt zal kunnen komen.
Kwade tongen beweren dan ook dat de ‘nieuwe Duitse burgerbeweging’ een knap staaltje agitatiewerk vanuit Moskou is. Zover wil ik niet gaan. Volgens mij is er eerder sprake van twee vrouwen op leeftijd die een ongeremde drang voelen zich te profileren en terug te keren in het middelpunt van de belangstelling. Medewerkers van de Russische ambassade in Berlijn lieten in ieder geval weten verheugd te zijn: ‘Tijdens de massale protestacties van vandaag maakte de Duitse bevolking duidelijk dat ze voor een vreedzame oplossing van het Oekraïense conflict zijn, tegen een escalatie middels het voeden van het regime in Kiev met Duitse wapens en militaire voertuigen en tegen een uitbreiding van de antirussische spiraal van sancties.’
Draag uw steentje bij aan het superjacht van Ardy Beld en bestel nu zijn boek Hoe Poetin zijn tanden stukbeet.