Eén tegen allen, allen voor meer zetels

In de Zevende dag van vorige week loeide klimaatpaus Calvo geïrriteerd en zelfverzekerd ‘D-D-D De Roover you ain’t seen nothing yet’. Een peiling van 15% levert de groenen een verkiezingshigh op. Calvo wil na 26 mei niet neuken aan de zijlijn, maar morrelen in de marge. Zijn Pacha Mama gaf samen met haar Waalse groene vriend Nollet een nieuwjaarsspeech. Met de borst vooruit ziet ze zich als Pacha van een klimaatregering met een sociaal hart. In de loop van de week werd duidelijk wat z’n regering ons zal brengen: duurdere vliegtuigtickets, duurdere drankjes door statiegeld, nog duurdere autobrandstof, nog duurdere elektriciteitsfactuur, nog duurdere aardgasfactuur… Gelukkig belooft ze ons goedkopere tickets voor treinen die tijdens spitsuren nooit op tijd komen en waar de kans op een zitplaats quasi onbestaand is. Pacha Mama wil een regering die een ‘Grand Canyon’-kloof zal slaan tussen arm en rijk door met milieutaksen de onderkant van onze maatschappij langzaam te wurgen. Groen electoraal miserabilisme. Mensen in de armoede duwen om hen vervolgens met sociale subsidie-infusen in een armoedecoma te houden en tot kiesvee te indoctrineren.

Anuna will Fix it

Maar vrees niet, België is gered! De zeventienjarige Jeanne d’Arc en haar meute Chimay zuipende zombies zullen pas stoppen met brosbetogen als zij haar goedkeuring geeft aan een klimaat- en milieuplan. Ze is mossel noch vis, man noch vrouw, maar waant zich in staat de effecten van de klimaatopwarming in kaart te brengen, oplossingen te analyseren en goed te keuren. Onlangs investeerde de Vlaamse regering 5 miljoen euro voor een upgrade van de supercomputer Breniac, zodat deze 1,5 biljard berekeningen per seconde zou kunnen uitvoeren om zo onder meer de effecten van de klimaatopwarming te kunnen voorspellen. Zotte kosten want Green Lantern Anuna kan dat tussen de soep en de patatten vanop haar Facebookpagina. Misschien kunnen Michel en Bourgeois haar en passant de vastgelopen dossiers omtrent pensioenen, migratie, ruimtelijke ordening en arbeidsdeal bezorgen. Theresa May en Trump halen opgelucht adem, een e-mail naar Anuna en de brexit standstill en de shutdown behoren tot het verleden. Hallelujah, de Messias is nedergedaald.

Fijn stof boven Antwerpen

Gwendolyn Rutten stampt open deuren in als ze minder belastingen en meer jobs als hoofdthema’s van de Open Vld-campagne lanceert. Ze doet gewoon wat ze sinds mensenheugenis gewoon doen, maar dan gewoonlijk niet doen. De blauwe as onthult een groot kruis op de voorhoofden van de Melsensstraat-pyromanen. Rutten stookte een vuurtje in Antwerpen waarna er blauwe as uit de gemeenteraad dwarrelde. Tot fijn stof zult gij terugkeren, predikte Rutten. Phillippe De Backer is het slachtoffer van de as De Block-Rutten die met de meidengroep de Oversize Girls wil gaan toeren in Vlaanderen. Weervrouw Jill Peeters wou geen 20 kilo bijkomen en Almaci wou niet veranderen van partij, dus mocht Debacker in boerkini aantreden. Gwendolyn was duidelijk emotioneel geraakt toen De Backer die restoptie weigerde. De krokodillentranen die rijkelijk vloeiden getuigen van hoogstaand acteertalent in smurfenland en de scriptschrijvers van Familie en Thuis contacteerden Rutten met de vraag of ze het eindeseizoenplot voor hen wil schrijven. De Antwerpse kiezers zijn niet bedot, ze werden voor aap gezet. De lijsttrekkers van Open Vld, CD&V en N-VA verzaken aan hun electorale opdracht van 14 oktober 2018 en de sp.a huist twee allochtone lijken in haar fractie. De Antwerpse gemeenteraad evolueert naar een reserveteam van de reservebank. Geen ‘ploeg van’t stad’, maar pottestampers van vierde provinciale met een truitje van Barcelona.

Politieke wegwerpcultuur

Alle partijen grijpen in hun campagne terug naar hun DNA, naar hun succesformules. Liberalen: meer jobs en minder belastingen, socialisten: uw sociale zekerheid, Christendemocraten: gezinswaarden en hypocrisie(redelijkheid), ecologisten: milieu en klimaat, Vlaams nationalisten: identiteit, migratie en confederalisme, Vlaams-nationalistische rechtsconservatieven: migratie en islamofobie. Zoals in elk verhaal is er een vijand nodig om de eigen goedheid te benadrukken. Voor de N-VA is dat de PS en voor de andere Vlaamse partijen is dat de N-VA. Eén tegen allen, allen voor meer zetels. De vernieuwingen, verjongingen en witte konijnen volgen elkaar steeds sneller op en kortwieken zo politieke carrières. Bekwame politici verlaten gedesillusioneerd de krabbenmand en storten zich in de vergeetput. Philippe De Backer, Peter Dedecker, Freya Van den Bossche, Johan Van den Driessche en Tom Balthazar verloren hun liefde voor politiek en Veerle Wouters, Hendrik Vuye en Hermes Sanctorum verloren hun liefde voor hun partij. De politieke wegwerpcultuur leidt tot een verkleutering van het parlement, een verarming van de politiek en het politieke debat. We evolueren meer en meer naar een parlement waar onervaren witte konijnen gehypnotiseerd voor de beeldbuis springen om de wekelijkse mediashot van Linda de Win te ontvangen. En dan zijn we verbaasd dat tieners menen dat zij de politieke agenda moeten bepalen.