De gouden tranen van het verdriet van België

Terwijl broeder Beke wacht op de verkiezingsanalyse van zijn twaalf apostelen nagelt broeder De Crem hem op zijn laatste avondmaal aan het kruis. Sint Pieter wil af van de soft-groene syndicalistische koers van de hypocritijners en wil de bisschoppen van de Boerenbond, Unizo en Beweging.net naar Gomorra verbannen. Tijdens een retraite bij de arme klaren ontdekten de jong-hypocrieten dat hun moederpartij te wollig is en af moet van het enerzijds-anderzijds-model. Halleluja, ze hebben het licht gezien, broeders Beke en Geens moeten samen met zuster Crevits aan de Red Bull, rechtlijnig communiceren en de stemmen zullen binnenstromen. De toekomst is gegarandeerd. Voorlopig zijn er bij de hypocritijners twee kandidaat-voorzitters die het enerzijds wel zijn, maar anderzijds dan weer niet. Troonpretendenten Bogaert en De Crem willen broeder Beke van de preekstoel stoten en de partij richting kiesdrempel sturen. Maar kunnen ze dat wel zonder de steun van de Boerenbond, Unizo en Beweging.net?

De blauwe rebellie van manneke pis

De Oscar voor portefeuillegeilheid gaat deze week naar ‘No Gatz, No Glory, No Euro’s’- Sven Gatz. De links-groene VU’er van weleer gooit het liberaal programma, en de liberale ideologie in het gezicht van grote smurfin Rutten en keert terug naar zijn eerste liefde: ‘money, money, money’. Het Brussels liberalisme wordt weggezogen in het zwarte Gat(z) van politieke correctheid en cultuurmarxistisch gewauwel. Om files in Brussel te vermijden zakt de maximumsnelheid tot de slakkengang van een file. Naar het werk in een begrafenisstoet van inerte (in)mobiliteit. Gatz heeft de electorale envergure van een mug, maar toch kaapte hij de hoofdprijs weg in Brussel en stampte hij de troon van Rutten in houtsplinters. Franscesco Vanderjeugd bood zijn kappersstoel ter vervanging aan, maar dan wel op maat van zichzelf.

Gelukkig voor Gwendoline heeft Instagram beslist om de eigen likes verborgen te houden voor derden, want de teller draait sneller naar beneden dan Niagara Falls. Grote smurfin Rutten haalde swingersmurf Gatz terug van bij de Belgische brouwers en is nu verbaasd dat hij haar de blauwe huik omhangt. Wie zijn Gat(z) verbrandt moet op de blaren zitten. Intussen is Rutten is een gezichtsloze avatar die vleugellam naar een eervolle exit zoekt. Europa wenkt. Of de grote verliezers in dit verhaal, de MR en Charles Michel, Rutten in Europa zullen voordragen is eerder bedenkelijk. Vande Lanotte noteert in zijn coalitie-roodboek: ‘quid Rutten’.

Rode kaakslag van de onbezoedelden

Preator De Wever flirt openlijk met de sp.a om ofwel de recalcitrante hypocritijnzers tot gehoorzaamheid te dwingen ofwel om met haar zus, de PS, de lakens in te duiken.  Er bestaat ook een kans dat hij met deze zet beiden doelen wil bereiken: zuster Crevits gehoorzaam op de knieën tijdens de paringsdans met Elio De Roeper. Maar vanuit Leuven stuurt Tobback verstoring. Collega links-gedecimeerden Vandenbroucke en Bonte zaagden reeds aan de poten van Comical Crombez en zijn niet van plan om hem een ministerportefeuille te gunnen. Tobback zint op wraak en wil de macht terug naar Vlaams-Brabant. In de coulissen warmt wonderboy Ridouani zich op voor de rode veldslag. De grootste troef van Crombez is Fluppe-gezant Vande Lanotte die zijn informateursopdracht wist te laten evolueren naar een semi-formateurschap. De troepen in Oostende en Leuven wapenen zich voor de strijd om de troon op de rode mierenberg.  

Ceci n’est pas la trahison

Notte en Reyntje kegen op de vooravond van de nationale feestdag steun van ‘koning zonder regering’ Fluppe I. De smeekbede van Fluppe I aan Bart De Wever om zijn land van Babel te redden is surreëel. Het is alsof je aan Trump zou vragen om de muur tussen Mexico en de VS af te breken. Ceci n’est pas la trahison. Wil N-VA niet verder wegsmelten richting VB kan het Vlaamse hoogverraad van 2014 niet herhaald worden en moet België verder barsten richting eigen verantwoordelijkheid. De Waalse eurozuigers moeten afscheid nemen van de Vlaams uiers en voor het eerst sinds 1830 hun eigen boontjes doppen. Hier laat ik je los Elio, van hier af moet je gaan, met vallen en opstaan.

Games of Thrones 

Nog nooit werd de guillotine zo snel na een verkiezing naar het Martelarenplein gesleept. In deze bananenrepubliek is het de gewoonte dat men partijvoorzitters die hun politieke kop riskeren door hun partij te leiden, voor hun zelfopoffering beloont. Almaci, De Wever, Beke, Rutten en Crombez vechten om de troon van hun koninkrijk te behouden tot de exitstrategie en bijhorend cadeaumandaat verzekerd is. Voorzitter worden van een politieke partij is een win-win-deal, als winnaar krijg je meer macht binnen de partij en als verliezer wordt je bedacht met een lucratieve afgang. Zelfs brokkenpiloot en totale mislukkeling Karel De Klucht werd voor zijn slecht voorzitterschap van Open VLD beloond met een voorafbetaling van zijn Italiaanse wijngaard via de jackpot van een eurocommisariaat. De ‘Games of Thrones’ kunnen pas aangevat worden als sinterklaas de paashaas tegen de grond stampt en het verdriet van België zijn gouden tranen heeft uitgedeeld.