Hou je hoofd koel, het verkiezingsklimaat verandert

Hardhoofdigheid is in, volharden in de boosheid in een strijd tegen windmolens slaat aan, bienvenido Don Quichot. Het is 2040, op een regenachtige dag in april legt May voor de 911de keer haar Brexit voorstel neer in een ondergelopen parlement. Intussen in Brussel langlauft een eenzame Anuna Klimata haar 1092 ste armegeddonmars. Maar Anuna en May zullen slagen want ze passen de tactiek van de indianen toe. De regendans van de medicijnman werkte altijd, want hij bleef dansen tot het regende. Succes gegarandeerd.

Leeghoofdigheid op een bedje van apekool is dan weer een conditio sine qua non om als minister van Volksgezondheid ingezworen te worden. Smulsmurfin Maggie zal de geschiedenis ingaan als de vrouw die haar volk frieten leerde eten. De diepgevroren schatjes van patatjes krijgen van Maggie een A nutriscore. Gezonder dan een eitje of een stukje zalm. Ons zo geliefd frietkot, geüpgraded tot wellnesscentrum voor de gezondheidsfreak. Wie de lijn van smulsmurfin nastreeft, bestelt ‘een frietje gezond, met patatten van bij ons’ én een grotere voordeur.

Zwakhoofdigheid is dan weer een vereiste om bij de socialistische partijen potten te mogen breken. De statiegeldoproep van plastieken Steve uit Bredene, wekt een zekere medevreugde van Nietzsche op. Daklozen in Vlaanderen verenigt u, een zomervakantie in Bredene wordt winstgevend. Je kan er straks blikjes en flesjes inzamelen en bij de statiegeldbank inwisselen voor blikjes Cara-pils. De groene steekvlampolitiek van plastieken Steve wil meer toeristen naar het containerpark lokken waar Steve naar verluidt een liefdesnestje heeft met zijn minnares.

De eendagstoerist die zo dom is om blikjes of flesjes te kopen in Bredene zal voor hij de file op de E40 vervoegd, eerst in de file aan de statiegeldbank moeten aanschuiven. De nakende statiegeldregeling zal het naaktstrand strippen van zwerfvuil tot naakte droefenis van het gemeentepersoneel die het voorheen mocht opruimen. Steve claimt nationale aandacht voor zijn verkiezingscampagne, maar toerisme Bredene en de Bredense handelaars betalen de rekening voor zijn electorale stunt. Het gaat je goed plastieken Steve, ça plane pour moi moi moi …

Doe de stemtest

De stemtest moet je zeker doen, als is het maar om te weten voor wie je niet moet stemmen. Mark Eyskens kwam uit bij Groen en PVDA en was verheugd om eindelijk te weten dat hij al gans zijn leven bij de verkeerde partij zit. De stemtest is voor Jan met de pet en Aïsha met de foulard niet zo eenvoudig. Deze week werden de woorden eens en oneens honderdduizend keer meer gegoogeld dan vorige week.

De leesvaardigheid in Vlaanderen gaat achteruit. Logisch, voor Instagram, Snapchat, Musicaly en You Tube is lezen ondergeschikt. We hebben daarom heel snel een grondwetswijziging nodig om een You Tube- of Instagramversie van de Grondwet mogelijk te maken. Komaan malle Michel laat je eens van je goede kant zien. Arme Michel is alle gewesten kwijt. Noord, zuid, oost, west, Vlaamse eisen zijn de pest, lijkt de nieuwe slogan van de MR.

Cordon electionaire

Iedereen is deze week zowat het noorden kwijt en iedereen wil aan de goede kant van de geschiedenis staan. De binnenkant is dat, de kant van de regering, die van de meerderheid. Om de kiezer in goede banen te leiden leggen de partijen een cordon electionaire op. Geen enkele partij die een ernstige kans maakt op een zitje in de meerderheid wil om sanitaire redenen met het Vlaams Belang zetelen. N-VA wil ook niet met de PS, Ecolo, Groen, Ptb en PVDA naar de Wetstraat. Maar deze willen op hun beurt ook niet met N-VA is een coalitie stappen. MR weet het nog niet, maar die weten de laatste tijd niets meer, no suprise there. Open VLD, CD&V en sp.a vechten voor het midden van het bed en willen, met uitzondering van de onsanitairen, met iedereen de lakens delen. Maar daar schuilt net hun probleem.

Een onderzoek aan de universiteit van Kent stelt vast dat je persoonlijkheid bepaalt hoe je tegen partijen, politici en regeringsvormen aankijkt. De sociale media maatschappij stimuleert narcisme waardoor we ons steeds vaker herkennen in krachtige leiders in tegenstelling tot broekschijterige windhanen. Daarom willen klimaatjongeren geen gezever en eisen, haast dictatoriaal, onmiddellijk een krachtige, grote, eenduidige klimaatwet. Hypocriete stellingen vol politieke retoriek van de redelijke doeners zijn we met zijn allen beu en daarom zakken die traditionele partijen verkiezing na verkiezing verder weg.