JavaScript is required for this website to work.
Sport

Kevin De Bruyne, de spelende voetballer

Raf Willems24/1/2020Leestijd 4 minuten

foto ©

Kevin De Bruyne is onze meest complete voetballer in de categorie wereldklasse. Hem zien spelen is een lust voor het oog.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Kevin De Bruyne viel deze week een grote eer te beurt: hij  was de enige landgenoot die werd geselecteerd voor het prestigieuze ‘Uefa.com Fan’s Team of the Year’ waarvoor twee miljoen Europese voetbalsupporters hun stem uitbrachten. Ze verkozen hem tot beste spelmaker van Europa en eigenlijk van de wereld.

In 2019 won Kevin De Bruyne – intussen zoals de echte (sport)groten der aarde gezegend met zijn initialen KDB als kenteken – met zijn club Manchester City alle Engelse competities: League Cup, FA Cup en landstitel. Met andere woorden: the treble.

Pep Guardiola is de invloedrijkste coach van het voorbije decennium. Hij noemt KDB zijn belangrijkste speler, ‘only one level behind Lionel Messi’. Conclusie: er is op dit ogenblik geen betere Belgische voetballer dan Kevin De Bruyne. Ondanks het feit dat Eden Hazard opnieuw werd uitgeroepen tot ‘beste Belg in het buitenland’ op het Gala van de Gouden Schoen. Bij wijze van statement: on the contrary, onze compleetste voetballer is écht KDB!

Homo ludens

Ik zag Kevin De Bruyne spelen: soms heeft een mens geluk in zijn leven. Als bij toeval zat ik op een zachte lente-avond in mei 2009 op de tribune bij KRC Genk – Sporting Charleroi. Ik ontdekte daar een zeventienjarige voor wie zijn match een vorm van vermaak leek. Vrij vertaald naar wat de beroemde cultuurhistoricus Johan Huizinga als ‘de spelende mens’ definieerde – als voorwaarde tot schepping van cultuur en vrijheid – zag ik daar: ‘de spelende jongen’. Die liep met simpel ogende bewegingen het zwartwit gestreepte raamwerk van Charleroi aan flarden.

Hij rammelde met de zebravoeten dat het een lieve lust was, vanuit een natuurlijke soepelheid. Hij flaneerde flairvol doorheen de middenlinie zonder zich te bekommeren om zijn positie en leek toch alomtegenwoordig en zijn onverstoorbare zelf. Ik zag Kevin De Bruyne spelen.

Junior

Zes jaar later ontving hij de bekroning van ‘beste voetballer’ van de Bundesliga. Met tien doelpunten en twintig assists. In 2015 schatte men Kevin De Bruyne hoger in dan de Nederlandse topspits Arjen Robben. Een quasi onmogelijke gedachte in Duitsland. Overtrof hij zichzelf op die droevige avond tegen Bayern München in januari 2015? Bij het eerbetoon aan zijn intussen vijf jaar geleden overleden vriend Junior Malanda? Het ongenaakbare Bayern kreeg er vier om de oren (4-1). Kevin scoorde er twee.

Zijn laatste werd uitgeroepen tot de mooiste van het seizoen. De tribune was versierd met ‘Junior Malanda, voor altijd in ons hart’. Daar toonde Kevin zijn gevoeligste zijde. The Kid heeft ook een ander, soms wat ‘harder’ kantje: hij geeft altijd ongevraagd zijn mening. Hij werd al eens vergeleken met Johan Cruijff. En zelfs Franz Beckenbauer, de beste Duitse voetballer uit de geschiedenis, was vol lof over hem.

Spelplezier

Kevin De Bruyne kan dus fantastisch goed voetballen. Ik sprak hem er ooit over aan in de woning van zijn opa… in Londen. En daar zei hij iets bijzonders:

‘Ik zie het voetbal als een spel en wil dat dit zo blijft. Ik weet dat ik profvoetballer ben, maar het plezier komt bij mij op de eerste plaats. Ik voel me nooit nerveus. Dat ligt nu eenmaal in mijn karakter, ik ben rustig, bijzonder rustig.’

Dat klonk zelfverzekerd. En hij vertelde over zijn manier van voetballen:

‘Ik hou van offensieve vrijheid. Ik loop tussen de lijnen en zoek de openheid. Ik verkies de centrale positie boven die aan de zijkant. Ik hou ook van het rondtikken van de bal op de eigen speelhelft. Ik ben iemand die altijd kijkt om te weten wat hij doet. Dat gebeurt al voor ik de bal ontvang. Ik weet wie waar staat.’

Weten wie waar staat, dat was enkel de echte groten gegeven. En altijd rustig blijven, zelfs al ben je amper 25. Dat had bij hem veel met zijn passie voor… muziek te maken. Ik hoorde hem zeggen:

‘Ik ben wild van hiphop en rap. Ik download talloze albums per jaar. De Canadese rapper Drake en de Amerikaanse hiphopper Big Sean? Ik zeg wauw! Ik probeer al eens hun concerten bij te wonen maar hoor vooral naar hun teksten. Ik beluister het hele album soms dagen na elkaar. Er staat altijd muziek op bij mij. Ik verdiep me liefst in mijn eentje in muziek. Dat geeft me een goed gevoel, ook als de dagen wat minder goed verlopen.’

Maar dat is op het voetbalveld dus een zeldzaam gegeven voor hem.

Pep en Scholes

Hij zocht in 2016 avontuur en liet een aanbieding bij Bayern lopen. Hij belandde bij Manchester City en ontmoette er Guardiola. Pep meets Kev. Twee visionaire geesten vonden elkaar.

Paul Scholes, voormalige middenveldstrateeg van Manchester United, noemde hem in 2017 de beste speler van de Premier League. Dat was na een demonstratie van City op Old Trafford tegen United in de Manchester Derby: 1-2 met twee doelpunten van KDB die een creatief meesterschap aanlegde dat aan … Paul Scholes deed denken. Over hem zegden Xavi en Iniesta dat ze zich aan hem spiegelden voor de ontwikkeling van hun eigen passenspel. Over hem sprak Guardiola dat hij hem de beste middenvelder uit de geschiedenis van de Premier League vond.

Deze Paul Scholes dus beschreef in 2017 Kevin De Bruyne als de nummer één van de Engelse competitie. Na zijn demonstratie in september 2017 tegen Liverpool (5-0) zou men geneigd zijn hem gelijk te geven. Genialiteit uit de losse pols: balletjes links, rechts, diep, kort. De kwaliteit om altijd de ruimte te vinden. Zelfs in een overbevolkt middenveld zoekt hij de positie om ongedekt te zijn. In de stijl van Xavi en Iniesta met dien verstande dat hij ook de lange, splijtende pass van… Paul Scholes in de voeten heeft.

Holistisch voetbal

Pep Guardiola omschreef hem de voorbije weken als ‘formidable free-flowing’ : ‘creator, doelpuntenmaker, middenvelder met lichamelijkheid en techniek. Hij heeft kwaliteit, toewijding en intelligentie.’

Kev meets Pep. In een tocht naar wat wordt genoemd: ‘holistisch voetbal’. Waarin spelers evolueren en verbeteren volgens een nooit eindigend systeem. Hij opereert op alle plaatsen van het middenveld, niet vastgepind op een positie: de ontdekker van de ruimte.

Zelfs in een elftal dat overloopt van creatief talent, zoals dat van Manchester City, steekt hij er als ‘bindende factor’ boven uit: vaak vijftig passes per wedstrijd, waarvan de helft een doelkans kan opleveren.

Pep meets Kev: ‘on a level only behind Lionel Messi.’ Na zijn doelpunt tegen Arsenal in december 2019 weet men: ‘Pep heeft gelijk.’

Soms heeft een mens geluk in het leven. Ik zag Kevin De Bruyne spelen.

Raf Willems (1960) noemt zichzelf voetbalschrijver met een boekenkast. Hij is uitgever en auteur van meer dan 40 boeken over ‘voetbal met een knipoog naar geschiedenis & samenleving’ en schreef voor het Nederlandse weekblad Voetbal International (1995-2000), de krant NRC Handelsblad (2001-2006) en de website Stichting meer dan Voetbal (2008-20014). Sinds 2014 Initiatiefnemer van voetbaldenktank & onlineplatform De Witte Duivel.

Meer van Raf Willems
Commentaren en reacties