JavaScript is required for this website to work.
post

De koning fietst

Waarom Vlaams-republikeinen met een vergrootglas te zoeken zijn

ColumnJohan Sanctorum29/6/2020Leestijd 3 minuten

foto © VRTNWS

Links gedoogt de monarchie uit Belgicisme, rechts uit liefde voor het pluche: koning Filip moet zich vooralsnog geen zorgen maken.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Bokrijk, dat was afgelopen weekend echt de gepaste bestemming voor de koninklijke familie… alleen jammer dat ze er niet gebleven zijn en men hen niet in zo’n omheind perk heeft gezet met een passend onderschrift: ‘Saksen-Coburgs, levende fossielen, in 2019 nog onderhouden met 40 miljoen euro belastinggeld’.

‘Uiteraard hield Zijne Majesteit zich aan alle veiligheidsmaatregelen’ lees ik in Het Laatste Nieuws. Het zou er nog moeten aan mankeren. Noteer de uitdrukking ‘Zijne Majesteit’, iets waarvan ik dacht dat alleen lakeien ze nog gebruikten, maar het staat dus in een Vlaamse krant die ooit door de Vlaamse liberaal en republikein Julius Hoste is gesticht.

Dat was in 1888, lang geleden. Sindsdien heeft zich de ontzuiling voltrokken en is HLN marktleider in de verpulping geworden. Sindsdien ook is het Vlaamse royalisme nauwelijks afgenomen: voor vorst, (kerk) en vaderland. Daardoor is het Belgische vorstenhuis verzekerd van een eeuwigdurende Vlaamse getrouwheidsbonus, zie ook de koningskwestie. Dat heeft een simpele politieke reden: links zweert bij het multicultureel unitarisme met de monarchie als symbool, rechts ‘gedoogt’ diezelfde monarchie en is zelfs vriendelijk voor Leopold II, omdat het nu eenmaal houdt van pluche en antiquiteiten.

Bokrijkmonarchie

BokrijkVRTNWS

Het aantal Vlaamse republikeinen is dus op één hand te tellen, J.M. Dedecker en ondergetekende meegerekend. Voor de rest komen wij in niets overeen, maar daarin dus wel. In mijn nieuw boek Politiek incorrect ga ik daar verder op in: een samenspel van intellectuele luiheid en conservatisme, noem het de Vlaamse Lamme Goedzak-factor, maakt dat de monarchie buiten schot blijft en het Belgische status-quo gehandhaafd, met hier en daar wat vertimmeringen waar we achteraf ook wel de rekening voor krijgen.

Zelfs het Vlaams Belang aarzelt om al te zeer de republikeinse snaar te betokkelen. Hooguit wordt er eens wat gemopperd over de dotaties en gelachen met de Jan Klaassen-allures van Filip, maar de instelling zelf wordt nauwelijks in vraag gesteld. En dus blijft het Belgische sterfhuis bewoond. En blijft de Bokrijkmonarchie, beter bekend als het ‘constitutioneel koningschap’, van kracht. Ook met steun van de partij die het volgens statuut nr. 1 in theorie anders ziet.

Vreselijk is het, hoe de Vlaam uit gedweeheid en schrik voor veranderingen de monarchie blijft koesteren als een zekerheid in bange dagen, ook al omdat Filip en zijn gevolg toch hard werken voor hun leefloon. Twintig kilometer op (elektrische?) fietsen! Het geheel kaderde overigens in een fotoshoot en als persmoment, om te tonen hoe hard de vorst wel begaan is met de door corona getroffen neringdoenden, meteen ook met de boodschap om op vakantie te gaan in eigen land. Ook al verkiezen Zijne Majesteit en gevolg zelf om ’s zomers exotischere oorden op te zoeken, met speciaal daartoe opgevorderde legervliegtuigen.

De fietstocht is dus pure promo voor het vorstenhuis, een inspanning van de koning om zijn nutteloze job in coronatijden een schijn van essentie te geven, met heel de verzamelde pers in het zog. Nu ja, het waren natuurlijk wel Limburgers die hem toejuichten, de braafsten der Vlamingen, dat was goed bekeken van de koninklijke entourage, zeker nu er wel eens een Leopold Tweetje uit de lucht kon vallen. Want zoals geweten zwijgt Filip als vermoord wanneer het gaat over de strapatsen van zijn illustere voorvader, wiens inkomsten uit rood rubber nog altijd een aardig spaarpotje uitmaken voor de huidige fietsfamilie.

Neen, Marc en Els van Camping Holsteenbron waren laaiend enthousiast over het koninklijke verrassingsbezoek. Tussen het bronsgroen eikenhout is de tijd blijven stil staan en fluiten de leeuweriken de Brabançonne. Zondag waren ze in de Ardennen en doken opeens de dood gewaande Albert en Paola op, we moeten voorzichtig zijn. Ik moet het dringend eens terug goed maken met Jean-Marie. Onze klimaatdiscussie vechten we later wel uit, eerst Filip naar Bokrijk en België een Plopsa-attractie. Vive la république.

Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.

Commentaren en reacties