Liever lomp dan trendy

Een lid van de Académie française dat zichzelf op tv, in dit geval Cnews, een lomperd (un plouc) noemt, dat is waarschijnlijk niet eerder voorgekomen. Alain Finkielkraut deed het omdat hij sympathiseert met de gele hesjes. Hij wil vooral geen trendy jongen zijn (un branché).
Dat woord ‘plouc’ zult u niet aantreffen in bijvoorbeeld de zesdelige Robert, wel in de Dictionnaire du français argotique et populaire van Larousse, een beknopt woordenboekje van 1977: paysan—lourdaud. Boertig figuur dus, lomperd.
Het woord ‘beauf‘ (oorspronkelijk beau-frère) is weer ontstaan in de kringen van Charlie Hebdo, en het betekent zoveel als: een hufter die caféwaarheden debiteert, nooit iets leest en zekerheden heeft waar hij nooit van zal afstappen. Cabu tekende de beauf als een gezet mannetje met een alpinopet en een snorretje, naast een petanquepleintje staand met een pastis in de hand. Niet helemaal het portret van Finkielkraut.
Branché is ook argot, al is het net als plouc algemeen verbreid nu. Het betekent zoveel als: modern, in, modieus, chic. Ik koos voor ‘trendy’ maar noch ‘plouc’ noch ‘branché’ laten zich dekkend vertalen met één woord.

Alain Finkielkraut: Wat ik vaststel is dat bijvoorbeeld de kritische sociologie, en een groot aantal journalisten geen rekening houden met wat zich in die regio’s afspeelt. Men onderhoudt ons over de creativiteit van de banlieues, over de energie van de banlieues, over de uitsluiting waar de jongeren van de banlieues het slachtoffer van zijn, maar wat er omgaat in de Creuse, in Picardië of in de Moezelstreek, daar vertelt men ons niets over. Dat is het dus allemaal, over dat misprijzen heb ik het, en persoonlijk heb ik me altijd nauwer verwant gevoeld met lomperds dan met trendy jongens, aangezien trendy inhoudt dat je dan applaudisseert voor ensceneringen die van repertoirestukken een reclamefolder maken voor de onvoorwaardelijke gastvrijheid of voor de LGTB-belangen.
Sonia Mabrouk: Mag ik even een precisering, als u zegt…
Alain Finkielkraut: Ik ben dus eerder een lomperd.
Sonia Mabrouk: U bent eerder een lomperd.
Alain Finkielkraut: Eerder een lomperd.
Sonia Mabrouk: …als u zegt ‘eerder een lomperd’, moeten wij natuurlijk begrijpen dat u dat ironisch zegt, want sommigen hebben gezegd – en vergeeft u mij, het is absoluut niet onze uitdrukking, ik zet ze tussen aanhalingstekens, maar u hebt het ook gehoord: dit is het Frankrijk van de boerenkinkels. En sommigen hebben gezegd: dit is het witte Frankrijk dat op straat komt. […] Mag men zeggen dat u steun verleent, Alain Finkielkraut, aan die beweging van de gele hesjes?
Alain Finkielkraut: Jazeker, met dien verstande dat ik kritiek mag geven…
Sonia Mabrouk: Dat zult u ook doen, maar…
Alain Finkielkraut: …wat betreft bepaalde gedragingen, of zelfs bepaalde uitschuivers, maar nogmaals, op zich vind ik het naar buiten komen van die beweging heilzaam.

(audio hier)

Alain Finkielkraut: Ce que je constate, c’est que la sociologie critique par exemple, et un grand nombre de journalistes ne tiennent pas compte de ce qui se passe dans ces régions. On nous parle de la créativité des banlieues, de l’énergie des banlieues, de l’exclusion dont sont victimes les jeunes de banlieue, on ne nous parle pas de ce qui se passe dans la Creuse, en Picardie, ou en Moselle. Donc c’est tout cela, c’est de ce mépris que je parle, et personnellement je me suis toujours senti plus proche des ploucs que des branchés, dès lors qu’être branché c’est applaudir des mises en scène qui transforment les œuvres du répertoire en prospectus pour l’hospitalité inconditionnelle, ou pour la cause LGTB…
Sonia Mabrouk: Je veux juste une précision quand vous dites…
Alain Finkielkraut: …donc je suis plutôt plouc.
Sonia Mabrouk: Vous êtes plutôt plouc.
Alain Finkielkraut: Plutôt plouc.
Sonia Mabrouk: Quand vous dites plutôt plouc, parce que, il faut comprendre évidemment vous le dites de manière ironique, parce que certains ont dit que c’était la France – pardonnez-moi c’est pas du tout notre expression, je la mets entre guillemets – vous l’avez entendu: la France des beaufs. Certains ont dit: c’est la Franche blanche qui est là dans la rue. […] Donc on peut dire un soutien, Alain Finkielkraut de ce mouvement des gilets jaunes?
Alain Finkielkraut: Ah oui, c’est-à-dire que je peux émettre des critiques…
Sonia Mabrouk: Vous allez le faire, mais…
Alain Finkielkraut: …à l’égard de certaines attitudes, voire de certains dérapages, mais l’expression-même de ce mouvement, je la trouve, encore une fois, salutaire.