N-VA doet ook mee in Wallonië

Bart De Wever pakte dit weekend in een interview met Het Laatste Nieuws uit met plannen om in Wallonië met eigen lijsten naar de verkiezingen te gaan. Hoe realistisch is dat? Roept hij gewoon heel hard ‘boe’ of is er een strijdplan?

‘Ik ben er van overtuigd dat het confederalisme de enige manier is om zich te ontdoen van te links beleid in Wallonië. Dat laatste is nefast voor Vlaanderen’, zei Bart De Wever in het interview. De Walen moeten dat begrijpen en daarom kondigde De Wever het plan aan om in Wallonië met eigen lijsten op te komen. De Waalse nieuwssite 7sur7 pikte zijn uitspraken op en meteen was het politieke weekendonderwerp in Franstalig België bepaald.

Of de N-VA onder eigen naam of in een andere constellatie naar de Waalse kiezers trekt, staat nog niet vast. De Wever wil het debat in Wallonië doen losbarsten. Pas als Franstalige partijen dreigen kiezers te verliezen zullen ze volgens De Wever durven bewegen.

Is er kiezerspotentieel voor een Waalse N-VA-lijst? Zoiets wordt nauwelijks gepeild. In september 2016 was er een peiling van La Libre en RTBF die de N-VA in Wallonië 19% gaf. In juni 2018 gaf een andere peiling de N-VA in Brussel 7%. De Franstalige kiezers bleken vooral gecharmeerd door een rechts discours. Zelfs Theo Francken bleek geen bezwaar.

Ballonnetje

Politicoloog Carl Devos van de UGent weet niet dadelijk eenduidige conclusies te trekken uit het ballonnetje van De Wever. ‘Ik ben wel verrast door het idee. Zal het effectief leiden tot lijsten in juni met kandidaten? Zijn die dan alleen voor de Kamerverkiezingen? Ik snap wel dat in Wallonië een unserved audience bestaat. De vraag is hoe groot die groep is. We weten dat peilingen op dat potentieel wijzen. Dan moet N-VA wel de kiesdrempel van 5% halen, en zetels hebben; allicht zetels van de MR’.

Misschien is dat een strategie om Vivaldi II onmogelijk te maken, maar Devos noemt het ‘geen stap vooruit’ omdat de N-VA zo haar sociaaleconomische partner verzwakt. Of is het de bedoeling de druk op de MR te verhogen, zoals hoofdredacteur Pieter Bauwens van Doorbraak op X/Twitter schreef? Devos betwijfelt dat.

Qua staatshervorming is de MR natuurlijk een belgicistische partij. ‘Misschien is de boodschap aantonen dat in Franstalig België de staatkundige analyse van de N-VA gedeeld wordt’, aldus Devos. ‘Er zijn behoorlijk wat Waalse kiezers die de vraag naar confederalisme steunen. De vraag is hoeveel?’

Probeert De Wever misschien Waalse proteststemmen te lokken? Devos is daar categoriek over: ‘De N-VA is een systeempartij geworden’. Het succes van die tactiek is zeer twijfelachtig.

Devos ziet immers een inconsequentie in het hele plan. ‘De N-VA is tegen een federale kieskring en gaat in provinciale kieskringen lijsten indienen om eigenlijk de facto een federale kieskring te vormen. Stel dat er een paar zetels uitkomen? Dan zetelen die verkozenen wel in de Franse taalgroep…’

Cordon médiatique

Op Bart De Wever zelf kunnen de Walen niet stemmen. De vraag is met wie, in welke kieskringen en met welk programma de N-VA wil opkomen. Devos wijst ook op het cordon médiatique. Zullen die kandidaten een faire kans krijgen? ‘In sociaaleconomische en intellectuele kringen kan De Wever op waardering rekenen’, aldus Devos, ‘maar niet bij de Franstalige pers’.

Nochtans zijn Theo Francken en Bart De Wever al geruime tijd zeer aanwezig in Franstalige debatten in audiovisuele media en kranten. Zijn in het Frans vertaald woke-boek was in Wallonië een groter succes dan verwacht. Het is uitverkocht. ‘Dat was een geluid dat Franstalige Belgen alleen kenden van Franse politici en dan nog’, zegt Devos.

Devos sluit niet uit ‘dat er ook echt iets klaarligt’. Maar net als het idee van De Wever over de politieke herverkaveling in Vlaanderen komt ook dit idee volgens Devos hoe dan ook rijkelijk laat.