Zondag was het weer feest in Brussel. Een verboden manifestatie, die toch maar getolereerd werd, liep zwaar uit de hand. Niet onverwacht, zo blijkt uit een gesprek met Carlo Médo en Mario Thys, respectievelijk nationaal voorzitter en provinciaal voorzitter Brussel van het NSPV, de onafhankelijke politievakbond.

Spelen met het Leven van de Politiemensen

Mario Thys (NSPV Brussel): ‘We hebben dit zien aankomen. Het was op voorhand duidelijk dat er incidenten te gebeuren stonden. Dat wist iedereen, ook burgemeester Close. Om dan een betoging te verbieden maar tegelijk te zeggen dat je ze gaat tolereren… Dat gaat toch niet samen? Ofwel verbied je een manifestatie, ofwel laat je ze toe. Maar hij wist dat het risico op rellen groot was. Anders voorzie je niet zoveel politiemensen om de orde te handhaven. Zeven pelotons van Politie Brussel (een peloton bestaat uit 40 man), plus een honderdtal gespecialiseerde troepen van de Federale Politie. Reken daar nog de mensen bij van de omliggende zones… Het gaat hier over honderden manschappen. En dat was naar mijn inschatting nog te weinig. Daar kan hij niet buiten: hij wist dat het risico groot was. Dan afkomen met de afweging tussen vrije meningsuiting en openbare veiligheid… Sorry, je moet niet spelen met de levens van de politiemensen.’

Carlo Médo (nationaal NSPV-voorzitter) pikt hierop in. ‘Vreedzaam betogen is tof en iedereen vindt dat geweldig, Maar wanneer je dan op het terrein ziet dat de politie weeral eens wordt beledigd en aangevallen, dat er met stenen en straatmeubilair wordt gesmeten, dan is dat niet oké. Zeker niet als er dan ook nog eens gewonden vallen. Dit kan niet door de beugel.’

Carlo Médo (nationaal NSPV-voorzitter): ‘We zijn hier in België, niet in Chicago of de Bronx. Het is hier niet het Wilde Westen!’

Iedereen gelijk voor de Coronawet

Médo gaat ook dieper in op de beweegredenen om de manifestatie te tolereren. ‘Je hoort nu over het recht om te betogen, de sociale nood, zelfs, om te betogen. Allemaal mooi, maar er is ook de openbare veiligheid. Ik heb ze vandaag (maandag , WM) allemaal gehoord, de experten, de virologen, de epidemiologen,… Die lopen nu op de toppen van hun tenen en zijn héél voorzichtig: je zit ook met het menselijke aspect, de wil tot betogen…. Oké, ik begrijp het, maar als morgen de mensen weer ziek worden en iedereen weer in lockdown moet, dan zitten we terug met de miserie! Nu klinkt het plots dat je het ene niet aan het andere kan linken, maar destijds konden ze wel alles linken aan een bus uit Tirol. Ze zijn wel erg kort van geheugen. Tienduizend mensen de straat op, zonder social distancing… Nu plots denken ze dat dat allemaal wel zal meevallen. Met wiens voeten wordt hier eigenlijk gespeeld?’

Médo komt op dreef: ‘Potverdorie, nondedju…! Iedereen speelt het spel eerlijk en probeert zo goed mogelijk de regels rond corona te respecteren en dan zie je gebeuren wat er zondag gebeurd is! En dán hoor je zeveren over de druk, en dit, en dat, en bla-bla-bla… Zeg dan gewoon: “het zijn mijn kiezers”. Oké, dat is goed, maar kom morgen dan niet aan mijn kop zagen wanneer ik tien man uitnodig op een barbecue in mijn tuin. Laat me dan ook maar met rust! Kijk, de Grondwet stelt dat iedereen gelijk is voor de wet. De regels zijn de regels, die gelden dan voor iedereen, binnen álle niveaus, in álle geledingen. Als we daar van afstappen… wow, dan wordt het gevaarlijk, hé?’

Close Volhardt

Burgemeester Close bleef maandagmiddag echter zijn beslissing om de betoging te tolereren verdedigen. Médo is verbazingwekkend mild. ‘Ik begrijp die man, wat moet hij doen? Hij ziet wat er te gebeuren staat en als hij het niet tolereert, komen ze bij hem de boel afbreken. Van man tot man begrijp ik hem, maar als vakbondsvoorzitter ten opzichte van de burgemeester begrijp ik dat voor geen meter. Hier kan Close van mij niet verlangen dat ik ga applaudisseren.’

Sproeiwater

De geruchten doen de ronde dat er — weeral maar eens — werd opgeroepen om zich terughoudend op te stellen en geen arrestaties uit te voeren. Thys verduidelijkt. ‘Het bevel om over te gaan tot arrestaties is vrij laat gekomen. Op dat moment was het hek al van de dam.’

Thys schetst het verloop van de situatie. ‘De incidenten zijn begonnen op het Koningsplein, vlak bij het Koninklijk Paleis. Daarna heeft alles zich verplaatst richting Matonge (de Congolese buurt in Elsene, WM) en de Waterloolaan. Toen het daar al een tijdje aan de gang was is men pas overgegaan tot aanhoudingen. Op dat moment was er al heel veel gebeurd: de politie werd bekogeld, etalages waren gesneuveld en men was al aan het plunderen geslagen.’

De frustraties zitten bij Thys hoog. ‘Bij de aanvang van de incidenten merkt de verantwoordelijke officier op Barrage Eén (een van de afsluitingen van de neutrale zone rond het parlement en het paleis) dat zijn mensen zwaar onder vuur liggen. Projectielen allerhande vliegen ons daar om de oren. Hij vraagt om versterking van de sproeiwagen om de druk op de barrage te verlichten. Het antwoord luidt dan “nee, ge krijgt die niet!”, onder het mom dat de interne ordediensten bezig zijn de gemoederen te bedaren. Dat zijn dan de mensen die binnen de manifestatie zélf zijn aangevallen! Dat heeft geen enkele meerwaarde…’

Op het moment dat uw mensen worden aangevallen, dat hun fysieke integriteit wordt bedreigd, moet je daar een antwoord op formuleren. Dan moet je niet beslissen om nog te wachten. Je betaalt de politie toch niet om met stenen bekogeld te worden? Ik dacht het niet, hé… Sorry, op het moment dat je je politiemensen moet beschermen, móet je dát ook doen. Dan moet je zorgen dat er sproeiwater is.’

Médo vult aan: ‘Dat heeft allemaal te maken met tactiek en strategie, dat is de verantwoordelijkheid van commando Gold (het strategische niveau en de eindverantwoordelijke, met burgemeester Close, WM). Ik ga me daar niet over uitspreken, zij moeten dat maar uitleggen. Maar ik weet één ding: een dertigtal gewonden, een deel daarvan zijn mijn leden. Dat gaat weer een hele discussie zijn en wij gaan hun rechten moeten verdedigen. Daarom zijn ze gesyndiceerd, kan je zeggen, maar dit is niet aanvaardbaar! Ik weet ondertussen waar mijn belastingsgeld naartoe gaat…’

Black Blocs

Het geweld tegen de politie en het vandalisme lijkt ondertussen steeds te worden aangestuurd door infiltranten, de zogenaamde Black Blocs, die telkens weer opduiken en de boel ophitsen. Heeft de politie daar zicht op?

Thys: ‘Je ziet dat telkens bij manifestaties. Black Blocs en andere groeperingen infiltreren en stoken de boel op. Die lui zijn er enkel op uit om alles uit de hand te laten lopen. We hebben die groepen ook al bij onze eigen manifestaties zien opduiken. Destijds in 2015 betoogden we tegen de pensioenhervorming en toen hebben we die individuen zelfs bij ons miserie zien zoeken… Waren ze zondag aanwezig? Met zekerheid kan ik dat niet zeggen, maar Brussel kennende denk ik dat je daar wel van mag uitgaan.’

Médo heeft hier geen goed woord voor over. ‘Ik noem Black Blocs gewoon criminelen. Die spreken onder elkaar af en komen enkel om amok te maken. Dat wordt moedwillig georkestreerd om schade toe te brengen aan de staat. Daar zit een politieke agenda achter. Ik bedoel daarmee geen partijpolitieke agenda, maar ik nodig iedereen uit om eens een kijkje te nemen op de site van de anarchisten in Brussel. Het staat daar vol met oproepen tot geweld tegen de politie.’

Thys weet dat het quasi onmogelijk is om die groeperingen honderd procent op te volgen. ‘Wij hebben daarvoor onze diensten die in burger werken. Die lopen constant op het terrein en volgen het internet en de sociale media. Zij gaan op zoek naar informatie, naar oproepen om bepaalde daden te stellen. Daar wordt dan zo snel mogelijk tegen opgetreden. Het is natuurlijk geen sluitend systeem. Op sociale media gaat alles zo snel, dat is onbeheersbaar. Je kan onmogelijk alles volgen.’

Olie op het Vuur

De aanleiding voor de manifestatie was de dood van George Floyd in Minneapolis, en Black Lives Matter heeft nu blijkbaar ook een afdeling in België. Volgens Meyrem Almaci (Groen) heet George Floyd bij ons Adil, of Mawda. Hiermee impliceert ze dat zij het slachtoffer werden van opzettelijk racistisch politiegeweld. Dat is een zware beschuldiging. ‘Op die manier gooit Almaci olie op het vuur’, volgens Thys.

https://twitter.com/MeyremAlmaci/status/1268191646153420800

Hij verduidelijkt: ‘Ik ben daar helemaal niet van gediend. Dat is aanzetten tot geweld tegen de politie. Ik ben geen jurist, maar hier draagt Almaci toch een zware verantwoordelijkheid. Waar zijn die mensen mee bezig? Waar halen ze zoiets, in godsnaam?! Ze beseffen duidelijk de implicaties niet, zo dom zijn die mensen dus, sorry dat ik het zo moet zeggen… Iedereen mag zijn gedachtegoed hebben, of dat nu links, centrum of rechts is. Maar denk om de liefde Gods toch eens na voor je zulke zaken schrijft. Met betrekking tot de uitspraken van mevrouw Almaci hebben wij de voorzitter van het politiecollege van Zone Zuid (Vorst, Sint-Gillis en Anderlecht), mijnheer Roberti (burgemeester Vorst, Ecolo) aangeschreven, omdat ze toch gaan over recente feiten in die zone. Hij heeft geantwoord en ons uitgenodigd voor een gesprek, omdat hij ook niet echt gediend is van die uitspraken. We hebben hem gevraagd om binnen de groene familie op z’n minst mevrouw Almaci terecht te wijzen. Uiteindelijk gaat ze hem ook in de problemen brengen wanneer het hierdoor weer tot incidenten komt in Anderlecht.’

Médo wordt hier moedeloos van. ‘Als verdediger van de belangen van politiemensen ben ik het beu dat alles over dezelfde kam wordt geschoren. We zijn hier in België, niet in Chicago of de Bronx. Het is hier niet het Wilde Westen! We hebben een van de meest democratische en gecontroleerde politiediensten in de wereld, ik blijf dat herhalen.’

Brussels NSPV-voorzitter Mario Thys: ‘Close wist dat er incidenten zouden gebeuren. Hij wist dat het risico op rellen groot was.’

Le Dernier Rempart

Ondertussen heeft het NSPV, samen met de collega’s van vakbond VSOA, zeven stakingsaanzeggingen ingediend. Een voor de Federale Politie en telkens een voor elke Brusselse zone. Médo licht toe: ‘We moeten nog een datum vastleggen en dan wordt er gedurende twaalf dagen onderhandeld. Maar het signaal dat het zo niet verder kan móet gegeven worden. Samen met het VSOA vertegenwoordigen we het gros van het politiepersoneel. We doen dit samen, omdat we niet alleen het belang van de politiemedewerker vertegenwoordigen, maar ook het belang van de bescherming van de democratie. Ik heb gehoord dat men in Minneapolis de politie wil afschaffen… Ik heb er geen probleem mee dat de mensen antipolitie zijn, maar dan moeten ze ook tegen anarchie kunnen. Dat betekent dan dat ze morgen misschien úw vrouw of úw kind de kop komen inslaan. Ik ben daar geen voorstander van. Ik wil morgen niet in zo’n maatschappij wakker worden. Ík geloof oprecht in de democratie. Wij moeten er álles aan doen om die te beschermen. Nu wil men de politie in een slecht daglicht stellen, maar wij zijn, wat ze in het Frans zo mooi zeggen, le dernier rempart. Wij zijn dat laatste bolwerk tegen chaos in de straten. En ik zal dat bolwerk tot de laatste snik verdedigen.’