Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet werden gesteld. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Hoeveel praktijktests waren er al bij Turkse verhuurders?

(Aan de commentatoren die schreeuwen om praktijktests, maar het alleen maar hebben over blanke verhuurders en allochtone huurders. Nochtans zijn er ook allochtone verhuurders. Het zou interessant zijn om te weten hoeveel Turkse verhuurders alleen aan Turken verhuren. Of bijvoorbeeld nooit aan homo’s. Maar dat past natuurlijk niet in het narratief, met steeds dezelfde slachtoffers en steeds dezelfde daders.)

Wie gaat er na de volgende verkiezingen nog naar de koning?

(Aan de partijvoorzitters die de koning volledig buitenspel zetten bij de formatie: ze starten helemaal zelf nieuwe fases op. Tot dusver hield men de schijn nog een beetje op, maar zelfs die moeite doet men nu niet meer. Waarom zou je na de volgende verkiezingen nog het toneeltje op het paleis gaan opvoeren?)

Hoe dicht waren we bij de terugkeer van de marketeer?

(Aan Benjamin Dalle, die Frederik Delaplace mocht voorstellen als nieuwe CEO van de VRT. Die beslissing kwam er later dan voorzien: de Vlaamse Regering begon vorige vrijdag meer dan een uur later omdat de discussie over de nieuwe VRT-baas uitgelopen was. Volgens hardnekkige geruchten heeft CD&V lang gestreden voor Peter Vandermeersch – een kandidaat die godzijdank onverteerbaar was voor N-VA. Dus, minister Dalle: was Delaplace uw eerste keuze?)

Waar is jullie verdraagzaamheid?

(Aan de kijkers van De Afspraak die razend waren na een passage van de politiek incorrecte volksheld Urbanus. Die onverdraagzame oprispingen zijn altijd zeer leerrijk. Want vergis u niet: de politiek correcte club wil niet alleen het gespreksonderwerp bepalen, ze wil ook uitmaken wie mag meespreken, welke argumenten gebruikt mogen worden en wat de conclusies zullen zijn.)

Wat vonden jullie vroeger van John Bolton?

(Aan de kranten die nu gretig John Bolton citeren, omdat hij als gewezen adviseur van Trump een boek schreef vol uithalen naar zijn vroegere baas. Diezelfde kranten waren vroeger altijd zéér kritisch voor Bolton: een ‘ultraconservatieve havik’ (De Standaard), ‘gevaarlijk’ (De Morgen) of zelfs ‘een bommenwerper’ (De Tijd). Nu is alles vergeven en vergeten. Zo gaat het altijd met de medewerkers van Trump: het zijn alleen maar gevaarlijke gekken voor en tijdens hun dienst voor de president. Als ze daarna met hem afrekenen, zijn ze plots boven kritische zin verheven.)

Hoe ver wil sp.a de Brusselse metro doortrekken in Vlaanderen?

(Aan Conner Rousseau, na het laatste interview van Bert Anciaux. De socialistische senator pleit ervoor om de Brusselse metro door te trekken tot Mechelen en Aalst, om bevoegdheden te herfederaliseren en om Arabisch toe te laten achter de Brusselse loketten. Er was wat ophef over dat interview, maar er waren geen kritische vragen voor de voorzitter van sp.a. In hoeverre spreekt Anciaux voor de hele partij? Misschien dat de goede burgers van Mechelen en Aalst dat wel willen weten.)

Wat is er mis met bijtend sarcasme?

(Aan Stijn Cools van De Standaard, die zich ergert aan het woord ‘kansenparel’: ‘Een ontmenselijkende term voor mensen met een migratieachtergrond’. Bon, ‘kansenparel’ is vilein sarcasme – maar ‘ontmenselijkend’? Het is een spotterm voor (allochtone) criminelen. Zoals ‘potloodventer’ voor een exhibitionist, ‘genie van de Karpaten’ voor Ceaușescu of ‘Super Mario’ voor Mario Monti. Wanneer is men bij De Standaard alles gaan zien als ‘ontmenselijkend’?)

Hoeveel niet-opiniebladzijden staan er nog in De Standaard?

(Aan ombudsvrouw Karin De Ruyter, die haar krant halfslachtig verdedigt: ‘Het is een misvatting dat opiniestukken alleen op de opiniepagina’s staan en horen te staan. Het redactionele commentaar, hét opiniestuk bij uitstek in de krant, staat bijvoorbeeld sinds jaar en dag op pagina 2′. OK dan. Maar hoeveel opiniërende stukken staan er niet tussen dat editoriaal en de opiniebladzijde? Als je de oefening maakt, hoeveel puur feitelijke verslaggeving is er nog? De Standaard is doordrenkt van opinie. Wat niet eens zo erg zou zijn, als het niet altijd dezelfde opinie zou zijn.)

Waar komt die uitzondering voor racisme toch vandaan?

(Aan Els Keytsman van Unia, die (sommige) haatboodschappen op sociale media wil vervolgen. ‘Publiek aanzetten tot discriminatie op sociale media is een drukpersmisdrijf, dat eigenlijk door het Hof van Assisen behandeld moet worden. Maar een drukpersmisdrijf over racisme wordt door de correctionele rechtbank beoordeeld’. U weet waarom dat zo is. Een volksjury zou nooit meegaan in deze onzin.)

Wanneer weegt een rapport inhoudelijk zwaar genoeg?

(Aan Human Rights Watch, dat de Franse politie beschuldigt van ‘etnisch profileren’. De internationale NGO werkte een jaar lang aan een rapport en kan nu uitpakken met … 90 getuigenissen. Ook voor de Vlaamse media volstaat dat blijkbaar om een volledig instituut te belasteren. Tel la police nationale, la gendarmerie nationale en les polices municipales samen en je zit aan bijna 300.000 mensen. Hoe moeilijk zou het dan zijn om 90 malcontenten te vinden?)

Hoeveel gangsters zitten er nog bij de advocaten vreemdelingenrecht?

(Aan de criticasters die destijds over elkaar heen struikelden toen Theo Francken weer eens kritiek gaf op de advocaten vreemdelingenrecht, een bont gezelschap waar wel wat cowboys tussen zitten. Vorige week werden twee beruchte advocaten vreemdelingenrecht eindelijk gearresteerd. Zij zijn slechts het topje van de ijsberg, weet iedereen die dat wereldje een beetje kent.)

Tot waar mogen gewone burgers hun geweten volgen?

(Aan Sven Gatz, die zijn deelname aan de Black Lives Matter-massabijeenkomst verdedigt: ‘Je kan zeggen: “We zetten de wereld even on hold omwille van de pandemie”, maar die wereld staat niet stil. Ik vind het te gemakkelijk te zeggen dat politici overal het voorbeeld moeten geven. Publieke ﬁguren mogen ook een geweten hebben, waar ze naar handelen’. Als zelfs de coronaregels vatbaar zijn voor persoonlijke interpretatie, waarom mogen burgers dan niet zelf beslissen welke belastingen ze nog betalen? Bijvoorbeeld omdat je het niet met je geweten kan verzoenen om nog langer te betalen voor praatjesmakers zoals Sven Gatz.)

Met wie voelen Turkse Limburgers zich verbonden?

(Aan de voorzitster van de Limburgse Integratieraad, die terugblikt op de start van de coronacrisis: ‘In het begin was er in de gemeenschappen ook veel paniek, zeker na de berichten dat er veel mensen van Turkse origine in het ziekenhuis lagen’. Een curieuze bijzin: moeten er dan echt Turken getroffen worden voor Turken zich serieus zorgen gaan maken?)

Hoe vaak blijft het cordon sanitaire onuitgesproken?

(Aan elke journalist die bericht over de formatie en daarbij dingen zegt als: ‘Rousseau en Magnette spraken de voorbije weken met alle partijvoorzitters’. Dat is niet waar: er was bijvoorbeeld geen gesprek met de voorzitter van de tweede grootste partij van dit land. Dit lijkt een detail, maar het gebeurt constant: journalisten hebben het achteloos over ‘de partijen’, ‘alle partijen’, maar bedoelen ‘alle partijen met uitzondering van Vlaams Belang’. Let er maar eens op: je struikelt over voorbeelden. ‘Sp.a stelt tegen geen enkele partij een veto’ – behalve dan tegen Vlaams Belang, en amper een journalist die dat nog opwerpt. Als je dan toch het cordon sanitaire in stand wil houden, benoem het dan ook.)

Wanneer worden onze steden Dijon?

(Aan de herauten van de multiculturele verrijking, die ons voorhouden dat diversiteit onze steden beter maakt. Het ooit zo Bourgondische Dijon is nu het toneel van een burgeroorlog met Tsjetsjenen – vreemd trouwens, dat die Tsjetsjenen in onze pers zo expliciet benoemd werden, met bruinere moslims gebeurt dat meestal niet zo uitgesproken. Dit soort dingen zal steeds vaker gebeuren in steeds meer provinciesteden.)

Welke bevolkingsgroep maakt zich het vaakst schuldig aan straatintimidatie?

(Aan de commentatoren die wegkeken van nieuw onderzoek waaruit blijkt dat 91% van alle vrouwen (!) al slachtoffer werd van seksuele intimidatie op een openbare plaats. Dat zou genoeg moeten zijn voor minstens een week publieke verontwaardiging. Maar men is liever boos over ‘racisme’. Het verschil tussen autochtonen en allochtonen die uitgenodigd worden voor een jobgesprek bedraagt amper drie procentpunten, blijkt uit het onderzoek waar altijd mee gezwaaid wordt. Terwijl 91% (!!!) van onze vrouwen en dochters en moeders niet veilig op straat kunnen. Het moreel kompas is compleet ontregeld.)

Wat vinden ganzen van dwangvoedering?

(Aan historicus Mathieu Zana Etambala, die veel meer aandacht wil voor Kongo Vrijstaat: ‘De geschiedenis van de periode van Leopold II moet door de strot van de Belgen worden geduwd’. Daar is men de laatste weken goed mee bezig. Maar als mensen iets door hun strot geramd krijgen, dan kotsen ze het vaak weer uit. Beseft men nu echt niet dat overcompensatie meestal contraproductief is?)

Waarom last deze rubriek een zomerreces in?

(Aan onszelf, maar ook hier kennen we het antwoord: omdat het soms verdomd deprimerend is om de Vlaamse journalistiek te blijven volgen. Ter wille van onze eigen geestelijke gezondheid moeten we er even tussenuit. Laat de commentaarbubbel even links liggen. Geniet van de zomer!)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Ceaușescu

De dictator in zijn wolfschans

Racistische wiskunde

Vergeten vragen van de voorbije week (103)