Met hetzelfde kritiekloze en goedkoop gemak waarmee Sihame El Kaouakibi eerst is opgehemeld en heilig verklaard, wordt ze nu neergesabeld door een opvallend eensgezinde coalitie van media en politiek. Beiden hebben in deze dan ook tonnen boter op het hoofd.

Dat El Kaouakibi met een wat-jullie-niet-mochten-horen-boodschap ging komen, was na de besloten parlementszitting zo voorspelbaar als de zonsopgang. Veel merkwaardiger is dat er voor die beslissing achter gesloten deuren geen enkele motivering is gegeven. Niet één woord, en de media hebben er ook amper naar gevraagd. Het in een parlement heilige vrije woord moet ook niet té vrij zijn…

Privézaken

Fractieleider D’Haese (PVDA) noemt die beslotenheid de evidentie zelve omdat het over privézaken gaat. Dat is lachwekkend, en niet alleen omdat communisten niet echt bekend staan als privacy-beschermers. Hét punt is dat dat op zeer gespannen voet staat met de werkelijkheid. Ik kan me niet voorstellen dat El Kaouakibi ook maar iets ten laste wordt gelegd dat nog niet uit de doeken is gedaan. Privacy? Ze is die kwijt. Punt. De enige die misschien dat privacy-argument had kunnen inroepen was El Kaouakibi zelf. Maar dat deed ze niet. Waarom zou ze ook?

Bovendien is wat in haar dossier staat niet eens aan de orde. Als de Eerste Macht aan de Derde Macht de toestemming geeft om één van haar leden te vervolgen, dan is dat omdat het parlement er zeker van is dat die vervolging niet geïnspireerd is door politieke motieven. C’est tout. Het opheffen van de onschendbaarheid zegt niets over de feiten die ten laste worden gelegd. Het zegt niets over schuld of onschuld.

Om maar te zeggen dat enige woorden uitleg in het Vlaams Parlement wel hadden gemogen. Er zijn juridische overwegingen denkbaar om dat punt met gesloten deuren te behandelen, maar in een parlement moeten die transparant worden geëxpliciteerd. Doet men dat niet dan liggen ‘jullie mochten dat niet horen’ of ‘er waren er teveel in de zaal met een El Kaouakibi-verleden’ zo voor de hand.

De politieke en mediatieke verontwaardiging over El Kaouakibi’s filmpje is dus totaal misplaatst. Men heeft dat filmpje bij wijze van spreken zelf besteld. En zodra het er was, werd het meteen ‘breaking news’. Het is ook massaal bekeken, maar dat is dus allemaal de schuld van Eric Goens. Allemaal opgezet spel, voor Goens’ Sihame-show. En vandaar… Is er iemand die dat allemaal gelooft?

Eric Goens

Goens heeft naast hoog ontwikkeld commercieel talent – kwatongen beweren dat hij een buitenlandse vastgoedoperatie heeft laten betalen met belastinggeld – een neus voor de lekkere brokken in het nieuws. Die serveert hij niet als journalistiek, maar als reality-tv voor de algemene programmatie.

En dus is hij ook bij onze openbare omroep hofleverancier. Hij maakt in opdracht van het Huis van Vertrouwen een documentaire over El Kaouakibi die hij al meer dan een jaar op de voet volgt. Tenminste… Dat is door de VRT-nieuwsdienst – betrouwbaar tot en met zeggen ze zelf – niet zonder enige trots een jaar geleden al aangekondigd. Bestellen én uitzenden, die twee woorden staan in het nieuwsbericht.

Diezelfde nieuwsdienst – in opvallende éénklank met de politiek – vindt het nu niet kunnen dat bij El Kaouakibi’s (her)verschijning in het parlement Goens’ camera’s er ook waren. Dat is merkwaardig. Vinden ze bij de nieuwsdienst dat Goens dat redelijk cruciale moment in het El Kaouakibi-verhaal beter had gemist of had moeten overslaan? En dat, omdat hij dat niet heeft gemist, de hele serie meteen maar als te eenzijdig moet worden afgevoerd? Is er iemand die dat allemaal gelooft?

Merkwaardige positie van de VRT

De positie van de VRT doorheen het Kaouakibi-verhaal is trouwens merkwaardig. De avond dat de hele affaire losbarst, zwijgt men. Pas de dag nadien als er geen houden meer aan is, wordt het nieuws. Op het moment dat El Kaouakibi misschien nog te redden is, wordt haar persconferentie – met als raadsman niemand minder dan Johan Vande Lanotte, die geen ernstige onregelmatigheden heeft gevonden – rechtstreeks uitgezonden. Dat is een unicum in de omroepgeschiedenis.

Als blijkt dat Open Vld El Kaouakibi voor alles samen 100.000 euro heeft gekocht om kandidaat te zijn voor het Vlaams Parlement, wordt dat opvallend summier gemeld. Maar van dan af is El Kaouakibi het vleesgeworden kwaad. Haar maandelijkse 6.000 euro-met-doktersbriefje wordt verheven tot een politiek probleem van de eerste orde.

Een kwestie van eerlijkheid wordt gezegd. Dat er wel degelijk een dokter is die – à preuve du contraire in eer en geweten – voor dat briefje zorgt, doet er niet toe. El Kaouakibi is een oplichtster. Punt. Als ze haar maandelijkse kostenvergoeding verliest, is dat voor de politieke vernieuwing een grote sprong voorwaarts.

Goedkope VRT-operette

Het is een goedkope VRT-operette. De VRT wil, naar verluidt vanwege een aantal uitstekende persoonlijke relaties, Open Vld niet bruuskeren, en dus moet men af van die El Kaouakibi-documentaire. Egbert Lachaert heeft publiek al laten weten dat hij dat een regelrechte schande vindt. Er is nu dus een opportuniteit: ze heet Goens. En dus – moet de redenering van de VRT-bazen zijn – laten we dat zeggen door iemand van de nieuwsdienst. Dan zijn we afgedekt én hebben we een ernstig argument. Is er iemand die dat allemaal gelooft?

En Goens? Ik kan mij er iets bij voorstellen. Als we die nu eens uitzicht bieden op nog een paar andere series? Zou die dan niet zwijgen? Als het moet betalen we ook ruim alle kosten tot nu toe… Dat kost binnen de geplande besparingsoperatie hooguit één ontslag meer… In naam van het hoger belang? Barbertje moet hangen.

Icoon in de Vlaamse canon

Barbertje Kaouakibi is ooit omschreven als een icoon die een plaats verdiende in de Vlaamse canon. Ik verzin niets. Als ze in 2019 meldt dat ze bij gebrek aan regering haar parlementaire vergoeding gaat wegschenken aan de G1000 – Het Nieuwsblad meldt in september vorig jaar dat ze dat nooit heeft gedaan – dan is de conclusie van een krant dat de politieke integriteit een stevige comeback maakt. Ze is een echte volksvertegenwoordiger. Ik verzin niets, maar is er iemand die dat allemaal gelooft?

Ik denk dat er nog filmpjes gaan komen. Weer cinema, zullen de watchers zeggen. Ze dulden alleen cinema als ze die zelf organiseren. Sihame El Kaouakibi kan elke week – vanuit haar rol als onafhankelijke kan ze dat perfect, en men kan niet elke keer de deuren sluiten – het woord vragen. De kans dat iemand haar gelooft is niet denkbeeldig.

D'Haese

Is er iemand die dat allemaal gelooft?

Paardenworst en ajuin