‘Mensen hebben vleugels’, is de precampagneslogan van de Open Vld. Dinsdag begint de sperperiode. Dan zijn we alvast van dié affiches verlost. Betaalde politieke reclame is in die periode uitgesloten, op welk medium dan ook.

Maar zie, het logo van de liberale partij is uitgebreid. Rechtsboven de blauwe bol. Eén of andere vogel. Maar wélke vogel?

Grapjassen denken misschien spontaan aan een blauwgeschelpte. Voor de niet-kenners, dat is een duif, en het zou toch straf zijn dat zo’n diepchristelijk beest zou getoleerd zijn door de framassons van de Melsensstraat. Misschien is het het onbestaande beest dat de cover van partijleider Gwendolyn op haar recente boek De geëngageerde burger voerde? Een blauwvoet – symbool van de Groot-Nederlandse jeugdbeweging – zou ook kunnen, gezien het grote aantal oud-Vlaams-nationalisten uit de Volksunie in de Open Vld. Mensen met een slecht karakter associëren het beestje met een feniks; alsof de zo dermate geslonken partij straks zal verrijzen uit haar as. (Maar een feniks ziet er wel iets minder lieflijk uit, tenzij u te diep in het Grimbergen-glas zou kijken.) Een vampier is het zeker niet, want – hoe populair ook dezer dagen – een zoogdier. Nochtans, met al die pestbelastingen van de federale regering, zou zo’n bloedzuiger niet misstaan. En ook de aan hybris lijdende Icarus mag dan wel zo voluntaristisch zijn als Verhofstadt – die vlieger gaat niet op. En een domme gans maakt al helemaal géén kans. Die stemt immers niét op de Open Vld.

Een meeuw, misschien? Zoals de Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders – da’s toch ook een gewezen liberaal – in haar logo draagt? De partij werd er voor op de vingers getikt, want tijdens het interbellum was de meeuw ook het symbool van de Nationaal-Socialistische Beweging van Anton Mussert, de mislukte Mussolini van Nederland en van de aanleunende Nationale Jeugdstorm. Of is het vogeltje een verwijzing naar de Europese ambities van Guy Verhofstadt, en wil hij Herman Van Rompuy opvolgen als voorzitter van de Europese Raad? Van Van Rompuy weten we immers dat hij een voorliefde had voor ‘nazipriester’ Cyriel Verschaeve wiens werk verscheen bij uitgeverij Zeemeeuw.

Enfin, al goed dat ze een vogel hebben gekozen. Een eendagsvlieg zou té cynisch geweest zijn. En dat zijn we niet. Au contraire. (Als die vogel nu maar niet die blauwe ballon in het logo doorprikt …)

Foto: (c) OpenVld

Icarus

De milieufilosofische ogen van Vermeersch

Is het een vliegtuig? Is het een vogel?