De paniek rond Covid-19 verdoezelt een francofoon Brussels en Waals-Brabants manoeuvre om de KU Leuven en de VUB verder weg te drummen in de hoofdstad en de Vlaamse Rand. Dr. Marc Noppen van het universitair ziekenhuis van de VUB is op de hoogte. En bezint zich op weerstand. Ook de KU Leuven schiet eindelijk wakker.

Trés Grand Bruxelles

De stad Brussel en het universitair ziekenhuis Erasmus, eerder Erasme dan Erasmus, hebben een vzw opgericht. Die krijgt een jaar de tijd voor een fusie tussen dat Erasme en twee Brusselse openbare ziekenhuizen. De noodlijdende ziekenhuizen zoeken financiën langs de Franse gemeenschap. Anderzijds stelt de stad Brussel zich garant bij de banken en andere geldschieters voor de schulden uit het verleden, het heden en de toekomst!? Wat is de achtergrond? Aan de UCL en de ULB werken medici en academici eensgezind en slinks aan het Trés Grand Bruxelles.

Zij misbruiken de federale richtlijn om ziekenhuisnetwerken te vormen. Bij deze verbanden vegen zij hun broek aan de KU Leuven, de wetten in de Vlaamse Rand, de taalpariteit en het belang van Vlaamse zieken rond en in de hoofdstad. Weet de Vlaamse minister van Volksgezondheid Wouter Beke wat hem te doen staat of heeft hij te druk met zijn politieke overleving?

Ziekenhuisgroeperingen

Het federale ministerie van Volksgezondheid eist dat men ‘ziekenhuisgroeperingen’ opzet. Dit vanuit een volkomen gerechtvaardigde poging om te komen tot een betere kostenverhouding en doelmatigheid in de gezondheidszorg. Een belangrijk uitgangspunt is, en dat is de kern van het probleem in Brussel en de Rand, dat dergelijke ziekenhuisgroeperingen worden gesticht in een ‘geografisch aansluitend gebied’.

Het Brussels verschijnsel houdt in dat er in het gewest unicommunautaire ziekenhuizen bestaan. Voor de Vlamingen is dat het UZ Brussel van de VUB. Voor de Franstaligen het UZ Erasme van de ULB en St-Luc van de UCL. De VUB heeft een ziekenhuisgroepering opgezet met Aalst en Halle. Dat past binnen de politieke en de taalkundige lijnen. De Franstaligen hebben echter duidelijk en schijnheilig het plan opgevat, het is in uitvoering, om de ganse ziekenhuissector in en rond Brussel onder Franstalige controle te brengen.

Mega Universitair Hospitaal Brussel

Triomfantelijk kondigde de ULB einde 2019 reeds aan dat men een ziekenhuisgroepering zou opzetten met UZ Erasme en de openbare ziekenhuizen van het Brusselse gewest, de zogenaamde Iris-ziekenhuizen. In hun steenkolen-Nederlands wordt dat het ‘Mega Universitair Hospitaal Brussel’. Wat verdonkeremaand wordt is dat de Iris-ziekenhuizen openbaar zijn en bicommunautair, dus van de beide gemeenschappen, de Vlaamse en de Franstalige. De ULB mag wettelijk dat Iris-netwerk niet eenzijdig opvorderen.

De Franstalige universiteit van Louvain-la-Neuve, met haar vooruitgeschoven bastion binnen de 19 Brusselse gemeenten, dus St-Luc, heeft evenmin stil gezeten. In januari 2019 werd met veel bombarie ‘le Réseau du Brabant Wallon’ aangekondigd met als partners UZ St Luc, het Sint-Janshospitaal in Brussel, dat bicommunautair is, en geleid wordt door de dochter van de CD&V-politica Mieke Van Hecke — je gelooft soms je ogen niet — en St Pierre in Ottignies, op het Waals-Brabantse platteland.

‘Réseau du Trés Grand Bruxelles’

Wat dan met het ‘aansluitende gebied’ van de ministeriële richtlijn? Achter de rug van de KU Leuven, en de Vlaamse verpleging en de personeelsleden van de Europaziekenhuizen — een bestaand netwerk met Vlaamse inslag — wil de UCL dat Waals-Brabantse ‘Réseau’ omtoveren tot het ‘Réseau du Trés Grand Bruxelles’. De Europaziekenhuizen zijn indertijd ontstaan uit de samenwerking van de KU Leuven en de UCL. Toen werden er strenge afspraken gemaakt over de tweetaligheid en de taalpariteit op alle niveaus. Het zal de lezer niet verwonderen dat de UCL gedurende de hele tijd van het bestaan van die club de taalafspraken heeft bestreden. De Europaziekenhuizen zijn een fusie van St Elisabeth, St Michiel en het ziekenhuis 2 Alice in Ukkel. Als toetje, in Brussel rest nog het Réseau Chirac met de privé-ziekenhuizen Edith Cavell en Parque Léopold, waar men trots is geen Nederlands te kennen.

Achter de rug van de Vlamingen en hun politici en de KU Leuven wordt de ganse ziekenhuissector van Brussel exclusief Franstalig aangestuurd en gecontroleerd. De UCL veegt feestelijk haar broek aan het feit dat de ganse Vlaamse zuidrand van Brussel kantelt in het gebied van haar Réseau. In de UCL-filosofie, en die dateert van vijftig jaar geleden en niet van 2019, behoort de Vlaamse Rand, met de gemeenten Hoeilaart, Tervuren, Beersel, Linkebeek, Sint-Pieters-Leeuw, en misschien ook Halle erbij, tot het Réseau du Trés Grand Bruxelles.

De KU Leuven

Een belangrijke vraag is: laat de KU Leuven betijen? Er is briefwisseling over de kwestie met rector Sels van de KU Leuven. Na veel aandringen, en onder druk van politici, stuurde hij zijn visie op. Hij zou van goede wil kunnen zijn, maar één ding is zeer duidelijk: men heeft hem veel niet gezegd. De UCL negeert de KU Leuven en haar rector straal en die laatste beseft dat er een groot probleem is. In een reactie op een eerste brief van dr. Marc Bosquet, een flamingant met jarenlange ervaring als geneesheer in de Brusselse ziekenhuiswereld, doet rector Sels alsof wat er wordt bekokstoofd door zijn Franstalige katholieke tegenvoeters past binnen wat de wetgever oplegt: het vormen van een netwerk binnen een geografisch aansluitend gebied.

Maar, dat is fout. Het UCL-netwerk is geen geografisch aansluitend gebied. Daar liggen gemeenten in van de Vlaamse zuidrand rond Brussel. Rector Sels heeft door zijn leeftijd wellicht weinig meegemaakt van de strijd voor Leuven Vlaams en de aanleiding voor die strijd. Echter, het zal niemand verwonderen dat er in de rangen van de UCL veel mensen zijn die de droom van ‘le trés grand Bruxelles’, het kind van wijlen professor Woitrin, die de basis legde van het Vlaamse verzet tegen de unitaire Leuvense universiteit, niet hebben opgegeven.

Opdracht zeer ruim opgevat

Rector Sels van de KU Leuven wordt bij de neus genomen. Men heeft zowel in de Medische Raad als de raad van bestuur van de Europaziekenhuizen ingestemd met verkennende gesprekken. Op geen enkel ogenblik is er beslist om te concluderen. De waarheid is dat graaf dr. de Meeus, die ondertussen wel is buiten gevlogen als medisch directeur, en dr. Fiasse, voorzitter van de Medische Raad, heren van de UCL, hun opdracht zeer ruim hebben opgevat. Zij hebben zonder goedkeuring van de Medische Raad of de raad van bestuur de Europaziekenhuizen ingeschreven in het UCL-netwerk.

Aan de Vlaamse artsen van het netwerk werd droogjes medegedeeld ‘dat er geen andere oplossing is’. Naast de notulen van de vergaderingen van de Medische Raad zijn er de mondelinge verklaringen van de heren de Meeus en Fiasse. Zij zeggen letterlijk aan wie het horen wil: ‘Het is duidelijk dat er in dit nieuwe netwerk geen sprake kan zijn van taalpariteit. Het is eveneens duidelijk dat de “gouvernance” moet worden toevertrouwd aan een Franstalige én de KU Leuven zal geen rol spelen in dit netwerk’. Met andere woorden, dat duo laat heel klaar en scherp weten dat de KU Leuven noch zijn rector iets zullen te vertellen hebben in het Grote Brusselse (en Rand-) Netwerk.

Deuren gesloten

Een warme liefde tussen de KU Leuven en de VUB in dit Brussels-Brabantse dossier zou hier meer dan gepast zijn. Onder meer omwille van het Vlaamse netwerk van de VUB met ziekenhuizen in de Vlaamse rand. Dat is een voorbeeld voor de KU Leuven. De ambitie van de Leuvenaars in Brussel zou sterker moeten zijn. Dat kan alleen in overleg met de VUB en langs het Vlaamse Huis voor Gezondheid in de hoofdstad. De openbare ziekenhuizen van Brussel houden stelselmatig de deuren gesloten van opleidingsplaatsen voor stagiairs en assistenten van de Vlaamse universiteiten, incluis dé Vlaamse universiteit van Brussel, de VUB.

Zelfs in de Europaziekenhuizen vrijen UCL en ULB mekaar op. Bijvoorbeeld door de benoeming van een Nederlands onkundig diensthoofd, met een ULB-achtergrond. Franstalige katholieken en vrijzinnigen collaboreren als zij de Vlamingen een hak kunnen zetten. Naïviteit in Leuven is geen antwoord. Enige liefde tussen de KU Leuven en de VUB in Brussel is trouwens geen zonde. Het is erg belangrijk voor de internationale reputatie van de KU Leuven dat zij toegang zoekt tot de internationale gemeenschap in Brussel. Die heeft zij nu niet.

Michel Woitrin

Vlaamse zieken zijn ballast in Bruxelles

Léonard promoot confederalisme