‘C’est difficile de faire plus ignoble’, zei de Franse minister van Binnenlandse Zaken Bruno Retailleau over het wetsvoorstel dat de extreemlinkse partij LFI – La France Insoumise – op 19 november indiende. Zijn collega van Justitie is ‘extreem geschokt’ en ‘faliekant tegen’.

Nagenoeg heel politiek Frankrijk is verontwaardigd over dit voorstel om een wet uit 2014 af te schaffen, die het aanmoedigen, rechtvaardigen en prijzen van terrorisme strafbaar stelt. Beter bekend als de Wet op ‘apologie du terrorisme’.

Respectabele verzetsbeweging

Roepen dat erkende terreurbewegingen als Hamas en Islamitische Jihad respectabele verzetsbewegingen zijn, kan in Frankrijk dankzij deze wet vijf jaar gevangenisstraf opleveren. In theorie, want zo’n vaart loopt het meestal niet.

Hoewel, eind oktober 2023 had een vakbondsleider uit Noord-Frankrijk toch kort vastgezeten omdat hij in pamfletten beweerde dat Israël de Hamaspogrom had verdiend. Hij kreeg in eerste instantie één jaar voorwaardelijk en is nu in beroep.

Geen enkele kans

Het bewuste wetsvoorstel kwam van afgevaardigde Ugo Bernalicis en andere parlementsleden van LFI. Het heeft geen enkele kans van slagen. Zelfs de Socialistische Partij is tegen, de grootste coalitiepartner van LFI in het linkse ‘Nieuwe Volksfront’. PS-secretaris Fauré noemde de bestaande wet ‘onmisbaar om Fransen te beschermen tegen fanatisme en oproepen tot haat en geweld’. Ook oud-president en huidig socialistisch parlementslid François Hollande liet van zich horen.

LFI lijkt de zoveelste bom te hebben gelegd onder de toch al uiterst wankele coalitie op links

LFI lijkt de zoveelste bom te hebben gelegd onder de toch al uiterst wankele coalitie op links, maar de extreemlinkse straatvechters hebben hun doel bereikt: iedereen praat erover.

Frankrijk onderdrukt

Het is de inleiding van het concrete wetsvoorstel, het ‘exposé van de motieven’, waar iedereen zich zo kwaad om maakt. Er staat bijvoorbeeld in dat ‘een democratie zijn naam niet verdient als anti-terreurmaatregelen worden aangewend om militante politici, journalisten en vakbondsleden te onderdrukken’.

De wet uit 2014 zou talloze malen onterecht zijn gebruikt om pro-Palestinastemmen het zwijgen op te leggen. Joodse organisaties zouden daar de hand in hebben gehad. Er wordt in de tekst zelfs gesuggereerd dat bij naam genoemde Joodse organisaties de Franse justitie aan een touwtje hebben. En in artikel 3 van het wetsvoorstel wordt geëist dat alle gevallen bekend worden gemaakt waarin de af te schaffen wet is toegepast naar aanleiding van de pogrom van 7 oktober 2023. Uiteraard wordt het woord ‘pogrom’ hier niet gebruikt.

Olifant

De olifant in de kamer – of liever gezegd in het wetsvoorstel – is het islamitisch-Arabische anti-Israël-electoraat in Frankrijk. Het kiesdistrict van afgevaardigde Bernalicis ligt niet toevallig in het moslimrijke Noord-Frankrijk. Voor LFI is het snelgroeiende islamitische deel van de bevolking een belangrijke bron van stemmen, in de nabije toekomst zeer waarschijnlijk de belangrijkste. En daar lijkt het om te doen: het gaat erom de islamitische achterban de vrijheid te geven zonder risico Hamas en de aanslagen van 7 oktober 2023 toe te kunnen juichen. En, waar van toepassing, hun haat jegens Joden in het algemeen en Israël in het bijzonder ongestraft te kunnen botvieren.

Zowel LFI-fractievoorzitter Mathilde Panot, als LFI-Europarlementariër van Syrische oorsprong Rima Hassan werden eerder dit jaar gehoord door de politie

LFI-politici doen doorgaans zelf ook niets liever, wat gezien de wet op ‘apologie van terrorisme’ uitkijken is geblazen, zelfs voor parlementsleden. Zowel LFI-fractievoorzitter Mathilde Panot, als LFI-Europarlementariër van Syrische oorsprong Rima Hassan, bijgenaamd Lady Gaza, werden eerder dit jaar gehoord door de politie. Panot, omdat de LFI-fractie in een communiqué 7 oktober had omschreven als ‘een gewapend offensief van Palestijnse strijdkrachten’ in een ‘context van onderdrukking door Israël’.

Geopolitiek antisemitisme

Alsof de duivel ermee speelde verscheen op 19 november, de dag van het besproken wetsvoorstel, ook een wetsvoorstel ter bestrijding van ‘vernieuwde vormen van antisemitisme’. De indiener was deze keer afgevaardigde Caroline Yadan van Ensemble, de partij van president Macron. Ze deed het samen met 90 andere parlementsleden uit verschillende partijen, onder wie François Hollande. In haar exposé van motieven stelt Yadan vast dat het aantal antisemitische incidenten in Frankrijk na 7 oktober 2023 explodeerde. Er zou een banalisering van antisemitisme gaande zijn: ‘De Jodenhaat in ons land voedt zich met een obsessionele haat voor Israël, dat voortdurend wordt gecriminaliseerd en waarvan het bestaansrecht wordt ontkend.’

Er wordt benadrukt hoe dat vooral jongeren beïnvloedt: ‘Onder het voorwendsel uitdrukking te geven aan hun afkeer van een staat, wakkeren extremisten een nieuw soort antisemitisme aan, dat als “geopolitiek” kan worden gekwalificeerd.’ Yadan heeft brede steun in de Assemblée, maar toen een journalist vroeg of ze die ook had gezocht bij LFI, antwoordde ze: ‘Die heb ik niet gevraagd, zij zijn juist een wezenlijk onderdeel van het probleem.’

In één ding heeft LFI wel gelijk. De af te schaffen wet werd na iedere aanslag veelvuldig gebruikt om minderjarige scholieren te vervolgen. Bijvoorbeeld een meisje van 14 dat had gezegd zelf wel een leraar die blasfemie pleegt te willen onthoofden, na Samuel Paty. Of Ahmed van 8 uit Nice, die bij de politie moest komen omdat hij op school had gezegd aan de kant van de aanslagplegers van de Bataclan te staan.Beter eens hartig met de ouders spreken en een psycholoog bellen voor de kleine.

De wet van 1881

Het lijkt of Jean-Luc Mélenchon en zijn parlementsleden van LFI de storm van verontwaardiging over hun wetsvoorstel niet hebben zien aankomen. De LFI-leider schiet in zijn oude reflex: alle ophef komt van extreemrechts. Fractievoorzitter Mathilde Panot voerde een mediaoffensief, waarin ze volhoudt dat het wetsvoorstel het delict ‘apologie van terrorisme’ helemaal niet af wil schaffen, maar op een andere plek wil onderbrengen. Waarbij ze verwijst naar een wet uit 1881, die onder meer het delict ‘apologie van oorlogsmisdaden’ omschrijft.

Kan zijn. Maar het voorstel heeft ontegenzeggelijk als titel: ‘Het delict apologie van terrorisme uit de strafwet halen.’

De vraag is natuurlijk wat Mélenchon beoogt met dit kansloze wetsvoorstel. Gezien de verontwaardiging van de socialisten zou het de linkse coalitie definitief kunnen opblazen. Het vermoeden bestaat dat de LFI-leider met dit voorstel de steun van het volledige electoraat uit de banlieues wil binnenhalen. En van andere anti-Israël-kiezers.

De volgende vraag is of er daar wel genoeg van zijn om het verschil te maken bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Als het premier Barnier niet lukt voor 16 december de begroting door de Assemblée te krijgen, komen er waarschijnlijk ook parlementsverkiezingen. Of zelfs vervroegde presidentsverkiezingen…

Rima Hassan

Frans extreemlinks wil Hamas ongestraft kunnen prijzen

Sciences Po: herrie om Hamas