Twee FDF-parlementsleden van het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest hebben een voorstel van ordonnantie ingediend ‘betreffende de ambtskledij en het onderscheidingsteken van de burgemeesters en de schepenen van het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest’. De sjerp gedragen door de 19 burgemeesters is namelijk tricolore zwart, geel en rood, deze van de schepenenen bicolore zwart en geel. De burgemeestersjerp verwijst aldus naar de kleuren van het land België, deze van de schepenen naar de vroegere heraldische kleuren van het hertogdom Brabant.

Aan Belgische vlaggen stoort het FDF zich meestal niet. Het FDF is immers tegen separatisme en voor het vaderland België. De burgemeesters blijven dus tricolore getooid. Alleen is het blijkbaar storend dat er in dat Belgische vaderland ook Vlamingen rondhangen die verdorie Nederlands spreken. Het is zelfs storend dat de Belgische vlag ook zwart en geel is gekleurd. Het is nog veel storender dat de heraldische kleuren van het hertogdom Brabant ooit zwart en geel waren. Beide FDF-parlementsleden getuigen dat ze ‘dagelijks’ worden aangesproken door burgers die ‘met verstomming geslagen zijn’ dat de Brusselse schepenen ‘de kleuren van Vlaanderen dragen’. Vandaar dat het FDF voorstelt om de schepenen voortaan een sjerp te laten dragen ‘met de kleuren van het Gewest, namelijk geel en blauw, met de blauwe kleur bovenaan’.

Het voorstel heeft het niet gehaald. FDF-parlementslid Serge de Patoul verdedigde nochtans zijn voorstel met krachtige argumenten. We lezen in de parlementaire handelingen: ‘Onderscheidingstekens moeten een betekenis hebben en duidelijk herkenbaar zijn, stelt hij. Sommige tekens zijn gebaseerd op een intellectuele constructie, terwijl andere symbool staan voor een grondgebied of een activiteit. Zo zijn het Atomium en Manneken-Pis (redactie: in het Nederlands in de Franstalige tekst) twee specifieke monumenten die ons gewest naar buiten toe symboliseren.’

Zijn FDF-collega Isabelle Molenberg schiet met scherp: ‘Hebben de Franstaligen opnieuw schrik om de Vlaamse Brusselaars voor het hoofd te stoten? Die betreurenswaardige houding wordt stilaan de regel. Denk maar aan de kleur van de taxi’s en van de trams en bussen’.

Al deze krachtige argumenten mochten niet baten. Het voorstel werd verworpen op 22 februari 2013. Alleen het FDF stemde voor. De meest verstandige woorden werden uitgesproken door Brussels parlementslid Anne-Sylvie Mouzon (PS) die gevat Stefan Zweig citeert tijdens de debatten: ‘Als de vlaggen worden uitgehangen, gaat de intelligentie de deur uit’.

Ook MR, nochtans vroeger in kartel met het FDF, stemde tegen het voorstel. MR wil immers geen verschillende symbolen – namelijk zwart-geel-rode burgemeesters en blauw-gele schepenen – binnen eenzelfde college.

Alleen is dit FDF-voorstel een doorslag van een voorstel ingediend in 2005 door het FDF en door MR Brussels parlementslid Françoise Schepmans. Deze laatste is zelfs gewezen voorzitter van het Parlement van de Fédération Wallonie-Bruxelles en burgemeester in functie te Molenbeek. Merkwaardig toch dat Françoise Schepmans in 2013 stemt tegen een voorstel dat ze zelf heeft ingediend in 2005.

En het FDF? … We wachten alvast met spanning op een voorstel van ordonnantie om ‘Manneken-Pis’ om te dopen tot ‘le gamin qui pisse’ of ‘le petit Julien’. Dit zou toch logisch zijn? In hun voorstel om de kleur van de sjerpen aan te passen voorspellen de Patoul en Molenberg dat in 2020 de Brusselse Vlamingen nog slechts 5,2% van de Belgen en 3,4% van de totale bevolking van dat gewest zullen uitmaken. Op grond van dergelijke cijfers moet men toch de democratische en demografische realiteit aanvaarden dat Brussels meest bekende manneke statistisch welhaast zeker Franstalig is?

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>

Serge de Patoul

Farceurs Démocrates Francophones