Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wat wisten de sp.a-bonzen in Antwerpen en in Brussel?

(Aan Conner Rousseau, nu we de geldstroom tussen de socialistische mutualiteit en Sihame El Kaouakibi kennen: ‘De Limburgse socialist Tony Coonen zou lang hebben gehoopt dat El Kaouakibi op een socialistische lijst zou gaan staan. Toen ze voor Open Vld koos, zette hij de samenwerking stop’. Moeten wij nu geloven dat een Limburger uit pure socialistische solidariteit massa’s geld investeert in een kandidaat die dan op een lijst komt in een andere provincie? Zonder medeweten van partijtop of Antwerpse collega’s?)

Hoeveel zware geweldsdelicten blijven ongestraft?

(Aan Koen Geens (CD&V), die de pedagogische tik bij wet wil verbieden. Als gewezen minister van Justitie zou Geens moeten weten hoe groot de straffeloosheid is in dit land. Je kan zelfs op agenten kloppen en nooit serieus gestraft worden. In plaats van dát aan te pakken, focust men in België liever op symboolwetgeving die volstrekt niet te handhaven is.)

Hoe gênant is al die euforie rond de terrassen?

(Aan iedereen die doet alsof het ‘rijk van de vrijheid’ aangebroken is nu terrasjes weer toegelaten zijn. Ons leven is nog steeds op tal van manieren aan banden gelegd en zelfs op de terrasjes gelden nog tirannieke beperkingen. Terrassen zijn ook geen ‘Bevrijding’: ze zijn banaal. Is dit hoe het zal gaan: de overheid neemt vrijheden af, geeft veel te laat én schoorvoetend 80% van die vrijheden terug, en mensen zijn door het dolle heen alsof ze nooit zo vrij zijn geweest? Zijn we echt zo blind?)

Waar blijft die spectaculaire stijging in de cijfers?

(Aan de sluit-de-scholen-sekte, die elke stijging van het aantal besmettingen linkt aan klaslokalen. De scholen zijn sinds de ‘Paaspauze’ (die amper effect had) alweer 3 weken open en de zo vaak aangekondigde opstoot is uitgebleven – de trend is zelfs dalend. De scholensluiters zijn dus stilletjes, tot er weer ergens een stijging waar te nemen valt. Dán zal het weer de schuld van de scholen zijn.)

Wat is de ecologische voetafdruk van de krantenbedeling?

(Aan minister van Post Petra De Sutter (Groen), nu de royale subsidie voor de krantenbedeling opnieuw op tafel komt. Het gaat in deze discussie (terecht!) over het enorme bedrag dat politici toeschuiven aan het postbedrijf en de grote mediagroepen, maar het mag ook gaan over de ecologische kostprijs. De krantensubsidies remmen de digitale omslag af en zorgen er bijvoorbeeld voor dat tal van camionettes lange afstanden rijden in het dunbevolkte Wallonië om hier en daar een pak papier te droppen. Hallo, groene minister?)

Wanneer zal het ooit eens goed zijn?

(Aan studente Rachel Mujinga Bedika, die ‘bedenkingen’ heeft bij de brede beschikbaarheid van kroeshaarproducten: ‘Zijn ze oprecht of stappen grote ketens als Kruidvat gewoon mee in de black hair matters-trend om nog meer winst te maken?’. Natúúrlijk willen ze gewoon winst maken, maar waarom zou je ook daar een probleem van maken? Is dit niet wat je wou?)

Is aanstellerij ook een politieke daad?

(Aan sociolinguïst Sibo Kanobana, die zich in Knack opwerpt als dramaqueen: ‘Als je zwart bent in Vlaanderen, dan is leven, ademen, liefhebben, boos zijn, depressief zijn, lachen en huilen nooit onschuldig. Het is telkens weer een politieke daad. Of je dat nu wilt of niet’. Lieve help… Wie durft nog opmerken dat dit pathetisch is?)

Welke sectoren zijn níet vergeven van racisten?

(Aan schrijfster Olave Nduwanje, die een zoveelste broeihaard van racisme gevonden heeft: ‘Uitsluiting, marginalisering en uitbuiting van geracialiseerde mensen zijn vaste kost in je favoriete goede doel en vzw. De witte dominantie binnen het maatschappelijke middenveld houdt zich in stand omdat ze zich verzetten tegen het perspectief, de kennis en de kunde van geracialiseerde mensen’. Zouden er nog beroepsgroepen veilig zijn, of kunnen we alleen vertrouwen op zwarte schrijfsters?)

Gelooft u dat nu echt zelf?

(Aan Samia Ahrouch, die als ‘inclusiemanager’ van de Voetbalbond een actieplan tegen racisme bewaakt: ‘Ik zit niet in deze positie omdat ik een vrouw ben met een kleur’. Ahrouch geeft toe dat ze niet eens iets heeft met voetbal: als criminoloog werkte ze op veiligheidsdossiers. Natuurlijk speelde haar geslacht en kleur een rol toen ze deze job kreeg. Waarom dat zo krampachtig ontkennen?)

Wat als we het overlaten aan de generaals?

(Aan Knack-hoofdredacteur Bert Bultinck, die het klimaatbeleid wil toevertrouwen aan magistraten: ‘Als politici de lange termijn niet voor ogen houden, dan moeten rechters het maar doen’. De scheiding der machten vervaagt soms bij journalisten, die ingrijpende beleidskeuzes wel vaker willen overlaten aan rechters en andere ambtenaren. Nooit evenwel aan onze militairen, die nochtans ook een eed gezworen hebben aan de grondwet, maar misschien ideologisch iets verdachter zijn.)

Van wie is het belastinggeld?

(Aan de jaloerse culturo’s die het ‘musée du Chat’ torpederen: ‘Niet alleen het geld, maar ook het feit dat dit project door geen enkele culturele commissie werd goedgekeurd stoot hen tegen de borst’. En dus komt er in Brussel geen museum rond het figuurtje ‘Le Chat’ van Philippe Geluck, nochtans een internationaal uithangbord om u tegen te zeggen. De culturo’s willen subsidies monopoliseren in commissies waar steeds dezelfde mensen door steeds dezelfde vrienden bediend worden, en populaire kunst geen cent gegund wordt.)

Wie is er zo bang voor Siegfried Bracke?

(Aan De Morgen, waar ze 1000 woorden schrijven over 1 vraag die Siegfried Bracke gesteld heeft in de Raad van Bestuur van het Vlaams Audiovisueel Fonds. Bracke deed een voorstel, de Raad zag het niet zitten, de vergadering ging verder. In De Morgen wordt dat ‘commotie’, ‘ophef’, ‘de poppen aan het dansen’, ‘du jamais vu’. Grappig hoeveel zenuwachtigheid er in sommige middens ontstaat als een outsider eens héél klein beetje buiten de lijntjes kleurt. Ook hier : je mag alleen bekrachtigen wat een commissie met ‘specialisten’ al bedisseld heeft.)

Wat zullen wij dan nog in de pap te brokken hebben?

(Aan Hilde Vautmans, die de unanimiteitsregel in de Europese Raad wil schrappen en de Europese Commissie wil inkrimpen. Zelfs in een kleine Commissie zal er natuurlijk altijd een Fransman en een Duitser zitten, maar de Belg kan dan al makkelijk sneuvelen. De unanimiteit is ook al een belangrijk instrument voor de kleine lidstaten. Vlamingen hebben nu al amper democratisch vat op de Europese moloch, maar voor de Vautmansen van deze wereld kan het altijd nog wat erger.)

Hoeveel migranten komen er dan extra nog eens bij?

(Aan theatermaker Lara Staal, die ‘radicale gelijkheid‘ wil in het migratiebeleid: ‘Het onderscheid tussen politieke en economische vluchtelingen vind ik problematisch, omdat economische problemen net zo goed leiden tot geweld, waartegen mensen bescherming verdienen’. Dit soort slogans mogen altijd geponeerd worden zonder cijfervraagje erbij. Hoeveel extra mensen komen er bij als we deze visie zouden volgen, bovenop de tienduizenden (!) die we elk jaar al opnemen?)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Tony Coonen

Vergeten vragen van de voorbije week (139)

Tinne Van der Straeten stikt in stikstofarrest