Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Welke internationale topjob hebt u nu binnengehaald, denkt u?

(Aan Charles Michel, die zijn eigen regering heeft opgeofferd op het altaar van de internationale gemeenschap. De Belgische politiek zal zich naar de volgende verkiezingen moeten slepen, maar de hele buitenwereld weet nu wel dat Charles Michel álles doet om uit te voeren wat globalisten hebben voorgekauwd. Dat wordt straks ongetwijfeld beloond met een prestigieus luizenbaantje bij een of ander internationaal orgaan.)

Waarom vergeet u de sappigste quote?

(Aan Corry Hancké van De Standaard, die (terecht) een artikel wijdde aan de ondertussen overleden diplomaat Peter Sutherland: ‘De optimistische globalist achter het Migratiepact‘. Jammer genoeg ontbrak in het artikel de kern van Sutherlands overtuiging, die hij ooit verwoordde in het Britse Hogerhuis: ‘In Europa koesteren we nog een zeker gevoel voor homogeniteit. De EU zou zich moeten inspannen om die nationale homogeniteit te ondermijnen’. U leest het goed: de geestelijke vader van het Migratiepact van Marrakesh wou onze homogeniteit actief ondermijnen.)

Wat is het verband met de lijstvorming die momenteel achter de schermen wordt voorbereid?

(Aan alle politici die recent hebben aangekondigd dat ze de (nationale) politiek verlaten: Rob Beenders, Yamila Idrissi, Jo Vandeurzen, Karim Van Overmeire, … ‘Toevallig’ komen al die ‘persoonlijke beslissingen’ net nu alle partijen de puzzel leggen voor de volgende verkiezingen. Zou het niet kunnen dat onvrede over de lijstvorming vaker wel dan niet aan de basis ligt van een vertrek uit de politiek?)

Waarom houden de liberalen de beperking van de werkloosheid in de tijd tegen?

(Aan Open VLD-voorzitter Gwendolyn Rutten, nu haar Franstalige evenknie Olivier Chastel in L’Echo onthuld heeft dat de liberale as binnen de Zweedse coalitie de beperking van de werkloosheidssteun in de tijd heeft afgeblokt: ‘À chaque fois, l’axe libéral a dit: niet’. En wij maar denken dat het CD&V het blok aan het centrumrechtse been was. Blijkt dat de liberalen eigenlijk op de rem stonden!)

Hoe moeilijk was het voor jullie om de Grote Moskee los te laten?

(Aan SP.a, waar ze Yamila Idrissi slechts met véél tegenzin wat kritiek lieten geven op de Grote Moskee in Brussel – zo vertelt de Vlaamse Volksvertegenwoordiger zelf in Knack. Toen Idrissi uiteindelijk toch van leer mocht trekken tegen het wahabisme, steunde haar eigen partij haar amper. Het is misschien niet zo gek dat Idrissi nu een toekomst zoekt buiten haar eigen partij en buiten de politiek.)

Waarom moeten Vlamingen betalen voor rusthuizen waar ze niet terechtkunnen in hun eigen taal?

(Aan Vlaams minister voor Brussel Sven Gatz, nu de rusthuizen van de armlastige Franse Gemeenschapscommissie (COCOF) overgeheveld werden aan de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie. Concreet betekent dit dat de Vlamingen nu moeten meebetalen voor een vijftigal (!) rusthuizen die alleen op papier ’tweetalig’ zijn gemaakt. In de praktijk blijven deze rusthuizen – zoals zoveel instellingen in Brussel – puur Franstalig.)

Wanneer zal het ooit goed genoeg zijn?

(Aan Billy Kalonji, woordvoerder van een verzameling Congolese organisaties die adviezen hebben uitgebracht bij de herinrichting van het Museum voor Midden-Afrika in Tervuren. Het Afrikamuseum is nu getransformeerd tot een Politiek-Correct Centrum voor Postkoloniale Heropvoeding, maar toch klaagt Kalonji steen en been (net als zowat elke Congolese Belg die geïnterviewd werd over het museum). Zo hadden de deuren heropend moeten worden door een Congolees, het museum zou permanent onderdak moeten bieden aan Congolese organisaties, er mogen geen Afrikaanse dansen meer opgevoerd worden, er moeten diversiteitsquota komen voor de medewerkers en de Raad van Bestuur…)

Welke verantwoordelijkheid willen jullie zélf nog aanvaarden?

(Aan de Belgisch-Congolese activiste Mireille-Tsheusi Robert, die het Afrikaanse bendegeweld in Brussel wijdt aan – u raadt het nooit – ‘de maatschappij’. In Knack legt ze uit dat blanke Belgen hun racistische vooroordelen over zwarten mentaal hebben opgedrongen aan jongeren met Afrikaanse roots, zodat de vooroordelen ‘verinnerlijkt’ werden en de jongeren geen andere keuze hadden dan bendes vormen en gewelddaden plegen. En als u dat niet gelooft, dan maken ze u wel iets anders wijs.)

Welke impact kan ‘racisme’ hebben op de taalontwikkeling van een 22-jarige die foutloos Nederlands spreekt?

(Aan de Gentse schaduwburgemeester Filip Watteeuw, die in De Morgen weer een gevolg van racisme ontdekt heeft: ‘Wat ik zelf zie bij een aantal jongeren, is dat hun kennis van het Nederlands erop achteruit gaat als ze na hun studies geen kansen krijgen op de arbeidsmarkt’. Niets geen verkeerde attitude bij allochtone ouders, geen woord over malaise in het onderwijs en al zeker geen persoonlijke verantwoordelijkheid: de Vlamingen zijn zo racistisch dat allochtonen er al hun Nederlands door vergeten.)

Wie bedenkt dit soort acties toch?

(Aan Artsen Zonder Grenzen, dat een nieuwe campagne gelanceerd heeft ’tegen onverschilligheid’. Actievoerders met mondmaskertjes en witte beschermende pakken zullen de bezoekers van kerstmarkten 10 vragen voorschotelen en zo bepalen of ze aangetast zijn door ‘het onverschilligheidsvirus’. Wie ‘gevaccineerd’ is, krijgt een leuke badge!)

Welke woorden mag je op den duur nog wél gebruiken?

(Aan de onderzoekers van de Gentse Arteveldehogeschool die – geen grap – nu ook de term ‘radicalisering’ willen schrappen: ‘Het woord ‘radicalisering‘ zet de deur open voor gratuite verdachtmakingen. We stellen daarom voor om het voortaan over ‘politiek geweld‘ te hebben. Met die term focus je minder op een bepaalde religie of bevolkingsgroep’. We wensen alle ouders met kinderen op de Gentse Arteveldehogeschool heel veel sterkte.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Vorige Vergeten Vragen.

Yamila Idrissi

Vergeten vragen van de voorbije week (24)

De moeizame relatie tussen politiek en cultuur: het verdriet van Vlaanderen?

Tussen taboe en fobie