Eerst het goede nieuws. Hét oudejaarsboek voor 2022 is aangekomen. Vanaf begin volgende week is ‘Het jaar van de banaan 2022’ leverbaar voor de prijs van 23 euro inclusief verzending. Ook de editie 2021 en 2020 kan je nog altijd bestellen voor 17 euro inclusief verzendkosten. Ook dit jaar is er terug een cadeaubox van de laatste drie edities 2020-2021-2022. Drie boeken die je meenemen op een satirische trip door politiek Vlaanderen. Je kan dit moois bestellen via https://boeken.cafe/lezer/jasmijn-walldorf/ Kakelregering…
Niet ingelogd - Plus artikel - log in of neem een gratis maandabonnement
Uw Abonnement is (bijna) verlopen (of uw browser moet bijgewerkt worden)
Uw (proef)abonnement is verlopen (of uw browser weet nog niet van de vernieuwing)
Eerst het goede nieuws. Hét oudejaarsboek voor 2022 is aangekomen. Vanaf begin volgende week is ‘Het jaar van de banaan 2022’ leverbaar voor de prijs van 23 euro inclusief verzending. Ook de editie 2021 en 2020 kan je nog altijd bestellen voor 17 euro inclusief verzendkosten. Ook dit jaar is er terug een cadeaubox van de laatste drie edities 2020-2021-2022. Drie boeken die je meenemen op een satirische trip door politiek Vlaanderen.
Je kan dit moois bestellen via https://boeken.cafe/lezer/jasmijn-walldorf/
Kakelregering van gevangenen
18 maanden voor de verkiezingen zit Vivaldi gevangen in een celwagen zonder gps die rondjes rijdt in een carrousel van electorale schijterigheid. Ze is bovendien een zevenkoppige draak waarbij alle koppen constant elkaar de nek proberen af te bijten. Het is geen kibbelregering maar een kakelregering.
Het kakelen begon met testosterontwitteraar Bouchez en Instagramstokebrand Conner Rousseau. Kort daarna sabelde Magnette alles ongenadig neer dat maar enigszins naar rechts beleid rook. Recent is kruisvaarder Mahdi in spijkerbroek ten strijde getrokken tegen de nihiliteit van hervormingen van Vivaldi. Het werd een flagellantistische boetetocht. De fiscale en institutionele hervormingen alsook de hervormingen in het asielbeleid zijn immers respectievelijk de taak van CD&V-pausen Vincent Van Peteghem, Annelies Verlinden en Nicole de Moor. Dat is jezelf in de voet schieten en de terugslag van het geweer in je smoel krijgen.
Never waste a good crisis
Vivaldi moest een hervormingsregering worden maar ze is blijven steken op een schuldgenerator van sinterklaaspolitiek. De crisis kan nooit het excuus zijn voor het niet realiseren van hervormingen. ‘Never waste a good crisis.’ Onder dat motto hadden we fundamentele hervormingen moeten doorvoeren. Ruimte creëren voor schuldverlichting, economische bloei en fiscale en sociale rechtvaardigheid via een herijking van de fiscaliteit, sociale zekerheid, pensioenen, arbeidsmarkt, justitie, asielbeleid… Een crisis creëert net de ruimte voor een tabula rasa. We zijn nu krakkemikkig verder aan het bouwen op 19de-eeuwse houten funderingen waarbij talloze wettelijke uitzonderingen als houtwormen vreten aan de stabiliteit van het gebouw.
De paars-groene partituren van Vivaldi zijn lafhartige angstliederen van particularisme die leiden tot een perverse overheersing van de partijbelangen boven het algemeen belang. Het egoïsme van zeven dwergpartijen en de egocentrische profileringsdrang van hun ambitieuze partijvoorzitters met kiesdrempelzwetende faalangst, zijn de nagels van de doodskist van een lijk dat in coma geboren werd.
De weeffout in Vivaldi
Sinds 2012 kennen we federale regeringen die beleid proberen te voeren zonder de grootste partij aan beide zijden van de taalgrens erbij te betrekken. De Zweedse regering zonder de PS en Vivaldi zonder de N-VA. Dit is niet alleen een democratische anomalie, het bezorgt de grootste partij binnen de regering danig veel macht dat er een ideologisch schizofrenie en een stockholmsyndroom ontstaat bij de kleinere partijen. Een regering zonder een van de twee grootste partijen in elk landsgedeelte is een weegschaal zonder tegengewicht.
Vóór de Zweedse regering was de laatste regering die daarmee experimenteerde de regering Martens VII (1987). Ze hield het 201 dagen vol. De huidige bonte collage van lilliputterpartijen houdt het aanzienlijk langer vol. Het kiesdrempelzweet is de lijm. De in de nek hijgende extreme partijen zorgen ervoor dat ze zich steeds verder terugtrekken in hun ideologische dogma’s en verkiezingsslogans. Zo blijft er geen ruimte over voor het voeren van een beleid van algemeen belang. Het enige wat we van het stinkend lijk Vivaldi nog mogen verwachten zijn steekvlamscheten van cadeaupolitiek zoals de koopkrachtpremie voor werknemers.
Rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’
De regenboogarmband ‘One Love’ zou beter vervangen worden door een rouwarmband met de boodschap ‘R.I.P. Vivaldi’. Voor zij die er nog mochten aan twijfelen, Vivaldi is dood en zolang er nog elektriciteit is voor haar pacemaker strompelt ze verder naar de verkiezingen van 2024. Elke parlementair die de rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’ in het parlement draagt krijgt een gratis cadeauxbox met de laatste drie edities van ‘Het jaar van de Banaan’ 2020,2021,2022 toegestuurd.
Dit was niet op de afbraak:
- Fernand Huts wil van de Boerentoren een futuristisch vogelpik maken.
- Egbert Lachaert loopt weg van micro en camera terwijl Bouchez ze opzoekt.
- Meyrem Almaci geeft De Wever gelijk. Dit is de grofste belediging ooit aan het adres Bart De Wever.
- Op Black Friday krijgt de kleinhandelaar de zwartepiet toegestuurd en gooit Amazon roet in het eten.