Maddens en Bauwens: ‘Amper Vlaamsnationalistische accenten in de Septemberverklaring’

Met de Septemberverklaringen in het Vlaamse parlement is het nieuwe politieke jaar van start gegaan. In deze aflevering van Doorbraak Radio geven Bart Maddens en Pieter Bauwens hun politieke analyse.

De Waalse financiering

Een opvallend punt in de Septemberverklaring was het aanbod van Jambon aan Wallonië om hen goedkoper geld te laten lenen waarbij Vlaanderen borg staat. Deze lening moet ondermeer dienen voor de wederopbouw na de overstromingen van deze zomer. Dit is een goede zet van N-VA om het confederalisme in de verf te zetten, zegt Bauwens. Vlaanderen wordt zo naar voor geschoven als regio die financieel op eigen benen kan staan. Bovendien is deze zomer na de overstromingen duidelijk geworden dat de Vlamingen solidair willen zijn, benadrukt Maddens. ‘Dat is ook voor het eerst erkend in de Waalse publieke opinie.’ Maar het bedrag uit de federale kas dat Wallonië vraagt voor de herstellingen van de infrastructuur na de ramp is zeer hoog. Terwijl dit in feite uitsluitend een Waalse bevoegdheid is en dus ook hoofdzakelijk vanuit de Waalse begroting gefinancierd dient te worden.

Politieke strategie

Is het aanbod van Jambon een politieke strategie? Volgens Bauwens dient er vooral gekeken te worden naar de rol die het federale niveau hierin speelt. Het federale niveau wil immers graag het zwaartepunt blijven en zelf het geld uitdelen naar de gewesten. Wat wel kan meespelen in het Vlaamse aanbod is de goede relatie tussen Jambon en Di Rupo. ‘Maar dit gaat de Waalse afkeer van N-VA daarom nog niet veranderen.’

Jambon maakt hier uiteraard wel een goede indruk mee, net zoals in de rest van zijn Septemberverklaring. ‘Hij straalde meer uit dan bij vorige gelegenheden en had iets authentiek.’ Maar wanneer het gaat over concrete maatregelen ontbreekt het aan ideologische visie, zegt Maddens. Het Vlaamsnationale accent, wat je zou verwachten van een Vlaamse regering die geleid wordt door een Vlaamsnationalitische partij, is compleet spoorloos in de Septemberverklaring.

Amper besparingen

De Septemberverklaring was vooral een politieke hoogmis van heel veel aankondigingen waar amper gemaakte keuzes uit blijken. Op economisch vlak wordt er vooral gerekend op de relance die sneller verloopt dan verwacht zonder in de uitgaven te snoeien, zegt Bauwens. ‘De uitgaven worden vertraagd, maar dat is geen echte besparing.’

Ook wat de jobbonus betreft wordt er een verkeerde keuze gemaakt, vindt Bauwens. ‘De jobbonus is een onnutige uitgave aangezien experts het erover eens zijn dat ze amper verschil zal maken.’ Toch wordt dit doorgevoerd omdat het in het regeerakkoord staat als troffee van één partij. ‘Dat is nefaste politiek.’

Zeventien jaar N-VA bewind

Reeds zeventien jaar maakt N-VA deel uit van de Vlaamse regering, maar waar zit de echte verandering? Uiteraard zijn het altijd coalitieregeringen maar als grootste partij slaagt N-VA er toch niet in om haar stempel te drukken, vindt Bauwens. De Vlaamse overheid zit wel gewrongen tussen andere overheden en moet zich nog steeds schikken naar de wensen van de federale overheid. Dat maakt het moeilijk om als Vlaams Minister-President te schitteren, zegt Maddens.

De tweespalt aan Franstalige kant

Ook in Franstalig België gaan er steeds meer stemmen op om meer bevoegdheden aan de gewesten te geven. Al staat daar tegenover het idee van de Franstalige gemeenschap, dat als resstaat kan dienen wanneer België onafhankelijk wordt. In hun ogen moet Brussel dan uiteraard deel uitmaken van de reststaat, zegt Maddens. ‘De complexiteit en meningsverschillen aan Franstalige kant maken de staatstructuur juist ingewikkeld.’ Het overaanbod van ministers is het resultaat van het kluwen aan Franstalige kant.

Er zijn wel degelijk regionalisten aan Franstalige kant, maar zij houden zich vaak op de achtergrond. Al moeten we niet enkel focussen op de dubbelzinigheid aan Franstalige kant, ook aan Vlaamse kant zit niet iedereen op dezelfde lijn, benadrukt Maddens. ‘Zelfs bij een Vlaamsnationalistische partij als N-VA wordt het programma van de Vlaamse beweging van tafel geveegd nog voor de onderhandelingen goed begonnen zijn.’

Redacteur artikel: Rani De Leeneer