De Gideonsbende

Het nieuwe, inmiddels veertiende boek van Thierry Baudet — De Gideonsbende — beoogt, blijkens de ondertitel, ‘Het unieke verhaal van FVD‘ te vertellen, maar ook de ‘ware aard van de tegenstander’. Dat unieke verhaal is inderdaad wel uniek.

Grootste ledenpartij

Vier jaar geleden maakte in Nederland het FVD furore door als grootste partij bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten naar voren te komen. En daarop volgden vier enorm roerige jaren met afsplitsingen, een mediaoffensief door de traditionele kranten en praatprogramma’s op de televisie. Met als resultaat dat de partij tegenwoordig min of meer getroffen is door een cordon sanitaire.

Toch is FVD Nederlands grootste ledenpartij (61 000 leden), roert de partij zich op sociale media, en trekt elke bijeenkomst die FVD organiseert duizenden mensen. De partij is, tot ergernis van haar vele vijanden, verre van dood. In de peilingen staat de partij al jarenlang op vijf zetels. Op 15 maart 2023, de dag van de volgende verkiezingen voor de Provinciale Staten, weten we meer.

Het boek telt vijf hoofdstukken, telkens afgesloten door een intermezzo, geschreven door een gastschrijver. Die hoofdstukken zijn: I Schijnoppositie en echte oppositie; II De filosofie van de tegenstander; III Houellebecq en Solzjenitsyn; IV De geopolitiek van het globalisme; V Taboes die het systeem beschermen, dit alles afgesloten door een Epiloog.

De meest karakteristieke zin

De meest karakteristieke zin, de zin die het boek in zekere zin samenvat, staat in de Epiloog. Namelijk deze:

‘Als je een grote beschaving te gronde wil richten, dan zou je een lijstje kunnen opstellen met de dingen die je daarvoor zou moeten doen: massale immigratie; onteigening van de boeren zodat de voedselvoorziening in gevaar komt; de energieprijzen tot onbetaalbare hoogten laten stijgen; de geschiedenis herschrijven; gezinnen en familiestructuren stukmaken door lhbt-propaganda en feminisme; moderne kunst en moderne architectuur promoten om de ziel van de mens te verstoren; transnationale verbanden instellen zodat je de democratie stukmaakt; een onwinbare oorlog beginnen tegen een land waar je juist fantastisch mee zou kunnen samenwerken … Eigenlijk moet je zo ongeveer alles doen wat de mensen van het kartel doen met ons land’ (blz. 231).

Volgens Baudet zijn we dus in verval. Decadentie is het sleutelwoord. De natiestaat is ondermijnd door processen die hij aanduidt als ‘globalisme’ en dat betekent dat de natiestaat, niet alleen de Nederlandse, elke dag een beetje wordt afgebroken. Ik loop de punten langs, zoals genoemd in dit citaat.

Massale immigratie

Door de massale immigratie verandert de cultuur van het land. Immigratie is dus niet alleen een kwestie van financiële lasten die niet langer zijn op te brengen. Het probleem is niet alleen een verzorgingsstaat die op de lange termijn niet houdbaar is vanwege de aanspraken die daarop worden gedaan. Massale migratie, in het bijzonder vanuit Noord-Afrika en islamitische landen in andere delen van de wereld, betekent dat de cultuur van Nederland drastisch verandert. En niet ten goede, maar ten kwade. Fataal ten kwade, zelfs.

Onteigening van boeren

Door de onbestaande of verzonnen stikstofproblematiek en het verzonnen probleem van een CO2-uitstoot die te groot zou zijn, moeten boeren worden uitgekocht en onteigend. Daarmee komt weer de voedselvoorziening van het eigen land in gevaar en ontstaat er een afhankelijkheid van andere landen.

Onbetaalbare energieprijzen

De groene gekte brengt met zich mee dat burgers gigantische betalingen moeten doen aan de overheid voor ‘maatregelen’ om het klimaat en het milieu te verbeteren (of beschermen) die niet werken. Die anderen buiten het decadente Europa zullen deze maatregelen ook nooit overnemen. Het klimaat zal dus ook — zelfs als Europa al die peperdure maatregelen zou realiseren — niet significant worden beïnvloed. We zullen met die maatregelen alleen maar onszelf economisch te gronde richten.

Familiestructuren stukgemaakt door lhbt-propaganda

Wat De Gideonsbende onderscheidt van andere politieke programma’s, is een sterke cohesie in de problematiek die het probeert te analyseren. Het is ook in die zin een filosofisch traktaat. Zoals de Ethica van Spinoza of het hoofdwerk van Arthur Schopenhauer. Schopenhauer heeft wel eens gezegd dat je zijn werk Die Welt als Wille und Vorstellung van alle kanten kan benaderen. Je komt altijd bij het hele systeem uit. Dat is bij De Gideonsbende ook zo. Je kan beginnen bij de massa-immigratie en vandaar uit het hele gedachtestelsel ontwikkelen. Maar ook beginnen bij de boeren.

Transnationale verbanden die de democratie stukmaken

In De Gideonsbende wordt de strijd aangebonden met transnationale verbanden. Transnationale organisaties als de Europese Unie hebben de nationale democratieën uitgehold. En dat is niet een onvermijdelijke of begerenswaardige ‘internationalisering’ waardoor we goed met elkaar kunnen ‘samenwerken’, maar een kwaad dat onze nationale soevereiniteit afschaft (en daarmee de beheersing die we over onze eigen toekomst hebben).

Onwinbare oorlog

In De Gideonsbende waarschuwt Baudet, wat hij al vanaf 2016 doet, tegen een verdergaand uiteendrijven van het Westen ten opzichte van Rusland. Sinds 2016 waarschuwde hij voor het associatieverdrag dat de Europese Unie met Oekraïne wilde sluiten. Deze provocatie richting Rusland is niet in het belang van Nederland.

De eis van Poetin dat hij niet de NAVO aan zijn grenzen wil is even redelijk als de eis van Kennedy indertijd dat geen wapens van het Warschaupact zouden worden gestationeerd op Cuba of op Mexico. Hoe kunnen we van Rusland nu verwachten dat men geen bezwaar heeft tegen het oprukken van de NAVO tot aan de grenzen van Rusland? Omdat de NAVO in onze eigen voorstelling een ‘verdedigingsorganisatie’ is? Dat is nogal kortzichtig. Het Warschaupact was ook een verdedigingsorganisatie in eigen ogen. Hoewel de Nederlandse bevolking in een referendum tégen het associatieverdrag stemde, is dat er toch doorgedrukt door de Nederlandse regering. Op dat moment werd duidelijk dat deze regering niet vóór haar bevolking werkt, maar tégen haar.

Bevrijd van zelfcensuur

Ik vind dit allemaal zeer redelijke punten, maar ik stem dan ook op FVD. Ik ben pensionado, niet meer afhankelijk van wat mijn werkgever vindt en denkt. Dus ik kan me ook veroorloven uit te spreken op welke partij ik stem. Zelfs wanneer dat hier en daar wat zure gezichten om mij heen te zien geeft. Eerlijk gezegd is het wel een bevrijding.

Radicaal — bij de wortel

Wat voegt dit boek toe aan de veertien eerdere boeken die Baudet heeft gepubliceerd? Als ik dat in een paar woorden zou moeten samenvatten is dat zijn analyse van de ‘ware aard van de tegenstander’.

In De Gideonsbende maakt hij volkomen duidelijk waar hij staat. Hij wil, wat hij noemt, ‘systeemkritiek’ leveren, geen beleidskritiek. Dat betekent dat hij het gehele systeem van transnationalisme en verdamping van de natiestaat onder kritiek wil stellen. En dat is een radicale agenda.

‘Radicaal’ — moet ik dat nog vermelden? — niet in de zin van gewelddadig of potentieel gewelddadig, maar radicaal in de zin dat het teruggaat op de wortels van het kwaad. Om de natiestaat met eigen cultuur overeind te houden kan men zich niet beperken tot een beetje minder EU, maar kan het wel eens zijn dat men van het hele idee af moet dat de EU de nationale staten haar wil kan opleggen.

Diskwalificaties

Baudet is ook bereid om fors, zij het constructief, ruzie te maken met het kartel, met de andere partijen, met de media, met de systeemkranten, met de rechterlijke macht, met het Openbaar Ministerie, met de Raad van State, kortom, met het gehele bestel. En ja, dat betekent dat je het hele arsenaal aan diskwalificaties dat de elite voor je in petto heeft, over je heen krijgt: nazisme, fascisme, antisemitisme, xenofobie, islamofobie, wappie, populisme. Maar als je dat eenmaal hebt langs zien trekken dan zie je ook wat het is: een machteloze poging om je het zwijgen op te leggen.

De Gideonsbende — Het unieke verhaal van FVD is verkrijgbaar in onze webwinkel.