De Islam, kritische essays over een politieke religie.

Veel heeft u niet gehoord over het persverse boek De Islam; pertinente meningen over de islam binnen en buiten België. Deze pertinente meningen druisen in tegen het laffe, modieuze denken over deze achterlijk makende politieke religie en zij worden verdonkeremaand door de deftige pers. De islam zit in de handen van radicalen die dar al-harb (huis van de oorlog, uw en mijn wereld) willen onderwerpen aan dar al-islam. Het doel van deze soldatenreligie is 1400 jaar oud en eeuwig. Allochtone knokkers in Zelzate, moord op christenen in Irak en Pakistan, eerwraak in Vlaamse steden, het doden van afvalligen, structureel geweld van mannen tegen vrouwen, dames verkleed als lijkwade zijn geen ongevalletjes; zij volgen existentieel uit een ongeëmancipeerde godsdienst. Zijn er dus geen brave, sympathieke moslims hier en elders? Uiteraard, maar dat argument is prietpraat. In 1929 had de nazipartij 178 000 leden, 0,25 procent van de Duitsers. Een zwijgende meerderheid is klei in de handen van elke gemotiveerde en gefrustreerde voorhoede. Zeker een die stikt in het Arabische geldt.

De Islam, kritische essays over een politieke religie, uitgegeven door ASP, bundelt, in redactie van Wim en Sam van Rooy de strijdvaardige opinies van dertig Belgen en buitenlanders. Vader en zoon Van Rooy zijn progressieve vrijzinnigen en balen van de schijnheiligheid van hun linkse vrienden, ex-vrienden en massa’s feministen.