Een inkijk in het leven van een diplomaat

In Uitzonderlijk diplomatenleven  neemt ambassadeur Theo L.R. Lansloot geen blad voor de mond. Als licentiaat in de Handels- en Financiële Wetenschappen was hij actief als diplomaat tot 1996 om ook daarna zijn stempel te drukken op de Belgische binnenlandse politiek. Zo is hij één van de medeoprichters van de N-VA.

Lansloot vertelt uitvoerig over zijn bewogen leven als diplomaat en beschrijft gedetailleerd de politieke realiteit van de landen waar hij verbleef. Jammer genoeg heeft Lansloot de publicatie van zijn werk niet zelf kunnen meemaken. Hij overleed op 31 maart van dit jaar in het ziekenhuis van Antwerpen. Wel keurde hij de kaft nog goed en wist hij dat de eerste proefdruk er zat aan te komen.

Als eerbetoon riep zijn dochter op om zijn autobiografie te lezen. Een werkelijk subliem boek dat vlot leest en een nooit eerder gelezen inkijk geeft in het leven van een diplomaat.

Van Teheran tot El Salvador

Lansloot startte zijn diplomatieke carrière in Teheran in 1967. Als nieuwbakken diplomaat verbleef hij hier zes maand, nog zonder ambtswoning. Zijn echtgenote en kinderen dienden noodgedwongen in België te blijven. Lansloot beschrijft de politieke situatie in Iran en de door prins Albert geleide economische missie die door de goede voorbereiding een groot succes werd.

Daarna verhuisde hij en zijn gezin achtereenvolgens naar Washington, Caïro, Khartoem, Centraal-Amerika (El Salvador, Honduras en Guatemala), New York, Oost-Duitsland, Parijs en Straatsburg. Vooral het stuk over zijn verblijf als ambassadeur in de toenmalige DDR is bijzonder interessant. Lansloot belandde in 1988 in de communistische deelstaat door toedoen van minister Tindemans en verbleef er tot 1990, het jaar waarin het land na de val van de muur opging in de Bondsrepubliek Duitsland.

Het beste van twee werelden

De manier waarop de auteur het leven in de DDR beschrijft lijkt haast uit een film te komen. Al wie geïnteresseerd is in dit onderwerp heeft ongetwijfeld reeds een beeld van hoe het leven in de DDR eruitzag. Maar Lansloot geeft ook een beeld van hoe anders het leven voor diplomaten er was in vergelijking met dat van de gewone DDR-burgers. ‘Ons leven in de DDR bood, cynisch genoeg, het beste van twee werelden. Voor de DDR-burgers lag dat natuurlijk heel anders,’ beschrijft Lansloot.

Diplomaten konden zonder enig probleem de grens met West-Duitsland over te steken. Zo kocht Lansloot zijn vrouw hun dagelijkse benodigdheden in West-Duitsland waardoor ze net zoals de politieke elite genoten van westerse producten. Ondanks deze luxepositie verliep ook het leven van een diplomaat in de DDR niet altijd van een leien dakje. Spionage- en afluisterpraktijken moest men er bijnemen.

Nederlands ondergeschikt

Doorheen het boek is Lansloot vaak bijzonder kritisch voor de werking van de internationale instellingen en de taalpariteit in het Belgische diplomatenkorps. Lange tijd was de positie van het Nederlands in de diplomatie ondergeschikt omdat Frans als de enige diplomatieke taal werd gezien. Pas vanaf 1937 konden kandidaten het examen in het Nederlands afleggen maar dat veranderde weinig in de praktijk.

Lansloot is ook zeer kritisch voor de manier waarop de politieke elite in België in de eerste helft van de 20ste eeuw keek naar de Nederlandse taal. Lansloot zijn kritische blik wordt vooral duidelijk in het volgende stukje: ‘Paul-Henri Spaak, die lange tijd de post van minister van Buitenlandse zaken bekleedde, vond het ongehoord dat hij rapporten zou ontvangen in een taal die hij niet begreep. Dat hij de taal van de meerderheid in dit land gewoon moest kennen, kwam niet eens bij hem op.’

Conclusie

Uitzonderlijk diplomatenleven  is een bijzonder interessant boek door de diepere inkijk die het geeft in de diplomatieke wereld. De lezer wordt meegenomen in de internationale politieke gebeurtenissen van de twintigste eeuw en komt meer te weten over de rol die België speelde in het politieke toneel. Lansloot schetst aan het begin van het boek ook uitgebreid zijn eigen achtergrond en benadrukt vaak de belangrijke rol die zijn echtgenote speelde doorheen zijn carrière, waardoor je als lezer ook een persoonlijke voeling krijgt met het leven van de auteur en zijn gezin.