Rihanna’s lingerie en de islam…

De wereldberoemde zangeres Rihanna heeft een eigen lingerielijn — dan weet u dat ook weer. De nieuwe collectie werd in een wervelende show door danseressen in niemendalletjes gepresenteerd, begeleid door discomuziek. In die muziek waren Hadiths verwerkt: geboekstaafde uitspraken van de profeet Mohamed. Je moest Arabisch kennen om het te horen; zowel Rihanna als degene die het nummer had gemixt lijken er niks van geweten te hebben. Beide boden in alle toonaarden excuses aan, maar de verontwaardiging onder moslims en hun niet-islamitische aanhang was er geen haar minder om.

’Influencer’

Ook in een recente aflevering van de populaire televisieshow Touche pas à mon poste (*) mochten gasten losgaan over deze gruwelijke belediging van de islam. Eén van hen, een Tunesisch internetsterretje, ging zelfs zover dat ze zei Rihanna te willen doden… Het leverde in de pers niet veel meer dan wat opgetrokken wenkbrauwen op.

De gast was een zekere Meriem Debbagh, razend populair in Tunesië, al is het onduidelijk waarom. Opgespoten lippen, twee miljoen volgers, niks te vertellen. Op haar Facebookpagina valt vooral een foto op van Debbagh achter het stuur van een Porsche, met een mini-hondje op schoot dat zijn pootjes op dat stuur houdt. Deze ’influencer’ is overal halfnaakt te bewonderen, maar blijkbaar toch fanatiek islamitisch. Ze ventileerde niet alleen haar moordlust, ze liet ook weten dat de lingerie van het merk Rihanna ‘om op te schijten’ is…

Separatisme

Zonder gekheid, het valt op dat veel moslims in Frankrijk – Meriem woont in Parijs – allengs driester worden als het gaat om wat er moet gebeuren met eenieder die naar hun zin de islam te na komt. Daarin krijgen ze geestdriftige steun van een vast contingent journalisten, ultralinkse politici en bekende Fransen.

President Macron —die Rihanna vorig jaar nog enthousiast ontving op het Élysée— kondigde in een toespraak begin deze maand een wet aan tegen ‘separatisme’. Als een belangrijk separatisme noemde hij nadrukkelijk dat nagestreefd door het islamisme. Daarmee wordt de in Frankrijk zeer aanwezige politieke islam aangeduid: een beweging die in de voetsporen van de Moslimbroederschap strijdt voor meer invloed van de islam. En voor de acceptatie van islamitische gebruiken die in strijd zijn met republikeinse wetten en waarden, zoals het dragen van gelaatsbedekkende kleding.

Marine Le Pen

Een paar voorbeelden van wat Macron concreet voorstelt: privéonderwijs alleen nog op medische gronden, wat onder meer Koranscholen buiten de wet stelt. Islamitische verenigingen alleen nog subsidie geven als ze verklaringen tekenen over het respecteren van republikeinse waarden. Operaties om jonge vrouwen te voorzien van een nieuw maagdenvlies strafbaar stellen, net als het onterven van vrouwen omdat ze vrouw zijn, een puntje in islamitisch erfrecht. Provinciale bestuurders de mogelijkheid geven om burgemeesters die zich niet aan seculiere regels houden, zoals het burkiniverbod in openbare zwembaden, te dwingen dat wel te doen. Enzovoort, enzovoort.

Ook nu bleef de verontwaardiging niet uit. Moslims hoefden niet eens wat te zeggen: dat deden linkse politici. Ze schreeuwden het uit in de Assemblée tegen Minister van Binnenlandse Zaken Darmanin – die de wet door het parlement moet krijgen. Al waren niet alle politici ontevreden. Marine Le Pen bijvoorbeeld vond het te prijzen dat Macron man en paard noemde. Al zei ze zich niet aan de indruk te kunnen onttrekken dat hij het verschil tussen ‘denken en doen’ niet kent… Alle kritiek noopte minister Darmanin het woord separatisme uit de naam te halen.

Letterlijk zei hij: ‘Het wordt een wetsvoorstel om de laïciteit en de republikeinse principes te versterken, maar het idee blijft om het belangrijkste separatisme te bestrijden: de radicale islam. Al zal de wet zich op alle religies richten, en ze de middelen geven om sektarisme beter te bestrijden…’  Macron zei desgevraagd met nauwverholen ergernis: ‘Ik blijf hetzelfde zeggen, en als u vindt dat ik de zaken niet duidelijk benoem, bent u niet eerlijk…’

Presidentsverkiezingen volgend jaar

De presidentsverkiezingen volgend jaar zien er op dit moment goed uit voor Macron: geen tegenstand van betekenis. Toch wil de president blijkbaar geen risico nemen en jongleert hij met de stemmen van zes à zevenmiljoen moslims en van rechts. Met alleen zijn vaste aanhang – de grootstedelijke gegoede middenstand en jonge professionals, haalt hij het deze keer misschien niet…

Dat zou de vele tegenstrijdigheden in zijn kijk op separatisme en islamisme in Frankrijk kunnen verklaren. De president haalde bijvoorbeeld een oud plan uit de ijskast: onderwijs van Arabisch op de lagere school. ‘Dat is de rijkdom van onze kinderen en hun families. In Frankrijk moet de studie van de islamitische beschaving op hoog niveau komen te staan…’ Een woordvoerder van Le Pen’s partij becommentarieerde: ‘Macron denkt het islamisme te kunnen bestrijden door te islamiseren…’

Salafistische moskeeën

Kort na Macron’s redevoering viel de politie in Parijs binnen in een van de aller slechtst bekendstaande salafistische moskeeën, naar verluidt vanwege aanhoudend tekortschieten in brandveiligheid. Wederom waren extreme moslims en hun politieke vrienden enorm verontwaardigd.

Deze moskee in het 11e arrondissement was onder meer berucht om het ronselen van jihadisten. Een imam werd wegens onophoudelijk opruiende, anti-Franse en antisemitische preken in 2012 het land uitgebonjourd naar Tunesië – waar hij vandaan kwam. Dat gebeurt niet snel…

In honderden Franse moskeeën preken imams die speciaal door islamitische verenigingen uit het buitenland zijn gehaald, met name uit Turkije en Algerije. Daar wil Macron terecht vanaf: zij zijn zo ongeveer de belangrijkste bron van separatisme.

Mireille Knoll

De moskee werd ook berucht om enkele vaste bezoekers, zoals de Afrikaanse moordenaar van Sarah Halimi, een gepensioneerde arts die hij praktisch om de hoek in haar slaapkamer doodsloeg omdat ze joods was. Deze vrome moslim zat even eerder nog in de moskee… Ook de 85-jarige Mireille Knoll, die Auschwitz overleefde, verloor het leven in 2018 door tientallen messteken, toegebracht door een islamitische buurman en zijn vriend. Allebei vaste bezoekers van genoemde moskee…

En nu valt te lezen dat president Macron de oorlog heeft verklaard aan de islam. En dat de politie met haar inval ‘de kinderen van de moskee heeft geterroriseerd en getraumatiseerd’. President Macron danst zo op twee benen. Hij wil van geïmporteerde imams af, maar tegelijkertijd Arabische taal en cultuur op lagere scholen laten onderwijzen door leraren uit Turkije en Noord-Afrika – aan te leveren via de betreffende ambassades. Afwachten of dit overeind blijft in het uiteindelijke wetsvoorstel, verwacht in december.

(*): ‘Touche pas à mon poste’ is een woordspeling op ‘touche pas à mon pôte’, kom niet aan mijn makker, een lijfspreuk van antiracismebewegingen. ‘Le poste’ (ipv la poste, de posterijen) staat voor mijn positie, mijn post, maar wordt ook wel voor een televisie- of radiokanaal gebruikt.