JavaScript is required for this website to work.
post

Te Deum : een strijdkoor van politici en ambtenaren tegen de neutraliteit

Chris Ceustermans19/7/2015Leestijd 2 minuten

De overheid is bovenal neutraal, uitgezonderd op de nationale feestdag.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Op 21 juli is het weer zover: de kerkelijke en politieke notabelen schurken zich tijdens de Te Deum-viering  tegen het koningshuis aan. In Brussel gaat men nog een stapje verder. Ook de gewestambtenaren worden voor die hoogmis opgeroepen.

Het Te Deum stamt van het ‘Feest van Zijne Majesteit’. Met het huidige Te Deum in de Brusselse Sint-Goedele kathedraal zet de kerkelijke overheid die traditie met succes verder. Op 21 juli verdringen de politieke hoogwaardigheidsbekleders zich aan de poorten van de kathedraal.

Jaarlijks krijgen ook de Brusselse ambtenaren bij monde van hun Secretaris-Generaal de uitnodiging om het Te Deum bij te wonen. Blijkbaar gebeurt dit op vraag van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Verbazingwekkend in tijden waarin er steeds meer stemmen weerklinken om de reeds wettelijk voorziene neutraliteit van de ambtenaren meer in detail vast te leggen zoals via een kledingcode.

Verbazingwekkend ook omdat de Brusselse overheden zich over het algemeen redelijk kordaat opstellen ten aanzien van de vermenging van religie en de openbare functie. Hoewel er nog steeds geen formele kledingcode bestaat – uit politieke angst voor debatten zoals in Antwerpen – zal men geen hoofddoeken of andere levensbeschouwelijke symbolen achter de loketten van de Brusselse gewestadministratie aantreffen. Maar voor het koningshuis worden deze principes plots aan de kant geschoven. Ook de gelovige moslima-ambtenaar die anders te horen krijgt dat ze omwille van de neutraliteit beter geen religieuze symbolen draagt, wordt door de hiërarchie geïnviteerd om in de vaderlandse kathedraal katholieke preken en lofzangen te aanhoren.  

Voor de muziek hoeven ze dit alvast niet te doen. Door de tegenwerking van de grotendeels Franstalige kerkfabriek werden reeds twee dirigenten van het Nederlandstalige kathedraalkoor weggepest. Zowel Willem Ceuleers als Kurt Bikkembergs, muzikanten met internationale uitstraling, verlieten moe getergd het kathedraalkoor dat vervolgens werd opgedoekt. Zelfs koffie en koekjes voor de zangers-vrijwilligers konden er voor de versteende kerkfabriek niet van af. Het muzikale luik werd overgenomen door paters die gregoriaanse gezangen opvoeren met de finesse van slaapdronken kraaien.

De traditie van het Te Deum is één van die fossielen die het pleidooi voor een neutrale overheid ondermijnen. Hoe geloofwaardig is de oproep voor een neutrale overheid wanneer diezelfde politici en ambtenaren vanuit hun functie in de kathedraal gregoriaanse gezangen aanheffen? En dat alles ter meerdere eer en glorie van het koningshuis. Welke politicus durft dit kreupele relict openlijk in vraag te stellen? Zullen de N-VA-ministers meezingen in het koor van de ‘gestelde lichamen’?

Wat in elk geval niet kan, is dat zogenaamd neutrale ambtenaren op instigatie van Binnenlandse Zaken voor een dergelijke poppenkast worden opgetrommeld door hun Secretaris-Generaal. Gaat men straks ook de ambtenaren voor het Suikerfeest uitnodigen? Voor de muziek van het Te Deum moeten ze het in elk geval niet doen. Tenzij ex-premier Yves Leterme weer eens een vocaal verrassingsconcertje op de trappen van de kathedraal ten beste geeft.


Chris Ceustermans is auteur en observator van het stedelijk leven in Antwerpen en Brussel. In 2014 verscheen bij WPG-Manteau zijn roman ‘De Boekhandelaar’. In september 2015 verschijnt zijn roman: Koude Oorlogsdromen. http://deboekhandelaar.com/


(c) Reporters

Chris Ceustermans is een veertiger die ooit van zijn pen leefde als journalist bij onder meer De Morgen. Na andere wegen te hebben verkend, keerde hij terug naar zijn oude liefde: de literatuur. Op Doorbraak pleegt hij af en toe een stuk over dingen die in de eenzijdige media te weinig aan bod komen. 'Ni dieu, ni roi, ni maître', blijft zijn motto, al lijkt dit voor de meeste zelfverklaarde 'links weldenkenden' al lang vergeten.

Meer van Chris Ceustermans
Commentaren en reacties