Het Zuid-Afrikaanse parlement stemde afgelopen week met een ruime meerderheid in met de onteigening van landbouwgrond van blanke boeren, zonder enige vorm van compensatie. Peter Luykx, Kamerlid voor N-VA en lid van de parlementaire vriendschapsgroep met Zuid-Afrika, reageert onthutst op de verontrustende evoluties in de regenboognatie.

De onteigende gronden zouden vervolgens aan zwarte landbouwers gegeven worden. Een grondwetswijziging wordt nu in het werk gesteld om de landonteigeningen mogelijk te maken. Peter Luykx: ‘De multiculturele samenleving in Zuid-Afrika is steeds een gevoelige materie, maar deze maatregel valt hoe dan ook niet goed te praten en getuigt van anti-blank racisme. Onze eigen beleidsmakers dienen waakzaam te zijn en de situatie op de voet op te volgen.’

Exit regenboognatie?

Het goedgekeurde voorstel werd ingediend door marxistisch oppositielid Julius Malema, die in het parlement allerminst verbindende taal sprak. Volgens hem is de tijd van verzoening in Zuid-Afrika afgelopen en dient de waardigheid van de zwarte bevolking hersteld te worden. Hierbij noemde hij de blanke boeren ‘misdadigers’. Het is verontrustend dat zulke taal in het parlementaire debat gehanteerd wordt. Het principe van vrije meningsuiting grenst aan uitlatingen zoals racisme en haatverspreiding. Het voorstel van Malema getuigt van puur anti-blank racisme en vormt een bedreiging voor het principe van gelijkwaardigheid in de zogenaamde regenboognatie.

Afrikaanse boerengemeenschap onder druk

Deze politieke beslissing is opnieuw een klap voor de blanke boerengemeenschap in Zuid-Afrika. Het landbouwerschap wordt immers al decennialang geteisterd door bloedige overvallen en roofmoorden op boerderijen van voornamelijk blanke boeren, beter gekend als de plaasmoorde. Deze aanvallen op boeren zijn volkomen buiten proportie, gaan gepaard met wrede foltering en vaak worden ze gedood op de meest barbaarse manier. Deze plaasmoorde worden bovendien alsmaar gewelddadiger en brengen grote schade toe aan de voedselvoorziening en –veiligheid in het land. Als gevolg van het buitenproportionele en gruwelijke geweld is het aantal commerciële boeren in het land de voorbije decennia sterk afgenomen.

Déjà vu-gevoel

Deze politieke evolutie creëert een soort déjà vu-gevoel en doet terugdenken aan het Zimbabwe van president Mugabe. Ten gevolge van zijn landonteigeningsbeleid, evolueerde het land naar een ware economische woestijn. Deze historische landherverdeling ging gepaard met chaos en geweld en resulteerde in een totale ineenstorting van de landbouwproductie en een massale hongersnood. Zuid-Afrika moet vermijden hetzelfde lot te ondergaan. Kersvers president Cyril Ramaphosa neemt niet enkel een racistische beslissing die ingaat tegen de geest van de verzoeningspolitiek van Mandela en Tutu na het ontbinden van het apartheidsregime. Op termijn zal dit de Zuid-Afrikaanse economie, vroeger nog geroemd als één van de BRICS, zware schade toebrengen.

Nee aan nieuwe apartheid

Deze zorgwekkende beslissing zal verregaande gevolgen hebben op vlak van voedselzekerheid, veiligheid en samenhorigheid in de Zuid-Afrikaanse samenleving. We mogen niet zitten wachten tot Zuid-Afrika de fouten herhaalt van een generatie terug. Ons land moet met Europa en de internationale gemeenschap een duidelijk diplomatiek signaal geven aan de ANC-regering dat deze landonteigeningen niet bij zullen dragen tot een eerlijkere samenleving.

N-VA Internationaal organiseert op dinsdag 13 maart 2018 een lezing over ‘De plaasmoorden in Zuid-Afrika’. U bent van harte uitgenodigd. Meer informatie vindt u hier.

antiblank

Wit, het begrip

Anti-blank racisme in de regenboognatie

Wie wil nog leven in Zuid-Afrika?