Afgelopen weken verschenen de eerste stukken in de pers, over wat de internationale gevolgen zullen zijn van deze coronacrisis. Veelvuldig ingegeven door beelden van Russische, maar vooral Chinese hulp aan getroffen gebieden, maar ook dankzij de zogenaamde snelle oplossing die China gevonden had. Dit werd nog eens gecombineerd met het feit dat China drastische maatregelen genomen had én de cijfers in China aangaven dat er geen nieuwe gevallen waren.

Tezelfdertijd, leek (lijkt) het er sterk op dat de Verenigde Staten op een hele zware periode afstevenen. De VS, met een onconventionele president aan het roer en een federaal systeem waar er naast een beperkte federale aanpak op zijn minst 51 verschillende manieren van aanpak zijn, gaan voor de bijl. De States verliezen hun status van wereldleider ten voordele van China.

Tot zover de wensdroom van de Chinese Communistische Partij (CCP), veelvuldig herhaald door kenners en professoren van bij ons. Maar vergeet de levensles van Marco Borsato niet: ‘De meeste dromen zijn bedrog’. De Chinese machthebbers rekenen zich best niet rijk, hun nachtmerrie moet nog beginnen.

Drietrapsraket: IRI

In een podcast over de coronacrisis in de VS, besloot ik om het ook te hebben over een lokroep die al enkele weken in de Amerikaanse media en bij Republikeinse politici opduikt, vooral afkomstig van zij die het oor hebben van de president. Die lokroep durf ik vrij vertalen als IRI: Investigation, Reparations, Isolation.

Investigation – Onderzoek

Het coronavirus, COVID-19, er zijn ook andere termen zoals de ‘Chinese griep’ of het ‘Chinese (Corona) virus’, dat door President Trump werd gebruikt. Ook de term ‘Wuhan-virus’ werd vorige week gebruikt door de Japanse vicepremier, Taro Aso.

De Chinese machthebbers proberen ondertussen hun blazoen op te poetsen met wat medische hulp — niet gratis — maar dat zal allicht niet baten. Er komt een roep naar een internationaal onderzoek en het lijdt geen twijfel dat de Chinezen en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) daarbij in het vizier zullen komen.

De Chinezen hebben de crisis volledig uit de hand laten lopen. Vooreerst hebben ze gelogen over de cijfers. Zo hebben ze pas op 21 januari meegedeeld dat mensen elkaar konden besmetten. Het is daarnaast onwezenlijk dat we in het Westen zoveel zaken nog aan het ontdekken zijn over dit virus. Ook al is dat virus al minstens twee maanden langer in China aanwezig. China zal aan de internationale gemeenschap openheid van zaken moeten geven. En net dat is iets waar de CCP van gruwt en waarschijnlijk nooit akkoord zal mee gaan.

Reparations – Herstelbetalingen

Is China schuldig? Uiteraard. We weten namelijk dat de overheid er klokkenluiders het zwijgen oplegde, bewijzen vernietigde, gelogen heeft over de cijfers, mensen massaal heeft laten reizen — ook naar het buitenland — rond het Chinese nieuwjaar…

Nieuw is dat er nu in het buitenland ook een vraag is naar herstelbetalingen van China. In de Verenigde Staten is er al een rechtszaak van 20 000 miljard dollar ingediend door een privépersoon. Maar ook Amerikaanse Congresleden en de media in het Verenigd Koninkrijk en Australië roeren zich. In het Europees Parlement is het Zweedse parlementslid Charlie Weimers, via Twitter in een oorlog verwikkeld met Chinezen. Ook hij dringt hij aan op herstelbetalingen.

De bedragen van die herstelbetalingen, lopen uiteen, maar zijn uitermate hoog. In het VK spreekt The Mail on Sunday over 351 miljard GBP dat China aan het VK moet. De berekening is van de hand van de conservatieve denktank Henry Jackson Society. De wereldwijde schade is verder enorm. In de VS spreekt men over duizenden miljarden dollars. Dat zal in Europa niet anders zijn.

De Chinezen kunnen dat sowieso niet betalen. De vraag is dan wat men zal doen als die vragen officieel zullen worden gesteld door regeringen, of wanneer de Chinese staat veroordeeld wordt door een (internationale) rechtbank.

Isolation – Isolatie

Het derde stuk van de drietrapsraket zal bestaan uit isolatie van China. De imperiale ambities van de huidige machthebbers in Beijing zullen een knauw krijgen. Vooreerst zal er de discussie zijn omtrent de herstelbetalingen, die boven elk gesprek met China zal hangen. Maar daarnaast zijn er zaken die we gewoon zelf kunnen doen.

In het Westen zullen we terug meer essentiële of strategische zaken moeten gaan produceren, mondmaskers en geneesmiddelen bijvoorbeeld. We zullen een groot deel van de maakindustrie terug moeten halen uit China. Omdat we in deze coronacrisis tot de vaststelling komen dat er zoiets bestaat als ‘nationale veiligheid’. Het land waar we veel van onze essentiële productie uitbesteden, omdat het ‘goedkoper was’, is onbetrouwbaar. En dan zwijgen we nog over de kwaliteit. Kijk maar naar de mondmaskers die men vorige week leverde, de term ‘Chinese brol’ lijkt een eufemisme.

Dan is er nog de discussie rond 5G en de rol van het Chinese bedrijf Huawei hierin. Gaat het VK, dat hierover op ramkoers ligt met de VS, 5G van Huawei gebruiken? De druk vanuit Washington DC was al immens: men sprak er over ‘de grootste fout uit Boris’ politieke carrière. En de rest van Europa, willen wij na deze zeer opmerkelijke periode in de wereldgeschiedenis, nog afhankelijk zijn van China? Het is zelf geen economische of strategische vraag, het is misschien gewoon een ethische vraag.

Verder zal ook de rol van China in internationale organisaties in vraag moeten gesteld worden. Want we hebben net een WHO opdat er geen pandemieën zouden voorkomen. Daarom moet men zorgen voor correcte en eerlijke rapportering, wat een verplichting is voor WHO-leden. Als dat niet gebeurt en als China geprezen wordt (28 januari 2020) voor zijn aanpak van deze crisis door dezelfde WHO, dan is die organisatie medeverantwoordelijk en moet haar bestaansrecht in vraag worden gesteld. Grappig detail, de vorige baas was een Chinese vrouw en de huidige is een product van Chinees lobbywerk.

Alles is in beweging

Ik kan me moeilijk voorstellen dat de gehele wereld, dit zomaar even blauw blauw laat. Dit terwijl gezondheidswerkers met gevaar voor eigen gezondheid en leven het beste van zichzelf geven. Nu grote delen van de bevolking zich sociaal moeten isoleren. Nu we afstevenen op grote economische problemen en we zoveel onnodige doden te betreuren hebben. Had het Chinese regime gewoon zijn plicht gedaan, dan was dit allemaal niet voorgekomen.

De conclusie dat China de grote winnaar wordt van dit tragische schouwspel, zoals Dirk Laeremans hier vorige week voorspelde, lijkt mij niet de uitkomst van deze coronacrisis. Als er gerechtigheid bestaat in deze wereld, zou de Chinese Communistische Partij de rekening gepresenteerd kunnen krijgen voor haar onverantwoordelijk gedrag en haar leugens.

strategische productie

‘Laat China de prijs betalen’

Coronacrisis dwingt tot strategisch vooruitdenken