Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Hoeveel ‘ongelukkige tweets’ heeft Van Ranst al geplaatst?

(Aan de media die voorzichtig kritisch worden over het Twitter-gedrag van de viroloog des vaderlands: ‘Marc Van Ranst kreeg kritiek na een ietwat ongelukkige tweet die horeca-uitbaters tegen de borst stuitte’. Blijkbaar mag Van Ranst de 80 000 Vlamingen in de horeca-sector niet schofferen. Waar waren de krantenartikels toen van Ranst op Twitter de 800 000 kiezers van Vlaams Belang schoffeerde?)

Wie houdt de registratie van etniciteit tegen?

(Aan criminologe Sofie De Kimpe, die wil dat politieagenten bij elke identiteitscontrole de etniciteit registreren: ‘Zo kan je nagaan of agenten doelbewust bepaalde groepen viseerden’. Uitstekend idee, als het betekent dat we etniciteit ook gaan bijhouden voor veroordeelden, gedetineerden en recidivisten. In België is dat nog altijd een levensgroot taboe. Het zijn vooral de progressieve politici die het onmogelijk maken om onderzoek te doen naar het verband tussen criminaliteit en de etnische herkomst van daders.)

Hoeveel criminele feiten worden gepleegd door zwarten?

(Aan Kirsten Bertrand, die in De Morgen de politiek correcte debatfiche opdreunt: ‘De statistieken zijn al jaren glashelder: zwarten hebben in de VS drie keer zoveel kans om door de politie te worden gedood als blanken’. Dat klopt alleen als je kijkt naar het aandeel van zwarten in de totale bevolking van de VS, maar niet als je kijkt naar het aandeel van zwarten onder criminelen. Het is natuurlijk eenvoudiger om alles af te doen als een racistische samenzwering.)

Wat heeft al het straatgeweld ooit opgeleverd?

(Aan De Morgen, waar ze voorzichtig de verdediging opnemen van de rassenrelschoppers in de Verenigde Staten: ‘Wie vreedzaam protesteert, wordt nooit gehoord, toch?’. Het is net omgekeerd. Je hoeft niet in gesprek te gaan met wie geweld gebruikt. Vandalen gooien vooral hun eigen ruiten in.)

Tot welk Amerika behoren de vandalen en de politiemoordenaars?

(Aan Maarten Rabaey, die in De Morgen ‘het verdelende Trump-Amerika’ uitzet tegen ‘het verenigende Amerika’. U hebt dit opiniestuk de voorbije vier jaar al talloze malen gelezen. ‘Trump-Amerika’ bestaat uit ‘robocops’, racistische moordenaars en bewonderaars van pro-slavernij-generaals. ‘Verenigend Amerika’ is vreedzaam, vol vertrouwen en goede bedoelingen. In deze kinderlijke tweedeling is er nergens plaats voor de moordenaars van David Dorn, neergeschoten omdat hij als gepensioneerde politie-officier een lokale winkel beschermde tegen plunderaars. Voor David Dorn was er ook al geen plaats in De Morgen.)

Wanneer stopt het haatzaaien tegen blanken?

(Aan Sabrine Ingabire en consoorten, die buitenlandse conflicten willen importeren naar Vlaanderen en voortdurend verdeeldheid zaaien tussen de bevolkingsgroepen. Het progressieve kamp vergiftigt onze samenleving door blanke mensen met de rug tegen de morele muur te plaatsen. In Amerika moeten blanken nu al letterlijk knielen voor zwarten en vergiffenis vragen. Hoe lang nog voor ze dat ook in Vlaanderen gaan verwachten?)

Wat is er in uw ogen allemaal ‘walgelijk’?

(Aan Ketnet-acteur Leonard Santos, die soms aangesproken wordt op zijn Filippijnse roots: ‘In augustus vorig jaar heb ik me nog heel kwaad gemaakt toen een ouder koppel een tijdlang ‘konnichiwa’ (Japans voor ‘hallo’, red.) riep naar mij en mijn zus. Toen ik me omdraaide en de vrouw me herkende vanop tv, zei ze plots dat ik haar chouchou was. Walgelijk’. Misschien zijn er in Vlaanderen staaltjes van walgelijk racisme, maar dit is er toch geen. De huid van Santos moet niet blanker zijn, maar misschien wel wat dikker.)

Waar zou dat racisme vandaan kunnen komen?

(Aan staatssecretaris Pascal Smet, die een onderzoek instelt naar racisme bij het Brusselse brandweerkorps. Opvallend: journalisten doen geen enkele moeite om te verklaren waarom er racisme zou kunnen zijn in dat korps. Terwijl toch elk fenomeen, tot terrorisme toe, uitvoerig verklaard en verschoond wordt. Maar hier geen woord over de aanvallen op brandweerlieden, zelfs tijdens de uitoefening van hun levensreddende werk, telkens opnieuw in altijd dezelfde wijken…)

Wat had je anders verwacht?

(Aan Jan Jambon, die 85 miljoen euro extra vrijmaakt voor de culturele sector. Amper een paar dagen later volgt de onvermijdelijke reactie: een acht bladzijden lange klaagzang van Tom Lanoye, Tom Barman en Luc Tuymans in De Morgen. Het is allemaal te weinig en te laat en de N-VA heeft allerlei perfide plannen. De les voor Jambon zou duidelijk moeten zijn: geld voor deze sector is weggesmeten geld. ‘Nul visie, nul strategie’ klagen de culturo’s in koor. Was het ook maar ‘nul euro’.)

Waar moet je beginnen als je de wereld wil verbeteren?

(Aan regisseur Milo Rau, een schoolvoorbeeld van linkse hypocrisie. In een zoveelste interview ratelt Rau over de wereld na corona: ‘Going back to normal would be a crime’. Het systeem moet op de schop, alles moet anders en het moet gedaan zijn met al dat vliegverkeer. Tot het over zijn eigen vluchtgedrag gaat. Dan heet het plots dat je intercontinentale reizen ‘niet kan vermijden’ en dat zijn NT Gent ‘globaal theater’ moet blijven maken. En dat kan niet zonder snoepreisjes naar Brazilië of de VS. Alles moet veranderen, behalve zijzelf.)

Wie financiert er nu zijn eigen oppositie?

(Aan het Antwerpse stadsbestuur, dat op zoek gaat naar een ‘klimaatregisseur’. Alweer een postje dat binnen de kortste keren zal ontaarden in een soort interne oppositie. De partij Groen was buiten de coalitie gevallen, maar wordt nu via een achterpoortje toch aan boord gehaald.)

Welke taal heeft meer toekomst?

(Aan de PS-burgemeester van Anderlecht, die de lat niet zo hoog legt: ‘Heel wat leerlingen spreken zelfs geen Frans. Dat is de realiteit: leerlingen leren Fráns op school. Moet je ze dan ook nog Nederlands bijbrengen?’ Voor Franstaligen is het geen argument dat Nederlands de taal is van de meerderheid in dit land. Maar waarom ontzeg je (als socialist!) jongeren zo’n troef op de arbeidsmarkt?)

Wie overtuig je met deze flauwe kost?

(Aan de regisseur van Jeroen Meus, die een missie heeft: ‘”Dagelijkse kost” is feelgood, maar er schemert ook een wereldbeeld in door, het verlangen om een klein beetje meer begrip te zaaien. En dus gaan we in “Dagelijkse zomerkost” ook koken bij een Afrikaanse onthaalmoeder, bij een homokoppel met twee kinderen of op een zomerkamp voor vluchtelingen’. Op de VRT moet zelfs het kookprogramma een kruistocht tegen racisme zijn. Geënsceneerd kokkerellen met zorgvuldig geselecteerde knuffelallochtonen: het lost niets op en het overtuigt niemand.)

Welke VRT-ankers opiniëren met hun mimiek?

(Aan ex-VRT-journalist Paul Muys, die zich ergert aan het populisme van Het Journaal: ‘Nieuwsankers tonen met hun gelaatsexpressie wat de kijkers over iets móéten vinden. De verontwaardiging die ik soms in het gezicht van onze ankermannen en -vrouwen zie…’. Verfrissend, maar de interviewer gaat er natuurlijk niet echt op in. Er wordt niet geconcretiseerd, maar snel overgeschakeld op veiligere gespreksonderwerpen. Terwijl vele kijkers van de openbare omroep dit ongetwijfeld zéér herkenbaar vinden…)

Wat gebeurt er met kalkoenen voor het kerstdiner?

(Aan Europees commissaris Frans Timmermans, die het verzet tegen nieuwe taksen wegwuift: ‘Is er één technologiebedrijf dat roept: “Belast ons!”? Natuurlijk niet. Weinig kalkoenen staan te applaudisseren bij het kerstdiner’. Timmermans is zo zelfvoldaan dat hij niet eens aanvoelt hoe stuitend die metafoor is. Want kalkoenen gaan letterlijk voor de bijl. Zo wereldvreemd zijn de Europese satrapen: ze hebben het achteloos over bedrijven doodbelasten.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Twitterjournalistiek

Vergeten vragen van de voorbije week (101)

Mikken op Vlaams Belang om N-VA te raken