Ursula von der Leyen: ‘Wij van Europa adviseren meer Europa.’

Omdat ze blijkbaar de Verenigde Staten wil na-apen geeft de voorzitster van de Europese Commissie Ursula von der Leyen al twee jaar op rij een septemberverklaring aan het Europees Parlement. Vorig jaar was dat op 17 september online in Brussel. Dit jaar werd het 15 september in Straatburg. Perceptie is alles in de wereld van de Europese Unie.

Een Europees leger

Recent haalden de hardliner EU-adepten in opdracht van Frankrijk en Duitsland de Europese Defensieunie nog eens van onder het stof als oplossing voor alle conflicten buiten de EU. China, Rusland, Wit-Rusland, Afghanistan: een Europees leger lost zoiets uiteraard op. Een snelle interventiemacht. De Verenigde Staten dachten dat na de Koude Oorlog in Somalië ook. En ontwaakten in een gruwelijke realiteit van Al Qaeda en een anti-imperialistische clash of civilizations.

Dat de verdragen helemaal geen Europees leger toelaten, lijkt geen bezwaar. Eigenlijk stelde Von der Leyen enkel zaken voor zonder verdragsrechtelijke grond.

Europees veiligheidscentrum

Een centraal Europees veiligheidscentrum dat uiteraard tientallen miljarden zal gaan kosten moet de cyberbedreigingen te lijf gaan. Het moet de EU toelaten steeds meer militairen, spionnen en hackers in dienst te nemen. Kenners van imperia weten dat militaire imperia zich doorgaans meer tegen de eigen burgers keren dan burgers van andere landen.

Een pandemiecentrum

Een derde budgettaire aderlating moet een pandemiecentrum worden om toekomstige pandemieën aan te pakken. De EU klopt zich al maanden op de borst, maar tot nog toe toonde ze vooral een geschakeerd patroon van mislukkingen, succesjes en nutteloze geldverkwisting. Momenteel koopt de EU bijvoorbeeld miljoenen AstraZeneca-vaccins op, die de lidstaten niet willen overkopen. En toen trok de sector recent de prijs per vaccin nog op.

Europese chips

Ten slotte mocht ook de Duitse auto-industrie niet ontbreken op de grote Sinterklaasshow. De EU moet zelf chips gaan ontwikkelen en produceren wegens de schaarste. Dit leidde in de jaren 1990 tot zeer bescheiden successen met de Sparc en de ARM-chips. Maar ondertussen evolueerde de sector naar nanometerschaal.

Uiteraard ontbraken mensenrechtenmantras en klimaatgedram niet.

De hele vertoning was bijzonder gênant en getuigde van een schokkend gebrek aan historisch besef, politieke nederigheid bij monde van Von der Leyen zoals bij ‘we did it the European Way and it worked.’