Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Waar betalen wij zoveel belastingen voor?
(Aan minister Tinne Van der Straeten, die de energieregulator buitenspel zet om zelf de ‘value of lost load‘ te berekenen. Die ‘value of lost load‘ draait rond ‘het bedrag dat consumenten zouden willen betalen om een stroom onderbreking te vermijden’. Dat zijn maffiapraktijken: extra moeten betalen voor bescherming tegen stroomuitval. Een volk dat hier niet tegen revolteert, is een volk dat afgestompt is door belasting na belasting. En we krijgen er niet eens betrouwbare basisvoorzieningen voor terug. Zie ook: Bpost.)
Wie zal het handje van de burger vasthouden?
(Aan minister Annelies Verlinden, die
een panel van gelote burgers inspraak wil geven bij de volgende staatshervorming: ‘Het gaat ook om lokale besturen, experten, de academische wereld en het middenveld’. Altijd hetzelfde. ‘Burgerpanels’ worden steevast ‘omkaderd’ door sluw geselecteerde experten en lobbyisten (altijd dezelfde), die het hele proces begrenzen en sturen in de gewenste richting. Dit land doet alleen aan gecorrigeerde democratie.)
Welke opdrachten kan het leger wél nog aan?
(Aan minister van Defensie Ludivine Dedonder, nu het leger aangeeft dat de coronahulpvragen te veel worden. De statische bewakingsopdrachten – militairen op straat – werden Defensie ook al snel te veel. Ons leger is onderbemand, ondergefinancierd en stilaan onbruikbaar.) Wanneer gaan jullie het Thatcher-trauma verwerken?
(Aan Tom Heremans van
De Standaard, die
bij het bekijken van The Crown behoorlijk moest schrikken: ‘Het voelt voor ons en – zo nemen we voor het gemak aan, voor de meeste van onze generatiegenoten – wat onwennig, zelfs onrechtvaardig aan om Margaret Thatcher als een mens van vlees en bloed geportretteerd te zien’. Drie decennia na haar afscheid als premier, zeven jaar na haar dood. Sommige mensen zullen nóóit aanvaarden dat de eerste vrouwelijke wereldleider geen progressieve lieveling was.)
Hoe vrijwillig zal de vrijwillige vaccinatie écht zijn?
(Aan de ministers van Volksgezondheid, die
beloofd hebben dat het vaccin gratis én vrijwillig zal zijn. Tot wanneer blijkt dat je niet op een vliegtuig mag zonder vaccin. Of op de trein. Misschien mogen je kinderen niet naar de crèche of naar school als ze niet gevaccineerd zijn. Misschien krijg je geen lening meer als je ongevaccineerd bent. Er zijn vele vormen van ‘vrijwilligheid’.)
Wanneer hadden jongeren het ooit beter dan vandaag?
(Aan Valerie Droeven van De Standaard, die streng werd toegesproken door haar 14-jarige: ‘Mijn dochter heeft geen tijd meer voor mildheid. De generaties voor haar hebben haar opgezadeld met een hoop shit: klimaatproblemen, systematisch racisme en homo- en transfobie’. In een krantenartikel – geen column, geen opiniestuk: een artikel in de cultuurkatern – vertelt ze vol ontzag hoe haar puber haar onder druk zet om een politiek correct standpunt in te nemen over genderidentiteit. Valerie Droeven lijkt de opvoeding van haar dochter heel geslaagd te vinden. Het tegendeel is waar.) Hoe amechtig is deze zoektocht naar relevantie?
(Aan Senaatsvoorzitter Stephanie D’Hose (Open Vld), die
de krantenfoto’s al voor zich ziet: ‘Ik heb Kamala Harris een officiële brief geschreven en haar uitgenodigd voor een bezoek. Zij is ook voorzitter van de Senaat’. De muis die zo graag wil poseren naast de olifant, in de hoop dat niemand het verschil zal zien.)
In welke stations stoppen vandaag maar weinig treinen?
(Aan minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo), die
in elk station elk halfuur een trein wil laten stoppen. De kleine stationnetjes zonder veel vaste stops liggen vooral in Wallonië. De Franstaligen vinden al lang dat de treinen te veel voor de Vlamingen rijden. Als
Gilkinet zijn plan echt zou doordrijven, dan zou er veel rollend materiaal moeten verschuiven van Vlaanderen naar Wallonië. Maar onze journalisten negeren die communautaire olifant in de kamer.)Wat doen jullie medewerkers een godganse dag?
(Aan het Minderhedenforum, waar van de
20 medewerkers (!) er 16 gefinancierd worden door de Vlaamse burger: ‘De structurele financiering – 750 000 euro per jaar – komt van Bart Somers, daarnaast nog eens 600 000 euro van Hilde Crevits, 100 000 van de Vlaamse Gemeenschapscommissie en 60 000 euro van Jan Jambon’. Je mag er als belastingbetaler toch écht niet te veel bij stilstaan.)
Wie zit te wachten op een Brussels migratie-museum?
(Aan minister-president Rudi Vervoort, die in Brussel op zoek is naar een locatie voor een migratiemuseum. Dat idee was vóór corona al decadent en wereldvreemd – het is ronduit waanzinnig om er nu nog steeds mee door te gaan. Te meer omdat Brussel een migratiemuseum ís. Met pakweg Molenbeek en Matonge als meest revelerende exposities.)
Waar stopt de positieve discriminatie?
(Aan de stad Gent, die volop kiest voor positieve discriminatie ten voordele van mensen met een arbeidsbeperking en mensen met een buitenlandse herkomst. Best grappig dat allochtonen in Gent hetzelfde zijn als mensen met een arbeidsbeperking. Maar waarom stoppen bij de Gentse Turken? Ook blondines voelen zich gediscrimineerd tijdens sollicitaties. En lelijke mensen. En Limburgers. Wanneer gaat de stad Gent hén positief discrimineren?) Wat zijn fundamentele mensenrechten en wat niet?
(Aan Nozizwe Dube, die
geen twee kanten aan elk verhaal ziet: ‘Over fundamentele mensenrechten voor holebi’s of zwarte mensen, bijvoorbeeld, is maar één wenselijk standpunt mogelijk’. Dat klopt alleen wanneer ‘fundamentele mensenrechten’ echt fundamenteel zijn, zoals bijvoorbeeld een gelijke berechtiging door politie en justitie. Maar is een sociale woning een fundamenteel mensenrecht? Een job? Een herstelbetaling? Het grote probleem is net dat de linkerzijde het concept ‘mensenrechten’ eindeloos blijft oprekken.)
Wie heeft u verkozen?
(Aan de Vlaamse Ombudsman, die
de vrije markt wil corrigeren: ‘Vlaanderen moet van internet een basisbehoefte maken. Dat houdt onder meer in dat consumenten niet meer zomaar afgesloten kunnen worden’. Hij meent ook dat de overheid ’te veel overlaat aan privé-initiatief’. Vlaanderen is echt specialist in het aanstellen van ‘onafhankelijke’ ambtenaren, die zich dan altijd ontpoppen tot linkse militanten.)
Waarom moet een pensionering altijd een heiligverklaring zijn?
(Aan
Humo, dat
Martine Tanghe de hemel in prijst: ‘Als journaalanker bleef Martine Tanghe vier decennia lang consequent weg van politieke anti- en sympathieën’. Een significant deel van de kijkers heeft dat nochtans anders ervaren. Martine Tanghe is een monument, maar dan een beetje zoals de Toren van Pisa: helt nogal stevig over naar één kant.)
Wie zijn de mannen die de lamp doen branden?
(Aan het Verbond van Belgische Ondernemingen én het Koninklijke Paleis, waar ze
fan zijn (!) van Tinne Van der Straeten: ‘Na een onderhoud met VBO-topman Pieter Timmermans liet die in een telefoontje aan Alexander De Croo vallen dat Van der Straeten hem ‘ministeriabel’ leek. Ze kon eveneens
rekenen op de steun van het paleis, bleek in de wandelgangen van de Koning Boudewijn stichting, waar Van der Straeten en Vincent Houssiau, de kabinetschef van koning Filip, elkaar ontmoetten’. Wil de laatste het licht uitdoen in de aloude Belgische bastions?)Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
