JavaScript is required for this website to work.
Media

Vergeten vragen van de voorbije week (140)

Dominique Laridon17/5/2021Leestijd 4 minuten

foto © Belga

Journalisten scoren graag deugpunten met een tweetje tegen Israël, maar stellen ze wel voldoende vragen?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wat is de meerwaarde van zo een onderonsje?

(Aan Radio 1, dat de ‘Roma Talks’ uitzendt: urenlange onderonsjes met gekleurde medemensen die er precies dezelfde woke waanideeën op na houden. Zou een openbare omroep niet moeten zorgen voor debat, dus de aanwezigheid van een tegenstem? Geen enkele andersdenkende uitnodigden zorgt vast voor een ‘safe space’, maar wat heeft het nog met journalistiek te maken?)

Waar liggen Israël en de Palestijnse gebieden?

(Aan de betogers die zonder respect voor de coronamaatregelen (of de antisemitismewetgeving) mogen demonstreren tegen Israël. Het zou een interessant experiment zijn om eens naar zo’n betoging te trekken met een blinde kaart. Weten al die heethoofden wel waar het object van hun fixatie ligt? Hoeveel voorgeschiedenis kennen ze? Welke feitenkennis hebben ze, naast wat slogans?)

Wanneer komt er een maximumbelasting?

(Aan de voorzitter van Beweging.net, die pleit voor een nieuwe digitaks én een ‘minimumbelasting’ voor bedrijven. België is nu al het museum van alle mogelijke belastingen in de wereld, niet zelden in de hoogste variant. Wanneer leggen we eens een maximumgrens vast, waar de optelsom van al die verschillende taksen nooit mag boven gaan?)

Hoeveel extra pedofielen wil u creëren?

(Aan filosofe Griet Vandermassen, die overloopt van begrip voor pedofielen: ‘Het stigma op pedofilie moet weg. Op school moeten we niet alleen bespreken wat te doen bij seksuele agressie, maar ook bij de ontdekking dat je pedofiel bent’. Vandermassen vindt ook virtuele kinderporno en sekspoppen met het uitzicht van een achtjarige (!!!) geen enkel probleem. Of hoe het hellend vlak filosofes in een morele ravijn doet vallen.)

Wie kan zich antisemitisme permitteren?

(Aan de Vlaamse media, die omzeggens geen melding maakten van de rel rond Rajae Maouane (Ecolo). De Liga tegen Antisemitisme protesteerde tegen de co-voorzitter van een regeringspartij: je zou toch denken dat dit nieuws is? Stel je even voor dat de Liga pakweg N-VA of VB zou beticht hebben van antisemitisme…)

Wast een naamsverandering alle zonden weg?

(Aan Egbert Lachaert, die werkt aan een naamsverandering voor zijn Open Vld: ‘Dat kan onze jonge generatie toelaten om de trauma’s uit het verleden af te schudden en met een propere lei te beginnen. Nu moeten we horen dat “de Vld vijftien jaar geleden x heeft gezegd of y heeft gedaan”. Iedereen is dat kotsbeu’. Het is heel begrijpelijk dat Vld niet graag herinnerd wordt aan Vld, maar gelooft Lachaert nu echt dat zijn naamsverandering onze geheugens wist?)

Welke terugvaloptie behoudt u?

(Aan woordvoerster Veva Daniëls, die het Agentschap Wegen en Verkeer ruilt voor de federale Groen-fractie. Tijdelijk toch, want de kans is groot dat Daniëls — die al openlijk de lof zong van het ambtenarenstatuut — na deze politieke uitstap gewoon terugkeert naar de administratie. Hoe komt het dat dit draaideursysteem tussen politiek en overheidsapparaat zo weinig benoemd wordt?)

Hoeveel van uw inwoners luisteren naar ú?

(Aan de burgemeester van Heusden-Zolder, die de moskeevoorzitters en zijn schepenen van Turkse afkomst moet inschakelen om zijn islamitische inwoners te bereiken. Stel je voor dat Mathias De Clercq de Gentenaars met West-Vlaamse roots enkel via de bisschop en schepenen Watteeuw en Decruynaere zou kunnen aansporen om de coronarichtlijnen te volgen. Als het over moslims gaat, vinden we dit soort toestanden normaal.)

Wat zegt dat over dit land?

(Aan sporteconoom Trudo Dejonghe, die erkent dat er een maand voor het EK géén supportersgekte heerst: ‘Het “Belgiëgevoel” wordt alleen kunstmatig gevoed rond de wedstrijden van de Rode Duivels’.)

Hoe loopt het multiculturele samenleven in Brussel?

(Aan De Standaard, die de 5 ‘belangrijkste Brusselse pijnpunten’ in kaart brengt, maar met geen woord rept over de multiculturele malaise. De etnische en religieuze samenstelling van Brussel werkt nochtans door in zowat alle problemen van de hoofdstad, van de moeizame vaccinatie tot het onveiligheidsgevoel. Een vraag die we vaker aan De Standaard willen stellen: hoe diep kan een kop in het zand zitten?)

Wat is het gevaar van alles racialiseren?

(Aan activiste Dalilla Hermans, die hoopt dat alle EHBO-kistjes in alle klaslokalen gevuld worden met zwarte en bruine pleisters, om aan te sluiten bij elke huidskleur. Ook de meest banale dingen in de leefwereld van onze kinderen worden krampachtig geracialiseerd. Zo is het juist de woke-brigade die kinderen leert te focussen op huidskleur en rassenverschillen.)

Wanneer mag geschiedenis wél politiek zijn?

(Aan historicus Marnix Beyen, die de herdenking van Napoleon wil ‘dekoloniseren’: ‘Er is nog werk aan de winkel op het vlak van de mentale dekolonisatie in de westerse wereld’. Beyen is ook een (voorbarige) tegenstander van de Canon van Vlaanderen, die nog ontwikkeld wordt. Politiseren en herinterpreteren van de geschiedenis mag blijkbaar van slechts één kant komen. De linkerkant.)

Hoeveel studenten gaan naar de les als ze dan eens mogen?

(Aan de studenten die jammeren dat ze ‘vergeten’ worden bij de versoepelingen. Praat eens met professoren die (beperkt) weer lessen in aula’s mogen geven: bijna nooit komen alle verwachte studenten opdagen. Omdat ze de les toch vanop afstand kunnen volgen, omdat ze het niet zien zitten om voor één les de verplaatsing te maken, omdat ze nu ‘gewend’ zijn aan die computer,… Het is waar dat studenten veel hebben moeten missen, maar ze kunnen ook wel wat afjammeren.)

Zullen we hen het diploma gewoon cadeau doen?

(Aan Groen-parlementslid Elisabeth Meuleman, die vaststelt dat chemie en wiskunde echte buisvakken zijn bij de Examencommissie: ‘Die examens moeten op een andere manier opgesteld en verbeterd worden’. Voor wie zich nog afvroeg hoe het niveau in ons onderwijs zo kon kelderen. De linkse ideologie dicteert dat ongelijke uitkomsten een probleem zijn. Weinig succes? Laten we het makkelijker maken!)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties