JavaScript is required for this website to work.
Media

Vergeten vragen van de voorbije week (57)

Dominique Laridon29/7/2019Leestijd 5 minuten
De vragen van de voorbije week

De vragen van de voorbije week

foto © R

Een hitterecord vulde dagenlang alle kranten en benevelde misschien de geesten van journalisten, die onder meer deze vragen vergaten…

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

In welke richting evolueert de Belgische moslimgemeenschap? 

(Aan imam Khalid Benhaddou, die er in De Morgen zelf over begint: ‘De halalisering is bezig. Er is een overkill aan normen en regels. (…) De imams die spreken over haram – zaken die verboden zijn – zijn veel populairder dan ik.’ Benhaddou geeft als voorbeeld de opvatting dat muziek ‘haram’ is. Jammer genoeg gaat de vraagstelster er niet verder op in: haar volgende vraag gaat over het liefdesleven van de imam.)

Wie gaat er schuil achter de actiegroep ‘Openbaar Vervoer Nu’? 

(Aan Bruzz én De Standaard, die een forum gaven aan Ruben Van Miegroet van ‘Openbaar Vervoer Nu’ en zijn pleidooi om de bevoegdheid mobiliteit te herfederaliseren. De aanleiding is zogezegd het conflict tussen Vlaanderen en Brussel over de inzet van een trambus tussen Brussels Expo en Brussels Airport. Het kost echter maar één snelle zoekopdracht om te bevestigen dat Van Miegroet actief is bij de B.U.B. die ijvert voor een unitair België. Het is onduidelijk of de actiegroep ‘Openbaar Vervoer Nu’ naast Van Miegroet nog andere leden telt. Zou een Vlaams-nationalistische mantelorganisatie even makkelijk een forum krijgen?)

Waarom legt een vrijgevochten vrouw zich daar zomaar bij neer? 

(Aan actrice Maaike Cafmeyer, die haar gedrag heeft aangepast na een onaangename ervaring met twee Marokkaanse jongens: ‘Ik ga ’s avonds niet meer moedwillig alleen door een exotische buurt lopen. Dat heeft niets met racisme te maken, maar alles met gezond verstand, denk ik. Ik heb beslist om altijd een jas en een sjaal mee te nemen om ’s avonds naar huis te fietsen. In zulke situaties heb ik absoluut niet de behoefte om te profileren als vrijgevochten vrouw.’ Is dat nu niet om te huilen?) 

Hoe aandachtig hebt u ‘Tijl Uilenspiegel’ gelezen? 

(Aan Bart Eeckhout, die de scheef en schuin marcherende cadetten van Defensie huldigt als ‘moderne Tijl Uilenspiegels‘: In een ruimer, historisch-cultureel perspectief zouden de cadetten evengoed omarmd kunnen worden als — positief — symbool van het gebrek aan identiteit als kern van de nationale identiteit. Als Eeckhout echt als zoveelste commentaarschrijver wil schrijven over non-identiteit als Belgische identiteit, dan is Uilenspiegel wel een heel vreemde vergelijking. Uilenspiegel, zoals die vereeuwigd werd door Charles de Coster, is een bij uitstek identitaire figuur, met duidelijk ideologische ondertonen.) 

Ziet u dan écht geen verschil tussen minorisering van de minderheid en minorisering van de meerderheid? 

(Aan historicus Vincent Scheltiens en bij uitbreiding iedereen die maar blijft doen alsof een federale regering zonder meerderheid in de Franse taalgroep hetzelfde is als een federale regering zonder meerderheid in de Nederlandstalige taalgroep. De Vlamingen zijn veruit de meerderheid in dit land én ze betalen veruit de meeste belastingen. Alleen al daarom is het minoriseren van Vlaanderen nooit vergelijkbaar met het minoriseren van de Franstalige Belgen, die overigens één van de best beschermde minderheden ter wereld vormen.)

Waarom lokt België meer migranten dan andere Europese lidstaten?

(Aan Tom Naegels, die in De Standaard betoogt dat we maar moeten berusten: ‘Het probleem is dat migratie per definitie een internationaal verschijnsel is, en dat de hefbomen die individuele staten hebben om daarop in te grijpen, schaars zijn en notoir lastig in beweging te krijgen.’ Dat defaitisme is alomtegenwoordig in onze media: overal proberen opiniemakers u wijs te maken dat we als land machteloos staan tegenover massamigratie. Nochtans zijn veel Europese landen beduidend minder populair bij migranten. België kan echt nog véél doen om minder aantrekkelijk te worden voor (passieve) migratie.)

Welke toppoliticus is gespeend van ijdelheid en ambitie?

(Aan alle kranten – en het waren echt álle kranten – die Boris Johnson hebben afgeschilderd als een opportunistische blaas. Al onze media – behalve Doorbraak – hebben ongeveer hetzelfde stuk gepubliceerd, met steeds dezelfde anekdotes (bv. zijn voorzitterschap van de debatclub in Oxford) en steeds dezelfde bronnen (bv. zijn ex-collega Sonia Purnell). Krek dezelfde karaktermoord kan je plegen op élke toppoliticus. Je wordt namelijk niet één van de wereldleiders zonder brandende ambitie. Waarom roept uitgerekend Johnson zoveel weerzin op bij onze journalisten? Waarom worden zoveel andere staats- en regeringsleiders zoveel vriendelijker behandeld?) 

Wie was er in vredestijd ooit ‘premier van alle Britten’? 

(Aan journalist Maarten Rabaey, die vindt dat Boris Johnson een premier voor álle Britten moet zijn zoals ‘zijn grote voorbeeld Winston Churchill‘. In oorlogstijd is het misschien mogelijk om (quasi) alle landgenoten te verenigen achter een premier, maar in vredestijd lijkt dat een onmogelijke opdracht – zoals trouwens ook Churchill moest ondervinden zodra de Tweede Wereldoorlog gewonnen was. De idee dat een premier – of een burgemeester – een leider moet zijn ‘voor iedereen’ is een idée fixe van Vlaamse journalisten. Een leider moet juist géén allemansvriend zijn. En waarom roepen onze journalisten linkse premiers nooit op om er te zijn ‘voor iedereen’?)

Aan welk goed doel kan je nog in eer en geweten doneren? 

(Aan Amnesty International, dat in een filmpje hoofddoekverboden in Europa op één lijn zet met de kledingvoorschriften die vrouwen opgelegd krijgen in Iran. Als je het verschil niet meer ziet tussen reglementen voor ambtenaren of scholieren enerzijds en anderzijds de tirannie van de ayatollahs (die op straat wordt afgedwongen door een religieuze politie!), dan ben je helemaal van het padje af. En het is niet alleen Amnesty: zoveel grote ngo’s zijn gekaapt door politiek-correcte extremisten.) 

Wat zijn uw politieke prioriteiten?

(Aan Ecolo-voorzitster Zakia Khattabi, die de gedeeltelijke afschaffing van het hoofddoekenverbod in Brussel omschrijft als ‘een persoonlijke overwinning‘. Concreet zal de hoofddoek voortaan toegelaten zijn in het hoger onderwijs dat georganiseerd wordt door de Franse Gemeenschapscommissie. Khattabi wou eigenlijk nog verder gaan. Groen is de kleur van de islam.) 

Waarom wachten we inderdaad niet tot Congo functioneert? 

(Aan iedereen die vindt dat koloniale ‘roofkunst’ terug moet naar het land van herkomst, nu ondernemer Sindika Dokolo dit zegt in De Morgen: ‘Ik ben een trotse Congolees, maar het land staat al dertig jaar op de rand van het faillissement, jammer genoeg. De structurele problemen en corruptie moeten eerst opgelost worden.’ Dokolo koopt nota bene zelf Afrikaanse kunst om die terug naar het eigen continent te brengen, maar zelfs hij oordeelt dat de Congolese staat niet klaar is om waardevolle kunstschatten in ontvangst te nemen.)

Hoe gaat u Halle vrijwaren van de olifantenjacht? 

(Aan de Halse burgemeester Mark Snoeck (sp.a), die bevestigt dat Halle een kernwapenvrije gemeente blijft. Stoere standvastigheid tegenover problemen die zich hoegenaamd niet stellen: de Vlaamse politiek op zijn smalst. Al wordt het wel een beetje grappig als Snoeck verduidelijkt dat zijn stad dus geen doorgang zal verlenen voor kernwapens die vervoerd worden over het Halse stukje van de Ring rond Brussel. De Amerikanen mogen er dus ook niet passeren als ze hun bommen weghalen uit Kleine Brogel. De ene kernwapenvrije gemeente gaat dan niet helpen om een andere gemeente kernwapenvrij te maken.) 

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties