Vlamingen bedienen FDF in Brussels Parlement

De voorbije dagen was er heel wat te doen over de erkenning van de FDF-fractie in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Na de breuk met de MR vroegen de 11 FDF-parlementsleden een officiële erkenning als fractie. Daardoor kunnen ze rekenen op meer (financiële en logistieke) middelen en stemrecht in commissies. In de Vlaamse pers verschenen artikels die verhaalden hoe de Vlaamse partijen dat in eerste instantie tegengehouden hebben. Nu is het FDF wel erkend. Wat is er in die tussentijd gebeurd? Waarom waren de Vlaamse partijen eerst tegen en nu voor?

We moeten even terug in de tijd. De Brusselse parlementsleden Johan Demol en Greet Van Linter scheuren in 2010 af van het Vlaams Belang. De nieuwe groep noemt zich de Vlaamse Democraten en dient een aanvraag in tot erkenning als fractie (met 2 op 17 Vlaamse vertegenwoordigers hebben ze 11% en de fractie zou even groot zijn als die van Groen!). Die vraag werd door het Brussels Parlement geweigerd met een verwijzing naar het huishoudelijk reglement: een nieuwe fractie erkennen in de loop van een bestuursperiode is niet voorzien. Gevolg: geen nieuwe fractie, met alle gevolgen vandien. De Vlaamse Democraten probeerden nog om te stellen dat zij nu het Vlaams Belang waren en Dominiek Lootens buiten te zetten, maar ook dat lukte niet. De Vlaamse Democraten zitten nu als onafhankelijken en Dominiek Lootens zit als enige vertegenwoordiger van het Vlaams Belang in het Brussels hoofdstedelijk parlement.

En dan in 2011 splitst het FDF van de MR. En dienen die natuurlijk een aanvraag in om een aparte fractie te vormen. Het FDF heeft 11 verkozenen op 72 Franstalige vertegenwoordigers (15%) en vormt bijna de helft van de MR fractie van 24 verkozenen. (PS heeft er 21 en wordt dus de grootste partij na de splitsing). Er moest  een wijziging van het intern regelement goedgekeurd worden. De vraag is dus zou die reglementswijziging ook voor de Vlaamse Democraten gelden?

Om enkel het FDF te kunnen bedienen, kwamen de Franstaligen op voorstel van de PS aanzetten met politieke spitstechnologie: het reglement zou voortaan een verschil maken tussen ‘een dissidente partij’ (de Vlaamse Democraten) en ‘een wettelijk geregistreerde partij’ (het FDF). Alle Franstalige partijen steunden het voorstel tot wijziging, ook de MR. Maar aan Vlaamse zijde was er minder enthousiasme. N-VA en Vlaams Belang waren tegen en de SP.A, ook oppositie in Brussel, zou zich onthouden. Het sein voor de Vlaamse meerderheidspartijen Open VLD, Groen! en CD&V om ook tegen te stribbelen.

Maar er bestaan nog mirakels in het Brusselse Hoofdstedelijk Parlement. Woensdagochtend, tijdens de zitting van de Commissie Reglement, bleek er een oplossing te zijn gevonden: een compromis. En let nu even op. De wijziging wordt gestemd door de meerderheid (PS, Ecolo, CDH, Open VLD, CD&V en Groen!), en ook door oppositiepartij MR en door het FDF zelf. Maar, om aan te tonen dat deze procedure geen normale gang van zaken is, heeft er zich tijdens de stemming telkens één iemand per meerderheidsfractie onthouden, ook bij de Franstalige partijen. Een schoolvoorbeeld van Belgisch politiek-surrealisme.

‘Normaal gezien veranderen we het reglement niet en cours du route. Maar in dit geval is het logisch. FDF is even groot als CDH.’ Zegt Ampe aan Belga. En ondanks de ronkende verklaring van de Brusselse CD&V: ‘Een reglementswijziging moet er zijn voor iedereen, niet op maat van één partij.’ Geldt deze regeling dus niet voor de Vlaamse Democraten, hoewel die evenveel zetels hebben als Groen! Het is ook niet duidelijk wat de Vlaamse partijen heeft overtuigd het voorstel nu toch te steunen.

Conclusie: het FDF wordt erkend als fractie en de Vlaamse Democraten niet. En dus zijn die laatste boos: ‘In het Brussels Parlement wordt het FDF door een Vlaamse meerderheid dus op zijn wenken bediend. De Vlaamse Democraten zijn vanzelfsprekend verbolgen over de reglementswijziging à la tête du client. In België is iedereen gelijk voor de wet, maar de Franstaligen blijkbaar net iets gelijker. De Vlaamse Democraten onderzoeken momenteel de mogelijkheden om via juridische weg alsnog een gelijke behandeling te krijgen.’ Wordt dus nog vervolgd.