Waals feest met tricolore strikje

Wie half september alweer aan wat ontspanning toe is kan van 11 tot 16 september terecht bij onze zuiderburen voor Les fêtes de Wallonie. Vertrek niet te vroeg want op startdag 11 september zijn er volgens de webstek ‘pas d’évènements’. Maar de volgende dagen is het in Namen al feest wat de klok slaat.

Minister-president Rudy Demotte kwam bij de persvoorstelling van de feestelijkheden in politiek woelige wateren terecht met zijn uitspraken over het ‘n-woord’. Daniël Walraeve geeft daar rond wat bedenkingen ten beste voor Doorbraak.

Maar nu een andere kwestie. Wat vieren die Walen op hun Waalse feesten? Ze vinden elk jaar plaats ‘le troisième dimanche du mois de septembre’, zegt het decreet van 23 juli 1998. En wat is er die derde zondag van september dan wel te vieren of te herdenken?

Op de webstek van de Vlaamse Vereniging voor Leraren Geschiedenis en Cultuurwetenschappen vinden we een uitgebreide boekbespreking van ‘Een culturele geschiedenis van Wallonië’, van Bruno Demoulin e.a.

Lees mee: ‘In 1913 koos de Assemblée wallonne in Luik haar symbolen: de oprichting van het etnografische “Musée de la Vie wallonne” in Luik, een vlag, de stappende haan, een feestdag, nl. de laatste zondag van september, als herinnering aan de Belgische revolutie tegen Nederland in 1830.

Vanaf 1923 volgden de Waalse feesten en bedevaarten naar … het monument van de Gewonde Arend in Waterloo, d.w.z. de verslagen Napoleon. De identificatie met een nederlaag doet denken aan de Serviërs, die zichzelf jaarlijks kastijden met de viering van hun nederlaag in 1389 tegen de Turken op het Merelveld in Kosovo.

In 1911 was in Jemappe trouwens al een monument opgericht ter herinnering aan de overwinning van de Fransen op de Oostenrijkers. De Waalse identiteit leek wel sterk verbonden met Frankrijk, dat hun kerken en kloosters veel meer geplunderd en vernield had dan de Oostenrijkers.’

De Waalse feestdag viert dus de Waalse bijdrage aan het welslagen van de Belgische revolutie van 1830. Als het over Frankrijk gaat, dan doen ze ook erg graag mee.

’t Is bij onze zuiderburen nog wat zoeken naar een eigen identiteit blijkbaar.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>