Wat is er gebeurd met het ontvoogdingsideaal van de Vlaamse Beweging?

In de huidige agressie tegen Gaza heeft Israël al meer dan honderd keer zoveel mensen gedood als in de door N-VA veroordeelde Operation Hot Winter. De Vlaamse Beweging moet haar lot verbinden aan een vrij Palestina.

‘Pacifisme is bij uitstek een Vlaams waarmerk, daarom dient Vlaanderen … wereldwijd actief op (te) komen voor de rechten van de mens, van de volkeren. Vlaanderen moet het voortouw nemen in de geweldloze strijd voor de emancipatie van alle verdrukte volkeren.’

‘De N-VA veroordeelt de harde aanval van Israël op de Gazastrook en betreurt de vele onschuldige slachtoffers. Het partijbestuur van de N-VA onderschreef vanmorgen ook de oproep van het Actieplatform Palestina: “60 jaar ontheemd, 40 jaar bezet!” die moet uitmonden in een aantal acties tijdens de volgende maanden.’

Het eerste citaat komt uit het oprichtingsmanifest van de N-VA uit 2001, als politieke erfgenaam van de Vlaamse Beweging. Het tweede citaat komt van de N-VA-website, gepubliceerd na Israëls aanval op de Gazastrook in maart 2008, Operation Hot Winter.

Hamas kwam in 2007 aan de macht in Gaza, dus vóór het tweede citaat. In 2008 woonden er ongeveer 500.000 illegale kolonisten in de Westbank en Oost-Jeruzalem. Tijdens Operation Hot Winter doodde Israël ongeveer 110 Palestijnen, waarvan de helft burgers. N-VA nam het, conform haar manifest, op voor het onderdrukte Palestijnse volk.

Vogelvrij

Maar vandaag ziet N-VA in Israël de kant van het licht en van de democratie, en verklaart het de Palestijnen in praktijk vogelvrij. Wat is er veranderd sinds 2008? Het lot van het Palestijnse volk in elk geval, maar niet in de richting die de u-turn kan verklaren. Integendeel.

De verkiezing van Hamas dateert intussen van 17 jaar geleden. In de Westbank volgt de Palestijnse Autoriteit al lang gedwee de instructies van de Israëlische regering. Als bedankje wonen daar nu ongeveer 750.000 kolonisten. Verdere kolonisatie en uiteindelijk annexatie van de Westbank zijn onverholen doelen van de Israëlische regering.

Doden

Tussen 2008 en 6 oktober 2023 telde de Verenigde Naties 6417 gedode Palestijnen, tegen 308 gedode Israëli’s. Eind september 2023 zaten 1310 Palestijnen in een Israëlische gevangenis zonder aanklacht of proces, waaronder minderjarigen. Gegijzeld, zeg maar. Deze illegale praktijk werd overigens in 2012 veroordeeld door onze Senaat in een resolutie van N-VA-senatoren Piet De Bruyne en Karl Vanlouwe.

De huidige Israëlische regering is een club van ultra-nationalisten, Joodse supremacisten en religieuze fanatici. Die mensen lachen het Vlaams Blok, laat staan Rousseau, vierkant uit: wie bij ons, zelfs in geïntoxiceerde toestand, uitkraamt wat zij vrijelijk verkondigen, wordt direct veroordeeld voor racisme, seksisme, homofobie, oproepen tot geweld, en nog wel wat. Ter illustratie: een van de huidige regeringspartijen pleitte in 2017, met steun van Netanyahu, om de Palestijnen drie opties te bieden: opkrassen, blijven als tweederangsburger zonder stemrecht, of het leger op hun dak.

Agressie

In de huidige agressie tegen Gaza heeft Israël al meer dan honderd keer zoveel mensen gedood als in de door N-VA veroordeelde Operation Hot Winter. De overgrote meerderheid van de slachtoffers zijn burgers, waaronder bijna de helft kinderen (meer dan het jaarlijks aantal kinderen die in conflictzones stierven in elk jaar sinds 2019), 108 VN-hulpverleners, en meer dan 50 journalisten. Veel anderen liggen nog onder het puin. De materiële schade is niet te overzien: 45 procent van de wooneenheden in Gaza-Stad zijn vernield of ernstig beschadigd. Van de 35 ziekenhuizen is minder dan de helft nog operationeel.

Drie kwart van de 2,3 miljoen inwoners is gevlucht op zoek naar veiligheid elders in de Gazastrook, die niet groter is dan een achtste van Oost-Vlaanderen. Wekenlang werden burgers van water, voedsel, medicijnen, elektriciteit, brandstof, en noodhulp afgesloten. Wat intussen druppelsgewijs binnen mag, lenigt maar een fractie van de noden. De genocidaire retoriek van talloze Israëlische hooggeplaatste regeringsfunctionarissen was geen loos dreigement.

‘Etnische zuivering’

Intussen neemt de etnische zuivering van Palestijnen in de Westbank, waar Hamas geen excuus kan zijn, stelselmatig toe. Sinds 7 oktober werden in meer dan 250 aanvallen door kolonisten meer dan 200 Palestijnen gedood, waarvan een kwart kinderen. Meer dan 1.000 Palestijnen werden uit hun woning verjaagd.

Wat is er veranderd sinds 2008, waardoor N-VA het Palestijnse volk liet vallen?

‘Erg allemaal, maar 7 oktober’, hoor ik her en der. ‘Dát is veranderd.’ Het komt uit de monden van dezelfde mensen die het Palestijnse volk al jaren aan hun lot hebben overgelaten. Van dezelfde mensen voor wie kort na 7 oktober het woord ‘context’ uitspreken erger was dan duizenden onschuldige kinderen en burgers de dood injagen. Wie ‘erg, maar decennialange onderdrukking’, ‘erg, maar apartheid’, of ‘erg, maar duizenden Palestijnse doden sinds Israël de Oslo-akkoorden eenzijdig uitholde’ durfde zeggen, was een antisemiet.

Context en voorgeschiedenis zijn belangrijk, óók op 7 oktober. Niet als vergoelijking: dat is onmogelijk voor dergelijke wreedheden tegen onschuldige burgers. Niet om historische of Bijbelse aanspraken te verantwoorden. Niet om, zoals een Gents filosoof, groteske morele analyses te maken die een slavenhouder als moreel superieur aan een opstandige slaaf zouden beoordelen. Dit soort bespiegelingen leiden enkel tot meer dood en verderf.

Geweld onvermijdelijk

Wat een historisch perspectief ons wel leert zijn de onwrikbare sociologische wetmatigheden. Zoals deze wetmatigheid van J.F. Kennedy: ‘Those who make peaceful revolution impossible will make violent revolution inevitable.’ Elon Musk verwoordde het zo: ‘If you create more Hamas members than you kill, then you’ve not succeeded. … if you kill somebody’s child in Gaza, you’ve made at least a few Hamas members.’ Je kan dat moreel verwerpelijk vinden, zoals de zwaartekracht wanneer je vliegtuig crasht. Dat is menselijk, het lucht misschien op, maar het zal niet baten.

Dominique De Villepin klopte de nagel op de kop toen hij zei: ‘Ce qui assure la paix et la sécurité, c’est la justice.’ De weg naar vrede en veiligheid – voor de Israëli’s, voor de Palestijnen, en belangrijk: in deze geglobaliseerde wereld óók voor onszelf – is de diplomatieke, met onder meer het internationaal recht en het gezag van de Verenigde Naties als hefbomen, inclusief gepaste consequenties voor wie die negeert.

En N-VA had gelijk in 2001: pacifisme betekent het voortouw nemen in die geweldloze strijd voor de emancipatie van alle verdrukte volkeren. Zonder onderscheid naar etniciteit of religie. Men doet vandaag precies het omgekeerde. Laat de échte erfgenamen van dat Vlaamse ontvoogdingsideaal maar opstaan.