Als kortzichtigheid tot blindheid leidt
België Bananenrepubliek
foto © reporters
Vlaanderen doet niet wat Reynders wenst, dus verkast hij naar Europa. Hoe moeten de toppers nu weer een excuus voor hun loon verkopen?
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIk ben niet akkoord met de klimaatnonsens van Anuna De Wever. Vooral de manier waarop ze onze kinderen apocalyptische angstpsychoses opnaait, stoort mij mateloos. Maar ze heeft, net zoals iedereen, recht op een vrije meningsuiting. Dat ze haar voor klimaathoer verwijten tot daar aan toe, maar de plasterreur en dito belaging gaat mij te ver. Bestrijd, maar respecteer meningen, ook al komen ze van een gehersenspoelde tienerdemagoog.
Belofte maakt leugen
De regering ‘Hesp I’ belooft ons 120.000 minder werklozen. Of dat hetzelfde is als 120.000 mensen meer aan het werk hangt af van de VDAB-statistieken of de formule waarmee men de activiteitsgraad van de bevolking berekent. Deze belofte wordt de guillotine van Jan Hesp. Die zal hem tot in 2024 achtervolgen als een mug tijdens een hete nacht. Net vóór de Brexit, een wereldwijde economische crisis en een federale stand still, een stijging van de arbeidsbezetting beloven, is als een nieuwe ijstijd aankondigen tijdens een hittegolf. Belofte maakt leugen, want ook zonder de klimaatopwarming zien we politieke beloftes als ijs smelten onder de zon.
Paniek in graaidorp
Door in Vlaanderen te kiezen voor een Zweedse regering deelde praetor De Wever een nekslag toe aan Notte en Reyntje die hun paars-gele mirage zagen verdampen. Paniek in graaidorp. Welke leugen moeten we nu door de neus van de koning duwen om verder te mogen zoeken naar onze pensioen-jackpot, mijmerden Notte en Reyntje. Eureka, we gaan de koning wijsmaken dat een neutrale nota, een programmaregering kan vormen. M.a.w. we voeren de paarden niet naar het water, maar we vullen een badkuip en zetten die voor hen neer. Enkel een idioot beseft niet dat het hier om een sofistische reductio ad absurdum gaat.
Blunderbeloningen
De orde van de hypocritijnzers zit met een afvalprobleem. Het koren geraak van zijn kaf niet af. Kris Peeters wou, om zijn carrière als mislukt politicus nog wat extra in de verf te zetten, graag eurocommissaris worden, en nadat bekend werd dat Joke Schauvliege kans maakte op een nieuwe ministersjakosj, riep de staatsveiligheid de noodtoestand niveau 4 uit en ging de Boerenbond in alarmfase oranje. Blunderbeloningen vind je enkel in de politiek en in overheidsbedrijven. Onlangs werd Koen Van Gerven ook rijkelijk beloond om brieven en pakjes te laat te leveren.
In Wallonië woedde dan weer een beloningsstrijd tussen accident grave Onkelinx en perte total Reynders. Beiden werden door hun respectievelijke partij naar voor geschoven als kandidaat-mislukking voor Europa. Reynders wist dat hij de koning niet langer voor de gek kon houden met nota’s vol lege woorden en oefende druk uit op ‘Marrakesh’ Michel om zichzelf aan de goede kant van de geschiedenis en de geldstroom te plaatsen. En zo geschiedde het dat dit cadeaumandaat van Europees commissaris viel in de schoot van perte total Reynders.
O dierbaar België o maffe grap der vaad’ren
Ons land wordt blind door zijn kortzichtigheid. Apocriefe regeringen en laatdunkende politieke partijen geleid door egomaniakale graaiatleten, leiden ons via een ‘absurdostrade’ naar de afgrond. Een federale regering is een utopie geworden omdat De Wever en Di Rupo hun pamper tegen stemmenverlies zo hard aanspannen dat hun borrelnootjes hun stembanden blokkeren. Mocht de geluidsmuur toch gesloopt worden, dan krijgen we een diepvriesregering waar elke beslissing de consensus van een consensus is, die vervolgens in een compromis gegoten wordt. Politieke waarnemers in het buitenland kijken wekelijks uit naar een nieuwe commedia dell’arte Belgica, een real live Muppetshow. O dierbaar België, o maffe grap der vaad’ren
Categorieën |
---|
België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.
De realiteit van succes verdraagt geen pamperbeleid. Genieën zijn vaak niet de meest aangename mensen.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.