‘Apartheid’ in België?

‘Ik ben een beetje bang om deze term te gebruiken, maar ik denk dat we in een apartheidssysteem leven. Er zijn echt ghetto’s.  En belangrijker en gevaarlijk dan het feit dat mensen niet samenleven, is het mentale ghetto.’

Aan het woord is Paul Jacobs, de ex-topman van het Comité P, geïnterviewd door BBC World. De nieuwszender ging een kijkje nemen in ons land en hoe het gesteld is met de integratie van de nieuwkomers.

Blanke politie

Men bezoekt een politieopleiding en de reporter stelt vast dat hij alleen blanken aantreft. Voor een Brit moet dit inderdaad als bevreemdend overkomen. Het is immers niet abnormaal in het Verenigd Koninkrijk om bijvoorbeeld een agent met een sikhtulband in plaats van de typische helm aan te treffen. Slechts één agente in opleiding is van Marokkaanse origine en haar uitspraken – ze kon er inkomen dat jonge moslims jihadi worden – doen ophef ontstaan in de klas.

De BBC stelt ook vast dat België proportioneel meer Syriëstrijders kent dan welk ander Europees land. Jacobs vindt dat de groep overreageert op de uitspraken van de jongedame, maar begrijpt ook waarom. ‘Het was de eerste keer dat ze spraken met iemand van Marokkaanse achtergrond’, zo stelt hij. Of dit wel klopt, dat weten we niet. Maar de BBC-reporter vindt de stelling van Jacobs alvast onthutsend aangezien in Brussel meer dan een kwart van de inwoners moslim is. In Antwerpen, een stad waar 1 op de 6 islamitisch is, kent maar 22 niet-blanke politieofficieren van de 2 600.

De schuld van de taalgrens

De communautaire verdeeldheid is een van de oorzaken volgens de geïnterviewde.

‘We spreken over elkaar altijd in negatieve termen. Wij zeggen: “ we zijn harwerkende Vlamingen en de Walen zijn lui!”. We denken voortdurend in wij-zij termen, zelfs onder de Belgen. Daarom denken we ook over blanken als de echte Belgen en de anderen als de nieuwkomers, ook al wonen de mensen vanuit Marokko en Turkije hier al drie generaties. De toekomst van ons samenleven vormt één groot vraagteken’, besluit Jacobs.