Drie miljoen desinformatie
Fouten in de berichtgeving zijn heel vaak te wijten aan journalisten die zelf niet nadenken, of hun huiswerk niet maken.
Fouten in de berichtgeving zijn heel vaak te wijten aan journalisten die zelf niet nadenken, of hun huiswerk niet maken.
Onze politieke partijen worden overgefinancierd. Daar zal een uitgavenplafond niet veel aan veranderen. Maar wat dan wel?
Verrassen en verwonderen is dé opdracht van schrijvers en journalisten. Helaas beperken die zich tot staren naar dezelfde lichtbak.
Vanaf nieuwjaarsdag kunnen we kijken naar ‘Het Verhaal van Vlaanderen’. De geschiedenis van het gebied dat vandaag bekend staat als Vlaanderen.
Ook al draagt de Gentenaar meer schulden dan gelijk welke Vlaamse stadsbewoner, aan de cultuursector wordt niet geraakt. Dat zit in het DNA.
Ooit zei een medewerker: ‘VRT is een luchtmatras waarop je kan blijven drijven tot aan je pensioen.’ Maar nu zitten er gaatjes in de matras.
Als er ooit een Award voor Gemiste Vragen komt, dan wordt de aflevering van De Afspraak van vorige vrijdag genomineerd.
Op een blauwe maandag liep iemand een blauwtje. Ondertussen betaalt de burger zich blauw. Omdat we nogal in het rood staan.
Wat de politievakbonden zeggen over geweld tegen politiemensen komt niet overeen met wat de minister zegt. Dat is eenvoudig na te gaan.
44 miljard telde Elon Musk neer voor Twitter. En 8 euro betaal je straks voor een account met een blauw vinkje. Siegfried Bracke is er niet tegen.
De ‘propere mening’ reduceert de asielcrisis tot een opvangprobleem. De ‘onpropere’ ziet een te grote instroom. En wat zeggen de kwaliteitsmedia?
Met hetzelfde kritiekloze gemak waarmee El Kaouakibi is opgehemeld, wordt ze neergesabeld door een eensgezinde coalitie van media en politiek.
Vlaanderen vergelijken met Wallonië? Een domme gewoonte, vindt Frank Vandenbroucke. Zo kent Siegfried Bracke er ook nog wel een paar…
De Vlaming verliest zijn vertrouwen in de media. Meer zelfs, de groep die zich actief ervan afkeert groeit spectaculair.
Bij de ‘crisette’ rond de Vlaamse septemberverklaring, leek er even een minderheidskabinet van te komen. Zou interessant geweest zijn…
Waarin Siegfried Bracke de trein neemt en aangesproken wordt over de tijdsgeest door een treinbegeleider die nagels met koppen slaat.
Het rouwen om de Queen toont dat ons verlangen naar verbinding ongeschonden blijft. Maar de een-op-een politieke vertaling is weggesleten.
De Queen is dood. Het is nogal wat. Veel aandacht in het journaal. Heel veel. Zoveel dat er ook veel nieuws niet aan bod kwam.
Valsisme is een vergeefse poging om in te gaan tegen een wetmatigheid: de werkelijkheid is altijd de beste supporter van de waarheid.
De nieuwe ochtend van Radio 2, het regio-nieuws en hoe VRT daarvoor verregaand gaat samenwerken met Mediahuis…
Hoog tijd om bezig te zijn met wat er werkelijk toe doet: Vlaamse welvaart en Vlaams welzijn, ook voor onze kinderen en kleinkinderen
Angstzaaien werkt. Ook als het over het klimaat gaat. Maar aanhoudende hysterie werkt niet. Dat leerden we van de coronacrisis.
De ethiek eindigt waar onze bankrekening begint. Is dat de boodschap van de openbare omroep? Siegfried Bracke vraagt het zich af.
Standpunten en resultaten verfraaien: niets mis mee. Maar je kan overdrijven. Dat begon bij Verhofstadt. Dat gaat maar door bij De Croo.
‘Voortdoen’, dat is de verbluffende ambitie van Donald Muylle. Bij Brussels Airlines en bij het Waals Gewest kunnen ze nog iets leren.
De zogeheten uniformberoepen blijken buitengewoon aantrekkelijk, weet Siegfried Bracke. En daar zijn goede redenen voor.
Verhofstadt is terug, hij heet nu De Croo. Terug naar politieke akkoorden die dat niet zijn, maar de premier kan wel blijven zitten.
Er zijn goede redenen om weer Boerenpsalm te lezen, meent Siegfried Bracke. De allerbeste is dat het een ijzersterke roman is. Over alles.
De kwaliteit van ons onderwijs boert achteruit. Zelfs de senior writer zegt het, al verontschuldigt die zich bij voorbaat over zijn standpunten.