Bart De Wever: ‘De gematigde islam zal op termijn een deel van de Vlaamse identiteit moeten worden’

N-VA-voorzitter Bart De Wever staat op de cover van het nieuwe Doorbraak Magazine, dat nu ook in uw krantenwinkel ligt. Binnenin vindt u een uitgebreid interview met De Wever over zijn nieuwe woke-boek, de boosheid van de burger en zijn idee van de Vlaamse res publica. ‘Assimilatie? Mijn voorkeur is een vorm van synthese. Ik pleit er absoluut niet voor om zwarte piet totaal uit onze traditie te bannen, maar zie er ook geen graten in als tradities evolueren.’

Bart De Wever: ‘Dat extreemrechts en woke soms elkaars beste bondgenoten zijn, is de essentie van mijn boek ‘Over woke’. Ik mik daarmee in eerste instantie op een almaar groeiend publiek dat zich niet langer gehoord voelt. Maar het is evenzeer bedoeld als waarschuwing voor progressieve intellectuelen, die de maatschappelijke polarisatie ijverig in de hand werken. Links heeft daar altijd de mond van vol, maar lijkt te vergeten dat je voor polarisatie eerst en vooral twee tegengestelde polen nodig hebt. Herinner je het beruchte editoriaal in Knack vijf jaar geleden, waarin zonder verpinken werd geschreven dat racistische stereotypen in het DNA van de Vlaming ingebakken zitten. Dan moet je niet verbaasd zijn dat mensen zich uit boosheid daarover ook zo gaan gedragen’, zegt De Wever in ons nieuwe Doorbraak Magazine.

‘Bij de wokers is vrijheid de vijand geworden, die ze willen inperken. Eventueel zelfs via de rechtbank, of met geweld. Tegelijk wordt gelijkheid ook wraak, een soort van compensatie voor slachtoffers van dominante groepen. Kijk naar het feminisme: dat is anno 2023 vaak verzuurd tot een anti-mannenbeweging, waarbij zelfs de mannelijke biologie in vraag wordt gesteld. En bewegingen die ooit ijverden voor de rechten en maatschappelijke emancipatie van allochtonen, huldigen almaar vaker het discours dat de blanke, heteroseksuele man genetisch racistisch is.’

Gemeenschapsdenken

‘Voor mij draait het In de res publica om het gevecht tussen opinies, een gevecht dat je moet proberen te vertalen in goed uitgebalanceerd beleid. Verwachten dat een beleidspartij honderd procent van wat ze denkt ook kan omzetten in beleid, of dat ze andersdenkenden overal de pas kan afsnijden en zelfs de toegang tot gemeenschapsmiddelen kan ontzeggen, dat is natuurlijk je reinste fictie. Mijn boek is dus een pleidooi om opnieuw aansluiting te vinden bij het verlichtingsdenken en bij het gemeenschapsdenken, waarbij we dan samen op zoek moeten gaan naar een consensus.

We moeten ernaar streven om ondanks alle snelle veranderingen toch nog altijd een res publica te behouden, een geheel van burgers waarop de democratie kan blijven draaien. Op basis uiteraard van een welbepaalde identiteit: een gedeeld grondgebied, een bepaalde voertaal en cultuur en de perceptie van een gemeenschappelijk verleden. Enkel dan kunnen we op basis van de waarden van de verlichting in harmonie samenleven.’

Zwarte Piet

‘Laat me dit even illustreren met een heel gevoelig voorbeeld: de roetpieten-discussie. Vlaams Belang verwijt me constant dat ik meehuil met de woke-wolven in het bos door bij de jaarlijkse aankomst van Sinterklaas hier in Antwerpen de zwartepieten te bannen en de weg te plaveien voor roetpieten. Dat is klinkklare onzin: de VRT organiseert dat, en ik heb daar niets over te zeggen.

Toen de VRT me dat enkele jaren geleden liet weten, was mijn eerste reactie ook: oei, moet dat nu echt? Tegelijk kan je je natuurlijk de vraag stellen: moeten ook tradities niet kunnen veranderen? Enerzijds heeft zwartepiet in Vlaanderen nooit een racistische connotatie gehad, anderzijds lig het hele blackface-verhaal (een Amerikaans gebruik waarbij een blanke een zwarte stereotypeert door zich zwart te schminken, door de Amerikaanse segregatie van zwarten tot ver in de twintigste eeuw een gevoelig thema, red.) wél heel gevoelig bij een groot deel van de zwarte gemeenschap. Ik pleit er dus absoluut niet voor om zwartepiet totaal uit onze traditie te bannen, maar zie er ook geen graten in als tradities evolueren.’

Gematigde islam

‘Wat het probleem is met assimilatie, vraagt u? Wel, dat het een context oproept waarbij een nieuwkomer bij wijze van spreken verandert in iemand van de gemeenschap waarin hij terechtkomt. In een geglobaliseerde wereld is dat nogal complex: je kan nooit volledig veranderen, al was het maar omdat je pakweg niet van huidskleur kan veranderen. Mijn ideaalbeeld is een vorm van synthese. De gematigde islam bijvoorbeeld zal op termijn een deel van de Vlaamse identiteit moeten worden. Maar zo’n proces moet je uiteraard vanuit de res publica begeleiden en sturen.’

In Samenwerking met het Vlaams Belang gelooft Bart De Wever dus niet. Niet in hun verzet tegen woke, niet in hun streven naar een gezamenlijke soevereiniteitsverklaring met N-VA in het Vlaams parlement. ‘Die mogelijkheid zal eerst op het federale niveau moeten worden gecreëerd. Vanuit de vaststelling dat het onmogelijk is om nog een coherente Belgische regering te volgen. Daar staan we ook vlakbij, maar Vlaams Belang zegt nu al dat het federaal niets wil doen en niet mee wil onderhandelen. Tja, waarom dien je dan eigenlijk lijsten in?

‘Samenwerken met het Vlaams Belang is totaal contraproductief, en bovendien heb ikzelf ook niets met het Vlaams Belang. Die partij beledigt me ook constant, waarom willen ze dan met mij een regering vormen?’, zo vraagt De Wever zich af.

Lees het volledige interview met Bart De Wever in het lentenummer van Doorbraak Magazine. Te koop via onze website of in uw krantenwinkel.